๗๗๔. ต้นยางนาของปู่จเร

๑๖ เมษายน ๒๕๖๑...หลังจากพวกเรา คือ ปู่เร ย่าบุษ พี่ฟ้าคราม ไปที่นามากันแล้ว ก็มีโอกาสไปแวะดูสวนที่ปู่ของปู่เรปลูกไว้ให้ปู่เร เมื่อคราวครั้ง ๕๐ ปีที่ผ่านมา...เพราะพวกเราไม่ได้ออกไปดูกันเลย เนื่องจากอยู่หลังบ้านของอา (น้องพ่อของปู่เร)...ที่นี้ก็เป็นมรดกของลูก-หลานเช่นกัน ต้นยางนาซึ่งปู่ของปู่เรเป็นคนปลูกทิ้งไว้ให้...พอที่ดินยกให้ปู่เร มันก็คือ สิทธิ์ของปู่เร ๆ พาพี่ฟ้าครามไปดู...บอกตรง ๆ ว่า มันรกมากๆ แต่ก่อนหลายปี ปู่เรจ้างคนไปถาง ก็เตียนไปได้ระยะหนึ่ง แต่ตอนนี้มันเริ่มรกอีกแล้ว...เราสามคนต้องมุดกันเข้าไป ชีวิตก็สนุกดีอีกแบบ...

ปู่เรพาพี่ฟ้าครามเข้าไปดู คราวนี้เธอโตพอที่จะรับรู้อะไรได้บ้างแล้ว เธอสงสัย ชอบถามโน่น นั่น นี่ ตามวิสัยเด็กผู้หญิง...ปู่เรพาเธอมาดูเพื่อให้เธอได้รับรู้ว่ามีที่มรดกอยู่ตรงไหนบ้าง...เพราะเธอก็โตพอแล้ว เธอบอกว่า ต้นไม้ของปู่เรใหญ่มาก ๆ แต่มันรกมากนะปู่ คริๆๆ...แต่เธอก็ลุยเข้าไปดูไม้กัน ไม่บ่นว่าร้อนเลยสักคำ...เก่งมากลูก ทำให้เธอรู้เลยว่า...ชีวิตของเรามิได้อยู่บนโลกนี้ด้วยความสบาย...คนเรามันต้องมีความลำบาก ความอดทน จึงทำให้อยู่บนโลกใบนี้ได้...นี่คือ ชีวิตมนุษย์ ตอนนี้เธออดทนได้ ต่อไปเธอก็จะแกร่งขึ้น เช่นกับ ปู่เรและย่าบุษ

ต้นยางนาของปู่เร หากพูดถึงว่า นำมาปลูกบ้าน ก็ได้เป็นหลังเลยล่ะ!!!...นี่คือ การวางรากฐานชีวิตที่ครอบครัวของเราได้วางพื้นฐานไว้ให้...ส่วนตัวเธอก็ดำรงตนเองให้มีเพิ่มมากขึ้น...ย่าจะสอนฟ้าครามว่า...หากเธอโตขึ้นมีเงินมากพอ ให้ซื้อที่ดินทิ้งไว้...จะปลูกบ้านก็พอประมาณ อย่าหลังใหญ่โตเกินไปนัก เอาพอเราได้แค่นอน พักพ่อนในแต่ละวัน แต่ละคืนก็พอ...ทำเพียงแค่พอเพียงเท่านั้น...ที่ดินต่อไปจะมีราคาแพงขึ้น หากเราซื้อเราไม่มีปัญญาดูแล ได้แต่รักษา เราก็จ้างคนให้ดูแล คอยปลูกต้นไม้เข้าไว้ เพื่อให้ลูก-หลานของเราเอง นี่คือ การสอนเรื่องการวางแผนให้กับเธอได้เรียนรู้ เรื่องทักษะชีวิต...ปู่เรกับย่าบุษจะคอยสอดแทรกสิ่งที่เป็นประโยชน์ให้กับเธอได้เรียนรู้อยู่เรื่อย ๆ เพราะสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ จะค่อยซึมซับให้กับเธอเอง

ตัวอย่างที่ดี...จะมีค่ามากกว่าคำสอน...ปู่เรและย่าบุษ...มีโอกาสที่จะทำให้กับพวกเธอเห็น ส่วนจะนำไปทำหรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับตัวของพวกเธอเอง...แต่ย่าบุษคิดว่า...ในสมองของเธอ เลือดเนื้อเชื้อไขของเธอ ก็คงมีบ้างล่ะ! กับสิ่งดี ๆ ที่ปู่เรกับย่าบุษมอบให้กับเธอ

ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ

บุษยมาศ  แสงเงิน

๑๘ เมษายน ๒๕๖๑

[ยายธี]

ชื่นใจค่ะ  ที่ได้เห็น..และ.(มี ดอกไม้ บาน มาฝาก เจ้าค่ะ)..

[บุษยมาศ]

ขอบคุณค่ะ คุณยายธี...คิดถึงนะคะ พาพี่ฟ้าครามมากราบด้วยค่ะ