ความสุข เก็บเกี่ยวได้จากสิ่งรอบข้าง

ชีวิตที่มีความสุขคือชีวิตที่อยู่กับปัจจุบันหมายถึงชีวิตที่เก็บเกี่ยวความสุขกับสิ่งที่อยู่รอบตัวหรืออยู่ตรงหน้าเราให้เป็นสร้างสรรค์ความสุขจากสิ่งที่พระเจ้าประทานให้ไม่พะวงกับสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้นไม่กำหนดแบบแผนชีวิตมากเกินไปใช้ชีวิตอย่างยืดหยุ่นเพราะในความเป็นจริงของชีวิตมีอะไรๆที่เราควบคุมไม่ได้อีกมากมายอย่าปล่อยให้เวลาปัจจุบันที่ผ่านไปทุกนาทีอยู่กับอนาคตที่ยังมาไม่ถึงนั่นคือเป็นการสร้างความเครียดให้กับชีวิตสร้างมลพิษทางอารมณ์ให้กับตัวเองและคนที่อยู่รอบตัวสิ่งที่สะท้อนมา คือความทุกข์ความหดหู่ เชื่อเถอะว่าแค่เราอยู่กับปัจจุบันใช้เวลากับปัจจุบันให้เกิดประโยชน์ที่สุดและมีความสุขกับมันให้มากที่สุดแล้วอนาคตข้างหน้าจะดีเอง

ในความเป็นจริงของชีวิตไม่มีอะไรสมบูรณ์ไปหมดทุกอย่างมีพอใจบ้าง ไม่พอใจบ้างขาดบ้าง เกินบ้าง เป็นเรื่องธรรมดาเพราะนั่นคือสิ่งที่ถูกกำหนดให้เกิดขึ้นกับเราสำคัญตรงที่ว่าเราต้องเข้าใจและควบคุมจิตใจเราให้ยอมรับสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นเหล่านั้นให้ได้แล้วความสุขก็จะเกิดกับเราเอง

ความสุขคือสิ่งที่ทุกคนต้องสรรหาต้องสร้าง ใช่ว่าจะเกิดง่ายๆกับทุกคนดังนั้นคนเราต้องฝึกวิธีคิดที่จะหาความสุขให้กับชีวิตเพราะวันๆเราต้องอยู่กับสิ่งแวดล้อมที่เราควบคุมไม่ได้ทำได้แค่การปรับความคิดปรับจิตใจของเราให้อยู่ร่วมกับสิ่งที่สัมผัสกับเราให้ได้และอยู่กับมันอย่างไม่อึดอัดหรือไม่ขัดใจ พูดง่ายๆว่าอยู่อย่างไม่มีความทุกข์มันจึงสามารถเกิดเป็นความสุขในจิตใจได้

เพราะบางครั้งเหตุการณ์ที่เข้ามาในชีวิตเราอาจจะไม่พอใจมันและทำให้เราเป็นทุกข์ขอแค่เราคิดให้เป็นเก็บเกี่ยวให้เป็นแปรเปลี่ยนความขัดเคืองใจมาเป็นความสบายใจให้เป็นไม่ใช่ใช้วิธีวิ่งหนีความทุกข์วิ่งหนีเหตุการณ์นั้นเพราะไม่มีใครที่จะหนีความรู้สึกของตัวเองได้วิ่งหนีแค่ไหน จิตใจก็ยังทุกข์แค่เปลี่ยนวิธีคิด ชีวิตก็เป็นสุข

ความสุขจะเกิดได้ไม่ใช่จากการสร้างเงื่อนไขให้กับชีวิตแต่หากเกิดจากการสร้างชีวิตให้มีเงื่อนไขน้อยที่สุดต่างหากเพราะความสุขที่แท้จริงคือ ความสุขที่มีเงื่อนไขน้อยที่สุดหรือเราเรียกว่า สุขทุกสถานการณ์ความสุขต้องเกิดได้ด้วยหัวใจของเราเอง

ความทุกข์หลักๆของมนุษย์ เกิดจากการติดบ่วงเกียรติและศักดิ์ศรีของตัวเองที่สร้างขึ้นมาพันธนาการตัวตนตั้งแต่เล็กจนกลายเป็นเสมือนภาพจริงของตัวเราซึ่งหากเราปล่อยให้ชีวิตถูกขับเคลื่อนด้วยเกียรติและศักดิ์ศรีไปเรื่อยๆนานๆ เข้าชีวิตทั้งชีวิตก็จะหาความสุขจริงๆ ไม่เจอเลยเพราะต้องแคร์สังคมต้องรักษาเกียรติรักษาภาพลักษณ์จนไม่เป็นตัวของตัวเองสร้างความเครียดสร้างความทุกข์ให้กับชีวิตจนบางคนถึงกับต้องยอมแลกกับชีวิตกันเลยทีเดียวซึ่งเราจะเห็นได้ทั่วไปในสังคมทุกวันนี้ที่ฆ่าตัวตายกันไม่เว้นแต่ละวัน

อุปสรรคหลักสำคัญอีกอย่างหนึ่งของความสุขคือ การใช้ชีวิตตามทฤษฎีใช้ชีวิตตามคนอื่น จนลืมไปว่าชีวิตไม่มีใครเหมือนใครชีวิตของใครก็ของใครพื้นฐานต่างกันตั้งแต่เคมีของร่างกายพื้นฐานการเลี้ยงดู การเติบโตดังนั้น ดีที่สุดของชีวิตใครก็ชีวิตคนนั้นหากเรายังเอาความดีที่สุดของชีวิตคนอื่นมาใช้กับเราไม่พยายามหาความดีที่สุดของชีวิตเราให้เจอเราจะสัมผัสความสุขที่สุดของชีวิตเราได้อย่างไร

คนที่มีความสุขคือคนที่มีความพอใจในชีวิตยอมรับการเปลี่ยนแปลงและต้องรู้สึกขอบคุณพระเจ้ากับทุกอย่างที่พระองค์ประทานให้ในชีวิต อย่าลืมว่าคนที่โชคดีที่สุดในโลกคือคนที่ได้อยุ่ท่ามกลางคนที่มีความสุขอัมฮัมดูลิลละ