ขัดขืน มิฉะนั้นจะฆ่าตัวประกันทั้งหมด สิริลักษณ์ ฯ และทุกคนจำต้องยอมมัน กลับ ไปที่ห้องสั่งการต่อสู้ ท่านรอง ฯ หันควับไปทาง โรงเรียนทันทีที่เสียงปืนเงียบลง ถามไปทางวิทยุ “ โรงเรียนมีอะไรหรือเปล่า “ เงียบ ไม่มีเสียงตอบ ถามไปอีกที “ สิริลักษณ์ ฯ ตอบด้วย “ เงียบอีก ท่านรอง พูดกับกำนัน “ สงสัยพวกมันยึดโรงเรียนได้แล้ว มีทางลับไป โรงเรียนไหมครับ “ ลูกบ้านคนหนึ่งยกมือชูขึ้น “ มีลำคลองเล็ก ๆหญ้าปกคลุมทั้งสองฝั่งที่ชาวบ้านไม่ค่อยใช้กันแล้ว จากหลังบ้านกำนัน ไหลผ่านป่าละเมาะ ไปหลัง โรงเรียน “ เขาบอกและอาสาจะนำทางไป ท่านรอง ฯ จึงนำคอมมานโด 5 คนสุดท้าย ลงเรือยางของกำนัน พร้อมคนรู้ทางออกไปช่วยพวกที่อยู่ที่โรงเรียนทันที ลำธารเล็กดังกล่าวไหลมาจากภูเขาริมทุ่งกว้างไกลฝั่งหมู่บ้าน ก่อนหน้านี้ ชาวบ้านใช้เรือพายติดต่อค้าขายกันไปมาระหว่างหมู่บ้าน พอมีถนนแล้ว ก็หันไปใช้ถนนแทนจนลืมคลองไปเลย กำลังทั้งหมด ลอยไปตามน้ำตื้น ๆ อย่างระมัดระวัง ทั้งไม่ให้เกิดเสียงน้ำดัง และหลบกิ่งไม้ที่ยื่นขวางทาง ทีมีอยู่ตลอดทาง เหล่ากิ่งก้านที่ปกคลุมทั้งสองฝั่งเป็นม่านกำบังให้เป็นอย่างดี บางตอนก็เป็นช่องกว้างแสงพระอาทิตย์ส่องเข้ามาถึงเต็มตัว เรือยางไหล
ไม่มีความเห็น