๘๐๓. ชีวิตชีวา...

            ผมไม่ได้เปิดดูความหมายในพจนานุกรมหรือปทานุกรมแต่อย่างใด แต่ในความรู้สึกบอกว่าคำนี้มีความหมายที่ดี มีนัยสำคัญในทางบวกมากกว่า..

            แค่คำว่า “ชีวิต”เฉยๆ ไม่มี “ชีวา”ต่อท้าย คล้ายๆว่าจะฟังดูหนักๆ เหมือนต้องต่อสู้กับงาน กับทุกสรรพสิ่ง แต่พอเติมชีวาเข้าไป..เบาสบายนุ่มนวลน่าสัมผัส..

          หรืออาจเป็นเพราะ..ชีวิต..ไม่ควรอยู่อย่างโดดเดี่ยว ต้องมีเพื่อนหรือคนรู้ใจ .ให้เป็นเพื่อนคู่คิดมิตรคู่กาย ชีวิตจึงต้องมีคำพ่วงท้าย..ให้ดูอบอุ่น     

            ในทางภาษา “ชีวิต”เป็น “คำตาย” เพราะสะกดด้วย ต ซึ่งเป็นมาตราตัวสะกด แม่กด บ่งบอกสัจธรรมว่าชีวิตนี้ไม่เที่ยง เมื่อตั้งอยู่ก็ต้องดับไป อย่าไปยึดมั่นถือมั่น

            ส่วนชีวา เป็นคำเป็น เพราะผสมด้วยสระเสียงยาว อยากมีชีวิตอยู่ยืนยาวก็ต้องรู้จักการใช้ชีวิตให้มีชีวา หมายความว่าต่อเติมเสริมแต่งให้ชีวิตมีรสชาติบ้าง

            “ชีวิต”อยู่ตรงไหน จะอยู่ตามลำพังหรืออยู่ร่วมกับคำอื่น ยังไงก็ต้องผูกพันและรับผิดชอบ ทั้งตนเองและคนอื่น รวมทั้งสิ่งแวดล้อมด้วย ชีวิต..จึงไม่ง่าย เป็นศาสตร์ที่ศึกษาได้ไม่รู้จบ..

            “ชีวิตชีวา” อยู่ตรงไหนก็เป็นสุข ใครๆก็อยากได้และอยากเข้าใกล้ ไม่ต้องแบกภาระอันใดให้หนักอึ้ง..ไม่ใช่เรื่องเร้นลับที่ต้องเจาะลึก แค่เป็นเรื่องซึ้งๆเท่านั้นเอง

            ผมเคยเข้าห้องสมุดที่มีชีวิต..จากนั้นผมก็รีบกลับออกมา บอกตัวเองว่า..ใช้ชีวิตมาทั้งวันแล้ว อยากพักผ่อนและอ่านหนังสือเงียบๆ ในมุมสงบๆสักแห่ง..

            แต่ในห้องสมุด..มีจอคอมพิวเตอร์ มีภาพเคลื่อนไหวและแสงสีสดใส ดูทันสมัยไปหมด..ชีวิตแบบนี้..ไม่ต้องเข้าห้องสมุดก็ได้ มีมากมายในร้านกาแฟ..

            ผมอยากเห็นห้องสมุดที่จัดแบบมีชีวิตชีวา..มีศาลา และสระน้ำให้ปลาแหวกว่าย มีต้นไม้แต่ไร้เสียงอึกทึก ไม่ต้องเปิดแอร์แต่ได้กลิ่นไอของธรรมชาติ..

