ชีวิตที่ห่อตัว-กับกลีบลีลาวดีที่ซ่อนตัวในยามที่ร่วงหล่น
กลิ่นหอมจางๆ ของดอกลีลาวดีเดินทางมาแตะปลายจมูกโชยอ่อนๆ
เหมือนงัวเงียคล้ายตื่นนอน
กลีบห้าดอก สะท้อนเงาและเฉกสีเหมือนระบายสีอย่างบรรจงและตั้งใจ
กลีบด้านบนสีแดงช้ำดื่มด่ำ เทรินสีขาวระบายแทรกซึมสู่โคนกลีบดอก
ปะทะสีเหลืองและสีส้มอย่างมหัศจรรย์
ยามหมุนดอกทั้งดอก กลีบเหมือนใบพัดกระพือเหมือนร่มกันแดด
เมื่อยามหมุนกลีบดอกวนเวียนไม่กี่รอบเหมือนร่มที่หุบตัว
แต่พอปล่อยมือกลีบกระจายบานเป็นดอกเช่นเดิม
ชีวิตคนเราก็เช่นกัน ช่วงชีวิตไม่ต่างกับฤดูกาลธรรมชาติ
มีห่อตัว กระจายตัว กระเด้งตัว และเบ่งบาน ไม่ต่างกับดอกลีลาวดี
เศร้าไม่นานก็สนุกสนาน
กระจายตัวไม่นานก็ต้องซ่อนตัวบ้าง
กระเด้งตัวไม่นานก็กลับมาพักทบทวนตนเองบ้าง
เบ่งบานก็ต้องเรียนรู้กับความเหี่ยวเฉาที่เข้ามาในชีวิต
ขอบคุณลีลาวดีดอกที่ร่วงหล่นที่แสนงดงาม
ทำให้ใจได้กลับมาเดินทางภายในอีกครั้ง
###########
1 ตุลาคม 2561
รามากาเด้นส์ กรุงเทพฯ แสงแรกยามเช้าของวัน....
ความเห็น (3)
สวัสดีจ้ะน้องทิมดาบดีใจที่ได้อ่านบันทึกของน้องอีกครั้งหายไปนานนะจ๊ะคิดถึงเสมอจ้ะน้องชาย
บันทึกลีลาสวยงามค่ะ
เห็นด้วยอย่างมากครับ ธรรมชาติ หรือสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ก็สะท้อนปรากฏการณ์การเปลี่ยนผ่านของมนุษย์แต่ละวัย รวมถึงสังคมเป็นอย่างดีเลยครับ