Ø การพัฒนาแบบแยกส่วน ผิดพลาด หลงทางในทุกระดับ
o การศึกษาที่หนีตัวเอง รู้จักแต่คนอื่น
§ แยกการศึกษาออกจากชีวิตจริง
§ คนสอนนำสิ่งที่ตนไม่ทำ ไม่ศรัทธาไปสอน ไปถ่ายทอด
§ ทำเพียงรอดไปวันๆ เพื่อผ่านการสอบ การประเมินการเรียนการสอนก็พอ ทำให้ขาดคุณภาพ
o การประเมินแบบแยกส่วน เป็นชิ้นๆ ละเลยผลสำเร็จ
§ ไม่มีบทเรียนที่เป็นรูปธรรม เป็นองค์รวม บูรณาการ
o เน้นการพัฒนาเชิงวัตถุ ขาดการพัฒนาทางความรู้ จิตใจ และปัญญา ที่เป็นแก่นของชีวิตมนุษย์
o มีการทำลายฐานทรัพยากร สังคม และสิ่งแวดล้อมอย่างต่อเนื่อง
o ละทิ้งภูมิปัญญา วิ่งตามกระแสโลก กระแสทุนนิยม และทิ้งถิ่นฐานเดิมของตนเอง
Ø การทำงานแบบแยกส่วน ไม่สมบูรณ์ ขาดตอน ใช้ประโยชน์ได้น้อย
o เน้นการทำงานเชิงเอกสาร ขาดบริบทชีวิตจริง และผลเชิงประจักษ์ ที่ผู้อื่นนำไปปรับใช้ได้จริง
Ø อยู่แบบตัวใครตัวมัน เพียงตัวเองรอด ทำให้สังคมอ่อนแอ
Ø ทำงานแค่เสร็จ เฉพาะหน้าเป็นเรื่องๆ ไม่มุ่งสู่ความสำเร็จที่แท้จริง
ครูบาครับ
ผมยอมรับว่ากำลังเดินตามคำสอนของท่าน ป. ปยุตโต ที่สอนว่า การเป็นครูที่ดีนั้นต้องประกอบด้วยหลัก ๔ ประการคือ
สอนให้รู้
ทำให้ดู
อยู่ให้เห็น
เย็นให้สัมผัส
ครูบาจะเรียกว่าโลกของผม ก็ไม่ผิดครับ
ผมทำตรงนี้เพื่อพัฒนาความเป็นครูของตัวผมเอง เป้าหมายชีวิตของผมคือต้องการเป็นครูที่ดีครับ
ที่ผมตั้งใจว่า จะสอนในสิ่งที่ผมทำ
และทำในสิ่งที่ผมสอนครับ
แต่ผมไม่กล้าพูดเอง เดี๋ยวเขาจะว่าปิดตัวเอง และ "บ้า" แบบไม่มีใครคบนะครับ
ขอบคุณครับ