เลิกตัดสินกันเสียที
มนุษย์เราจะตั้งค่ามาตราฐานคนเอาไว้ แล้วตัดสินคนโดยเอาค่านั้นเป็นที่ตั้ง.
แล้วก็มีปัญหาขัดแย้ง ดูถูก ดูหมิ่นกัน.
โดยนิสัยแบบนี้เริ่มต้นปลูกฝังจากโรงเรียนเลย
.
ผมได้อ่านเรื่องราวของคนเป็นดิสเล็กเซีย เป็นความผิดปกติของสมองตั้งแต่เด็ก.
เด็กที่เป็น จะอ่านหนังสือได้ช้ามาก หนังสือแค่ 2-3 หน้า อาจต้องอ่านเป็นชั่วโมง.
คือ การประมวลผลความเข้าใจทำงานช้า
.
เด็กเหล่านี้ จะโดนครูดุ บางคนอาจต้องถึงออกจากโรงเรียน เพราะเรียนไม่ได้
แต่ปรากฏว่า พอโตขึ้นหลายคนกลับประสบความสำเร็จในชีวิตมากกว่าคนทั่วไปเลย กลายเป็นคนดังก็มาก
น่าแปลกไหมครับ...
.
ด้วยความที่คนประเภทนี้จะทำอะไร ต้องตั้งใจมากกว่าคนทั่วไป
คนเหล่านี้ จึงมีสมาธิสูงกว่าคนปกติ มีความมุ่งมั่นมากกว่าด้วย
และที่สำคัญ มีความสามารถในการเผชิญความผิดหวังได้มาก
ชีวิตเขาเต็มไปด้วยอุปสรรคจากความต่าง เลยได้ฝึกทักษะการฝ่าฟันโดยธรรมชาติ
.
คนเรานะครับ ไม่ได้มีใครสมบูรณ์แบบ
ต่างคนต่างมีความผิดปกติ มีข้อดี ข้อด้อยทุกคน
การเอามาตราฐานสังคม หรือกระทั่งมาตราฐานตนเองมาตัดสินคนอื่น นั้นผิดอย่างจัง
ไม่ว่าจะด้วยหลักการ หรือหลักกู
.
คนที่เรามองว่าไม่เหมือนคนอื่น เขาอาจมีดีกว่าเราก็ได้
เราไม่ได้ดีไปกว่าเขาทั้งหมด และเขาก็ไม่ได้ดีกว่าเราไปทั้งหมด
รักกันไว้เถิดครับ...
ความเมตตา เป็นธรรมค้ำจุนโลก ให้สงบสุข เป็นมิตรที่ดีต่อกัน
ความเห็น (2)
-สวัสดีครับ
-เป็นคนหนึ่งที่ไม่ชอบนักกับการแข่งขัน
-ไม่มีใครที่ไม่รู้อะไรเลย และก็ไม่มีใครที่รู้ไปหมดทุกอย่าง เราก็เช่นกันนะครับ
-ขอบคุณครับ
แข่งกับตัวเองดีที่สุดครับ