“หัวใจของผู้นำ”
อ.ดร.วรภัทร์ ภู่เจริญ
แปะไว้...เจริญใจ
ครุ่นคิดต่อไม่ว่าใครจะอยู่ในตำแหน่งใด หน้าที่อะไร สามารถที่จะสร้างตัวเองให้เกิดการเรียนรู้และเปลี่ยนแปลงได้ (Transformative Learning) ส่วนตัวมองว่า เรื่องเหล่านี้ไม่ได้จำกัดเฉพาะห้องเรียนหรือวงการการศึกษาเท่านั้น
#การจัดการความรู้ภายในตัวเอง
#Note
สิ่งที่ผมบรรยาย. มีหลายเรื่อง. ที่ต้องรอไปอีก 10-20ปีกว่าจะมีคนเข้าใจและเอาไปใช้
เพราะ. ต้อง ฝืนความเคยชินเดิมๆ. จึงจะเข้าใจสิ่งที่ผมพูดถึงได้
เช่น องค์กรสมัยใหม่. คุยๆๆๆๆกัน. ฟังกัน. เหมือนผึ้ง เหมือนค้างคาว. สื่อสารกันตลอด แต่ ในขณะที่
องค์กรบ้าประชุม. ประชุมเสียเวลา. บ้าอำนาจ. ดุด่า. หน้าแตก. แหกตา. ฯลฯ เพราะ. คุยกันน้อย. ฟังกันน้อย. สื่อสารไม่เป็น.
CEOมักง่าย คือ เอาตนเองสะดวก. เวลาของฉันสำคัญ. เอาเวลาไปทำเรื่องไร้สาระเสียมาก. ฟังลูกน้องสอพลอ. และพอ CEO คึกขึ้นมา. ก็ชวนคนมาประชุม. และก็แค้นกันในห้องประชุม
CEO สมัยใหม่. ใช้ หลักของ มรรคมีองค์8. ไม่มักง่าย
1). ออกไปปรับ mindset ลูกน้องบ่อยๆ. นี่คือ ปรับทิฐิ เกิด co-dream
2) ออกไปฟังลูกน้องและลูกค้า. ไปแชร์วิสัยทัศน์กับพวกเขา. ปลุกเร้า. เล่าเรื่อง (storytelling) ให้เกิด co-create. เป็น. สังกัปโป
3) พูดจา. เป็นปิยวาจา. คั้งคำถามเป็น. ฟังเป็น. เป็นสัมมาไดอาร็อค.
4) ชวนกันฝึก. ทำซ้ำๆ. กล้าทำในสิ่งที่ควร. Failure is learning. กล้าทำในสิ่งที่ไม่มีโทษ.
5) ฝึกฝนให้เกิดทักษะ. เป็นมืออาชีพ. สร้างโดโจ (dojo)
6) ฝึกขยันๆๆๆ. ทำมากจะฟุ้งซ่านน้อย. มะโนน้อยลง. ดีดความคิดจร
7) ฝึกสติ. ผ่านเครื่องมือต่างๆ. เดินจงกรม นั่งสมาธิ. ยิงธนู. คัดอักษรจีน. วาดภาพ. ปั้นหม้อ. ฯลฯ. กายรู้กาย
8. ). โฟกัส. อย่าสะเปะสะปะ. จิตว่างให้ต่อเนื่อง.
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10155919379539654&set=gm.961451810679831&type=3&sfns=st