๑. ซากสุดท้าย..
หยิบลูกซองจัดวางตรงหว่างขา
สุดสายตาเล็งแลแม่เสือสาว
ที่เดินเล่นสุขล้ำขนดำวาว
คืนเหน็บหนาวทุ่งใหญ่ไพรพนา
เสียงปืนปังดังกึกก้องเสือร้องลั่น
กายไหวสั่นล้มทั้งยืนฝืนเหยียดขา
พยุงตัวให้อยู่รอดสอดสายตา
ใจผวาหวาดหวั่นช่วยฉันที
มองหาเพื่อนครองคู่เธออยู่ไหน
มาดูใจสักคราเวลานี้
อีกไม่นานคงต้องจากพรากพงพี
ผืนป่ามีคนน่าชังระวังตัว
ร่างเสือดำสั่นเทาเงาตะคุ่ม
เข้าไปรุมยิงซ้ำย้ำที่หัว
เฮือกสุดท้ายรายเรียงเสียงปืนรัว
กลุ่มคนชั่วฉุดลากซากเสือดำ
พายุฝนเทกระหน่ำฟ้าดำมืด
เสียงดังครืดเบรคครูดตอนหัวค่ำ
รถเฉี่ยวชนคนชั่วหัวคะมำ
ถอยเหยียบซ้ำทับร่างเจ็บปางตาย
เตียงคนไข้อัมพาตไร้ญาติมิตร
มิอาจโทษพรมลิขิตเพราะคิดร้าย
ภาพเสือดำสั่งชำแหละเกลื่อนกระจาย
ซากสุดท้าย..คนที่สั่ง..ตายทั้งเป็น
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๑๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๑
