ความตาย
คนที่กลัวความตาย น่าจะกลัวอยู่สองอย่าง อย่างแรกความเจ็บปวดทรมาน แต่ไม่น่าเท่าอย่างสอง การพลัดพรากจากคนที่เรารัก ไม่ว่าจะเป็นพ่อ แม่ สามี ภรรยา บุตร หรือครอบครัว
ระยะเวลาที่อยู่ร่วมกันก่อให้เกิดความผูกพันและยึดติด เทียบกับวันที่ไม่อยู่ วันที่คิดถึง เมื่อต้องไปธุระไหนหลายวัน หลายเดือน หรือหลายปี ยังมีกำหนดกลับมา ความตายยิ่งกว่า ธุระสำคัญนี้ไม่มีวันจะได้พบกันอีกเลยชั่วนิรันดร์
ตัวเองเมื่อนึกถึงความตาย มักมีอีกอย่างวาบขึ้น ความงดงาม ความสดชื่นของธรรมชาติ ต้นไม้ใบหญ้า ท้องฟ้า แสงแดดอ่อนๆ เสียงนก เสียงลม ฯลฯ วันนั้นจะสิ้นสัมผัสหรือรับรู้ความน่าอภิรมย์
แม้กลัวตาย กลัวความเจ็บปวด กังวลเรื่องคนรัก หรือเสียดายความสวยงามของโลกสักเพียงใด แต่สุดท้ายไม่พ้นเงื้อมมือแห่งความตาย คำพระจึงสอนให้เตรียมตัวเตรียมใจพบปะ ตายเสียก่อนตาย ตายอย่างสงบ ตายให้สง่างาม..
การนึกถึงความตายอยู่เสมอใช่ลางร้าย แต่เป็นการเตือนตัวเองไม่ให้หลงลืมข้อเท็จจริงชีวิต นอกจากนั้น อาจทำให้ความอยากหรือความคับข้องใจต่างๆลดน้อยถอยลง จนสบายใจขึ้นได้
ความเห็น (9)
-สวัสดีครับครู-ระลึกถึงความตายอยู่เสมอๆ ครับ-มีหลายคนบอกผมว่ามี”จากเป็น”กับ”จากตาย”-บ่อยครั้งที่คิดว่าไม่ว่าจะเป็นการจากแบบไหนก็เหมือนๆ กัน…-เพียงได้เก็บความทรงจำดีๆ เอาไว้เท่านี้ก็เพียงพอ..-จะฝากอะไรเอาไว้ให้คนรุ่นหลังบ้าง? คือสิ่งที่ตั้งมั่นในใจ ณ ปัจจุบัน ขอรับ…-ด้วยความระลึกถึงครูและกัลยาณมิตรทุกๆ ท่านนะครับ-มีเวลาเหมาะๆ คงได้นั่งเสวนา/เรียนรู้ประสบการณ์ชีวิตกันอีกนะครับ..
ระลึกถึงความตาย คือ การระลึกนึกรู้อยู่ทุกลมหายใจ
ชีวิตจักได้ไม่มีความประมาท ;)…
สาธุ … พยายามฝึกนึกถึงอยู่บ้างค่ะ ตายก่อนตาย
สาธุ … พยายามฝึกนึกถึงอยู่บ้างค่ะ ตายก่อนตาย
เกือบทุกคนเมื่อ ..มีโอกาศ พูดถึงความตาย มักจะกล่าวว่า(.ให้.ไป โดยไม่ทรมาณ ด้วยกรณีใดๆ..หรือ หวังว่า..จะไม่กลับ มาเกิด อีก ด้วย ซ้ำ…)…ทำ ไม เรา จึงกลัว ตาย กัน นัก กันหนา นะเจ้าคะ…
”จากเป็น”กับ”จากตาย” จากแบบไหนก็เหมือนๆกัน ชอบจังครับ! เป็นความจริง สามารถเตือนสติ แถมแนะข้อควรปฏิบัติไว้โดยอัตโนมัติแล้วด้วย
ขอบคุณคุณเพชรน้ำหนึ่งมากครับ
ขอบคุณอ.Wasawatมากครับ
เหมือนกันเลยครับ พยายามนึกบ่อยๆครับ..
ขอบคุณหมอธิมากครับ
สงสัยบางคนที่ไม่กลัวตายมากกว่าครับ ทำไม? จึงทำใจ คิดอย่างไร จึงไปถึงจุดนั้นได้?
ขอบคุณยายธีมากครับ