สิ่งที่มีค่าที่สุด
สิ่งมีค่าที่สุดในชีวิตคือ ความรู้สึก
เชื่อไหมครับ ?
หากเราไม่ระวังความรู้สึก
ปล่อยให้อารมณ์ครอบงำ
เดี๋ยวเครียด เดี๋ยวโกรธ เดี๋ยวโลภ
บ่อยเข้าก็กลายเป็นความ เคยชินของจิต
นานไปก็เป็น นิสัย
แล้วสุดท้ายก็กลายเป็น สันดาน
ทีนี้โดนอะไรหน่อยก็ปรี๊ดแตกง่าย
เครียดข้ามวันข้ามคืน ข้ามเดือน
ข้ามปีก็ยังเอากลับมาเครียดได้อีก
แล้วสุดท้ายมะเร็งก็ถามหา
รักษาทีเป็นล้าน...!!
ทรมาณทรกรรม กับสิ่งที่เราสร้างขึ้นเอง !
จิตอยู่ที่เราฝึก อยู่ที่เราสะสมนิสัย
เราสะสมอย่างไร ก็เป็นคนเช่นนั้น
เราเป็นคนเช่นไร เราก็กระทำเช่นนั้น
เรากระทำเช่นไร เราก็ได้รับผลกรรมตอบสนองเช่นนั้น
กรรมที่เกิดกับชีวิตก็เกิดจากสิ่งที่เรากระทำเอง
เริ่มจากความรู้สึก ก่อนอื่น
ตรงกันข้าม
หากเราหมั่นรู้สึกตัว ไม่ให้อารมณ์ครอบงำ
นึกได้เมื่อไหร่ รีบทำใจให้เบิกบาน
ไม่ปล่อยทรกรรมไหลไปตามความรู้สึกลบ
บ่อยเข้าก็เป็นความเคยชิน (ประมาณ 21 วัน)
นานหน่อยก็เป็นนิสัย (ประมาณ 66 วัน)
สุดท้ายก็กลายเป็น ปฏิภาณ
คนมีปฏิภาณดี จิตจะไม่รับอารมณ์ลบๆ
เครียดยาก โกรธยาก โลภยาก
เบิกบาน สบายใจ และสุขภาพจะดี
ชีวิตก็มีความสุข
ไม่มีโรคก็เป็นลาภอันประเสริฐ
ใครเคยป่วยหนักๆ จะซึ้ง...
ผมถึงบอกว่า...
ความรู้สึกจึงมีค่ากว่าอะไรทั้งสิ้นบนโลกนี้ !
รักษามันไว้นะครับ แล้วชีวิตจะดีสุดๆ
ผมเอาชีวิตเป็นประกัน
อย่าปล่อยให้มันติดลบตามความเคยชิน
ความรู้สึกเสียแล้ว อะไรๆ ก็ดูเลวร้ายไปเสียหมด
เห็นทุกสิ่งทุกอย่างเป็นสีเทาไปหมดสิ้น
มีเงินพันล้านก็ซื้อคืนไม่ได้ ...ซื้อไม่ได้จริงๆ
ตรงกันข้าม ถ้าความรู้สึกดี อะไรก็ดีไปหมด
ไม่หวั่นกับเหตุการณ์ร้ายๆ หรือประสบคนเลวๆ
คนฝึกปฏิภาณอย่างเทพ จะตายอยู่แล้ว ก็ยังยิ้มได้เลย...
ความเห็น (2)
จริงค่ะ..กำลังฝึก อยู่..(ขอบคุณ ค่ะอ.กล้วย วิชาจีบ)
