ชีวิตที่พอเพียง 3321. เดินออกกำลังที่ชายหาดขนอม นครศรีธรรมราช

 เช้าวันที่ ๒๗ ตุลาคม ๒๕๖๑ ผมออกจาก ขนอม ซันไรซ์ รีสอร์ท  ไปเดินออกกำลังที่ชายหาดขนอม    ซึ่งเป็นชายหาดที่สวยงาม   หาดทรายกว้าง   

ผมเดินไปทางทิศใต้  สู่บริเวณที่มีโขดหินและต้นไม้ริมทะเล    ถ่ายรูปโขดหิน  และคลื่นที่มีแสงอาทิตย์อุทัยส่องให้ความงาม   ถ่ายรูปพระอาทิตย์โผล่พ้นน้ำขึ้นมาระหว่างก้อนเมฆ    ระหว่างนี้มีลมแรงมาก เย็นสบาย    ฟ้าเริ่มครึ้ม มีเมฆฝนปกคลุมท้องฟ้า ครู่เดียวฝนก็โปรย    ผมเดินไปหลบฝนที่โรงแรมสักครู่    คิดว่าฝนคงไม่ตกหนัก จึงออกไปเดินริมชายหาดไปทางทิศเหนือ

เดินผ่านโรงแรมหรือรีสอร์ท ซึ่งมาทราบภายหลังว่า เป็น ซันไรซ์ รีสอร์ท  เก่า   ก่อนที่จะขยายมาสร้างโรงแรมหลังใหญ่  ที่เราไปพักและจัดการประชุม    มีคนมาเดินที่ชายหาดประปราย    สภาพท้องฟ้าขณะนี้เป็นการต่อสู้กันระหว่างเมฆฝนกับพระอาทิตย์ที่ส่องแสงจ้า    ผมนึกถึงสมัยเป็นเด็กอยู่ที่บ้านนอก ในสภาพเช่นนี้ เราจะร้องเพลง “ฝนตกแดดออก นกกระจอกเข้ารัง    แม่หม้ายใส้เสื้อ พายเรือไปดูหนัง”    บางทีเราก็แปลงเป็น “ฝนตกแดดออก นกกระจอกเข้ารัง    แม่หม้ายใส่เสื้อ สากกระเบือเหน็บหลัง”    ร้องกันเป็นประจำจนจำได้มาจนบัดนี้ ไม่ได้ร้องมากว่า ๖๐ ปี   

เดินไปไกลพอสมควรก็เดินกลับ    การต่อสู้ระหว่างเมฆฝนและแสงอาทิตย์ยังดุเดือด    ไม่ทราบว่าใครแพ้ใครชนะ แต่ฝนหนักขึ้นทุกที  สภาพฝนตกแดดออกยิ่งชัดเจนขึ้น   แต่ฝนตกมันหนักจนผมต้องเข้าไปหลบใต้ร่มผืนใหญ่ของรีสอร์ทแห่งหนึ่ง   ในสภาพที่เสื้อผ้าเปียกโชก    สภาพเช่นนี้ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับเด็กบ้านนอกอย่างผม    แต่ตอนนี้ผมเป็นคนแก่เสียแล้ว  ต้องระวังตัวไม่ให้เจ็บป่วย  

ฝนตกแดดออกไม่ใช่สภาพที่จะอยู่นาน    ไม่ถึงสิบนาทีในร่มของร่มผืนโต ฝนก็ซา    ผมออกเดินตากฝนปรอยกลับโรงแรม    เป็นการเดินออกกำลังที่มีรสชาติยิ่ง         

วิจารณ์ พานิช

๓๐ พ.ย. ๖๑

1 ชายหาดอันสวยงาม

2 ถ่ายไปทางทิศใต้

3 พระอาทิตย์ขึ้น

4 แสงสะท้อนผิวน้ำ

5 อีกอารมณ์หนึ่ง

6 อีกแบบ

7 หินงาม

8 ถ่ายไปทางทิศเหนือ

9

10 ฝนใกล้ตก

11 ฝนกำลังมา

12 ฟ้ากับน้ำ

13 ฝนตกแดดออก

14 ดอกไม้ป่า