ร้อยใจผูกพัน รักนะ ชาวทันตะหนองคาย
ไปร่วมงานเลี้ยงอำลาเกษียณของพี่ที่น่ารัก ๒ คน
พี่ ๆ ทำได้ทุกอย่างเพื่อน้อง ๆ น้องขออะไรได้หมด ใจดีมากมาตลอด
สร้างสรรค์ผลงานร่วมกันของทีมทันตกรรมจังหวัดหนองคายด้วยดีเสมอมา
บรรยากาศเต็มไปด้วยความรักความอบอุ่นที่อยู่ด้วยกัน รู้จัก รักและผูกพันกัน
พี่ฝากให้พวกเรารักกันเป็นครอบครัวทันตกรรมเล็ก ๆ ที่อบอุ่นเสมอไป
มีอะไรให้อภัยกัน ทำงานร่วมกันเป็นทีมตามหน้าที่ ไม่ต้องนินทา อย่าว่าให้กัน
ฟังวีรกรรมของพี่หลังเลิกงาน เห็นภาพเงียบสงบและเมืองน่าอยู่ของหนองคาย และเห็นภาพราตรีเมืองอุดรที่สีสันเยอะกว่า เมื่อ ๓๖ ปีก่อน
ใส่ใจเรียนรู้เสมอ ศึกษาหาความรู้ด้วยตนเองด้วย
พัฒนาทักษะ สมรรถนะทุกอย่างที่จำเป็นต้องทำให้ได้ บางอย่างเรียนทฤษฎีมา มาพบเจอของจริงต้องพลิกตำราช่วย
พี่ทัศเพิ่มเติม แต่ก่อนทำเป็น ทำได้ทุกอย่าง พอคนเยอะขึ้น แบ่งหน้าที่กัน จะเชี่ยวชาญที่ทำประจำ ใส่ใจทำและรับผิดชอบให้ดีที่สุดจนเสร็จ อยู่กลุ่มงานมาตลอดไม่ได้ไปไหน ... ผูกพันจริง
ข้อคิดจากพี่ ๆ ... ใช้เวลาทำงานและใช้ชีวิตให้เป็น
คิดถึงคนไข้ก่อนคิดถึงตัวเอง ทำอะไรได้เพื่อคนไข้ทำก่อน
แบบอย่างที่พี่ ๆ ทำมาเป็นต้นแบบ วันวานที่พากเพียร สู่วันเกษียณที่ภาคภูมิ
จะติดตรึงในใจ ให้น้องได้ใช้เป็นจุดนำชัยให้คิดถึง เมื่อมีอุปสรรคข้อจำกัดของการทำงานบ้าง ที่พวกเราทุกคนต้องเจอแน่นอน
พวกเราจะอดทน พลิกแพลงค้นหาวิธีทำงานกับประชาชนให้มีความสุข ... อย่างมีความสุขในเส้นทางจากนี้จนเกษียณ อย่างสง่างามเช่นต้นแบบของพวกเรา
… รักนะคะ พี่ณัฐ พี่ทัศ รักพี่ ๆ ตลอดไปเช่นเดิม
ความเห็น (6)
มาทักทายก่อนนอนจ้ะ
ขอบคุณมากค่ะคุณมะเดื่อ ฝันดีทุกคืนนะคะ
หลับลึกได้ทุกคืน ตื่นมาสดชื่น สู้ ๆ ค่ะ เกษียณก็สบายแล้ว ^_,^
มีแต่คนสวย ๆ เดาไม่ถูกเลยค่ะหมอธิคนไหน
ขอบคุณนะคะคุณขวัญ แค่ติดตามความคิดผ่านตัวหนังสือก็ชื่นใจมากแล้วค่ะ
หน้าตาไม่สำคัญ ดูบันทึกไปนาน ๆ เห็นหน้าคนที่ซ้ำ ๆ ๆ ๆ ๆ … คนนั้นละค่ะ ^_,^
-อบอุ่น แน่นแฟ้น บอกหรือเป็นหลักฐานถึงประสิทธิภาพงานขององค์กรที่ผ่านมาด้วย..-“วันนี้คิวพี่เค้า วันหน้าคิวเรา”อ่านบันทึกไป ได้เตือนตัวเองไปครับ ว่าเส้นทางของเราก็เริ่มหดสั้นเข้ามาทุกทีแล้ว ฮาๆๆ
เส้นทางของเราหดสั้น เพื่อเริ่มเส้นทางแห่งสุขอีกแบบหนึ่งนะคะอาจารย์ ^_,^