สวัสดีค่ะ พบกับครูสรอีกแล้วค่ะ วันนี้จะมาในเรื่องการใช้ตัวการันต์ ตัวการันต์ หรือเรียกอีกอย่างว่า ไม้ทัณฑฆาต คำว่า “ทัณฑฆาต” เป็นคำสมาส มาจาก ทัณฑ +ฆาต ทัณฑ แปลว่า โทษ ส่วนคำว่า ฆาต แปลว่า ฆ่า ดังนั้นคำว่าทัณฑฆาต จึงมีความหมายว่า ฆ่าตัวอักษรตัวนั้นไม่ให้ออกเสียงนั่นเองค่ะ วันนี้ครูสรมาสายโหดค่ะ
คำในภาษาไทยมีมากมาย ส่วนหนึ่งการเขียนตัวการันต์เป็นคำที่ มาจากภาษาบาลี สันสกฤต ภาษาต่างประเทศ เช่น คำทับศัพท์ภาษาอังกฤษ การออกเสียงภาษาต่างประเทศมักอ่านออกเสียงยาก โดยเฉพาะคำมีหลายพยางค์ จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องใส่เครื่องหมายตัวการันต์กำกับตัวที่ไม่ได้อ่านออกเสียงคำในคำนั้น ๆ เพื่อไม่ให้สับสนนั่นเอง ทุกคนเคยสงสัยกันไหมค่ะว่า แล้วหลักการเขียนตัวการันต์นั้น เขาเขียนกันอย่างไร เพราะที่เห็นโดยทั่วไป ตัวการันต์จะเขียนที่ตัวท้ายสุดบ้าง ตรงกลางของคำบ้าง ตามครูสรมาดูกันค่ะ
การเขียนตัวการันต์ มักนำไปเขียนในคำทับศัพท์ที่มาจากภาษาต่างประเทศ หรือภาษาอื่น ๆ ที่อ่านออกเสียงยาก โดยจะใส่ตัวการันต์กำกับไว้ที่พยัญชนะตัวที่ไม่อ่านออกเสียง ตำแหน่งของตัวการันต์เขียนได้ 2 ลักษณะ ดังนี้
ตัวอย่าง
บุฟเฟ่ต์ มาจากคำว่า buffet
คอมมิวนิสต์ มาจากคำว่า communist
คอลัมน์ มาจากคำว่า column
บัลเลต์ มาจากคำว่า ballet
ฟิวส์ มาจากคำว่า fuse
เรดาร์ มาจากคำว่า radar
ฟิสิกส์ มาจากคำว่า physics
เต็นท์ มาจากคำว่า tent
สวิตช์ มาจากคำว่า switch
ฤทธิ์ มาจาก ภาษาสันสกฤต
จันทร์ มาจาก ภาษาสันสกฤต
ศิษย์ มาจาก ภาษาสันสกฤต
วิรุฬห์ มาจาก ภาษาบาลี
สัมพันธ์ มาจาก ภาษาบาลี
ตัวอย่าง
ฟังก์ชัน มาจากคำว่า function
ไนต์คลับ มาจากคำว่า nightclub
เทอร์โมมิเตอร์ มาจากคำว่า thermometer
เสิร์ฟ มาจากคำว่า serve
ฮอร์โมน มาจากคำว่า hormone
วอลเลย์บอล มาจากคำว่า volleyball
ตัวการันต์ นอกจากมีหน้าที่ไม่ให้ออกเสียงพยัญชนะตัวที่มีเครื่องหมายการันต์กำกับไว้ตามตำแหน่งหลังสุดหรือตรงกลางคำแล้ว ยังทำหน้าที่กำกับพยัญชนะดังนี้
ตัวอย่าง สัปดาห์ ฤทธิ์ บริสุทธิ์ การันต์ แอมแปร์ เอนไซม์ ไวน์ อิเล็กทรอนิกส์ ทิงเจอร์ แท็งก์
บัลเลต์ นัมเบอร์ ทรานซิสเตอร์ แกรไฟต์ ไวยากรณ์ ครรภ์ ศูนย์ สดมภ์ สิงห์ นิมนต์ มโนทัศน์ มัคคุเทศก์ ราชูปถัมภ์ อภิสิทธิ์ นิรทุกข์
ตัวอย่าง ภาพยนตร์ ประวัติศาสตร์ วิทยาศาสตร์ เอกลักษณ์ ไสยศาสตร์ พิเรนทร์ พักตร์ นรินทร์ อำมรินทร์ นวมินทร์ น้ำมนตร์
ไม่มีความเห็น