            ทุกวันนี้..ยังไม่มีใครสร้างห้องเรียนมีชีวิต มีแต่ห้องเรียนสีขาวและห้องเรียนสีเขียว..สีสัน..ก็ช่วยลดความแข็งกระด้างของชีวิตจิตใจ

            แต่ครูบางคนก็สนใจที่จะให้โต๊ะ เก้าอี้ และผนังห้อง เต็มไปด้วยสีที่ฉูดฉาด เพื่อปลุกเร้าให้นักเรียนตื่นตัว..ตลอดเวลา ทำให้ผมคิดว่าถ้าชีวิตนักเรียนในห้องมากมายและหลากหลายบุคลิก ครูนั่นแหละจะไร้ชีวิต..ในเวลาอันรวดเร็ว

            ตรงข้ามกับห้องเรียน ที่ครูจัดกิจกรรมการเรียนการสอนอย่างมีชีวิตชีวา ตัวช่วยหรือแสงสีไม่ต้อง..แต่สื่อที่ครูใช้จับต้องได้ นักเรียนมีปฏิสัมพันธ์โต้ตอบและร้องรำทำเพลง..อันนี้คือชีวิตชีวาของบรรยากาศห้องเรียน

            วันนี้..ครูไปราชการ ลากิจและลาป่วย..ชีวิตหายไปจากโรงเรียนแบบชั่วคราวหลายคน..เป็นหน้าที่ของผม ที่ต้องทำโรงเรียนให้มีชีวิตชีวา เริ่มจากความรู้สึกก่อน..

            ถ้าเริ่มท้อกับ “ชีวิต” แค่คิดก็ผิดแล้ว ผมจึงปรับเปลี่ยนความคิด ทำให้ชีวิตมีสีสัน ปั้นแต่งเสริมต่อ “ชีวา”เข้าไป ใช้การสอนแบบคละชั้น พี่ที่เก่งแล้วให้ไปสอนน้อง ใครที่เรียนอ่อนก็เข้ากลุ่ม ซ่อมเสริมไปทีละเรื่อง..

            “ชีวิตชีวา” จึงเป็นเรื่องง่ายและสร้างให้เกิดขึ้นได้ บางทีก็ต้องแสร้งทำ เพื่อมิให้ชีวิตต้องถูกกดดันมากเกินไป เหมือนได้ปล่อยวางชีวิตในท่ามกลางการทำงานนั่นเอง

            ผมปิดประตูหน้าต่างอาคารเรียน..รู้สึกหมดเรี่ยวแรง ทำไม?ใช้ชีวิตคุ้มจัง ยังไม่ทันคิดอะไรต่อ..บอกตัวเองว่าพอ ไม่ต้องคิดเรื่อง “ชีวิต”

            เดินไปที่อาคารสร้างใหม่ ขึ้นไปชั้นบน แล้วมองลงมาที่สนามหญ้า เรี่ยวแรงก็มาทันที สูดอากาศให้เต็มปอด โอบกอดลมที่พัดโชยเข้ามา ภาพตรงหน้าคือแปลงถั่วเขียว..เข้าใจชัดเจนเลยว่าชีวิตชีวามันเป็นเช่นนี้นี่เอง..

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๒๖  กันยายน  ๒๕๖๑

            

[Wasawat Deemarn]

ผมคิดว่า งานเขียนของ ผอ. รวบเล่มเป็นหนังสือได้แล้วครับ ;)…

[ชยันต์ เพชรศรีจันทร์]

กราบขอบพระคุณครับอาจารย์ ผมไม่มีเวลาเลยครับ คงทำได้หลังเกษียณ ตอนนี้ ขอเร่งคุณภาพการเรียนการสอนก่อนครับ

[ยายธี]

ชีวิต ชีวา.. เกิดได้ สมดุลย์.. ด้วย ดินดี มีน้ำลมดี.. มีไฟ.. เป็นพลังสมบรูณ์.. ก่อร่าง ชีวิตให้มีชีวา…

[ยายธี]

ชีวิต ชีวา.. เกิดได้ สมดุลย์.. ด้วย ดินดี มีน้ำลมดี.. มีไฟ.. เป็นพลังสมบรูณ์.. ก่อร่าง ชีวิตให้มีชีวา…