เมื่อฉันป่วยเป็นเนื้องอกมดลูก (ตอนที่ 2)
คืนนี้ วันที่ 28 พฤษภาคม 2560 ฉันตื่นเต้นไม่น้อยทีเดียว เพราะพรุ่งนี้เป็นวันที่ต้องผ่าตัดเนื้องอกมดลูกแล้วซินะ วันนี้ต้องงดน้ำ งดอาหารตั้งแต่เวลา 20.00 น. เป็นต้นไป.....
วันที่ 29 พฤษภาคม 2560
วันนี้พยาบาลเข้ามาดูแลฉันตั้งแต่เช้า วัดความดัน ทำความสะอาดหน้าท้อง ต่อสายปัสสาวะ และสวนอุจจาระ อีกครั้ง เพื่อให้มีกากอาหารค้างอยู่ในลำไส้น้อยที่สุด และบอกฉันว่าฉันเป็นคนไข้ลำดับที่ 2 ในการผ่าตัดวันนี้ ซึ่งน่าจะเป็นเวลาประมาณ 10.00 น. ระหว่างนั้นฉันนอนรออยู่ที่ห้องอย่างกระสับกระส่าย และอดที่จะกังวลใจไม่ได้
เมื่อเวลา 10.20 น. พนักงานเวรเปลของโรงพยาบาล เข้ามารับฉันในห้องพักเพื่อไปห้องผ่าตัด ฉันรู้สึกตื่นเต้นเป็นพิเศษอีกครั้ง เมื่อมาถึงหน้าห้องผ่าตัด ฉันนอนรออยู่สักพัก. ก็มีพยาบาลสาวสวยคนหนึ่งเข้ามาดูแล และพูดคุยกันเล็กน้อย ฉันได้บอกว่าเดิมเคยทำงานอยู่ในสังกัดเดียวกัน เมื่อหลายปีมาแล้ว ก่อนที่จะย้ายไปสังกัดที่ทำงานแห่งใหม่ และมีพยาบาลอีกหลายคน. ซึ่งน่ารักมาก มาชวนฉันพูดคุยกันต่าง ๆ นานา พอให้ได้ผ่อนคลายและหายกังวลไปมากทีเดียว...... จากนั้นไม่นาน...... ก็มีพนักงานนำฉันไปที่ห้องผ่าตัด...........
ฉันเปลี่ยนมานอนที่เตียงสำหรับผ่าตัด เป็นเตียงแคบๆ พอดีตัวคนไข้ พยาบาลในห้องผ่าตัดเตรียมพร้อมร่างกายในท่าที่พร้อมรับการผ่าตัดให้ฉัน กางแขน ล็อคแขนทั้งสองข้าง ล็อคตัว มีสายระโยงระยางเต็มไปหมด ฉันทำใจให้นิ่ง บอกตัวเองว่าไม่เป็นไร เดี๋ยวมันก็ผ่านไป สักพักพยาบาลฉีดยาให้ฉัน รู้สึกปวดมาก แล้วฉันก็หลับไปอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว
ฉันรู้สึกตัวอีกครั้งหนึ่ง เมื่อนอนอยู่บนเปลนอนที่กำลังเข็นมาส่งฉันที่ห้องพัก และเปลี่ยนฉันให้อยู่บนเตียงคนไข้ รู้สึกเพลีย และลืมตาไม่ขึ้น ตอนนี้รู้สึกกระหายน้ำมาก จนต้องขอน้ำพยาบาล แต่ก็ถูกปฏิเสธไม่ให้ดื่มน้ำ คอแห้งมาก ๆ มารู้ในภายหลังว่าสาเหตุมาจากระหว่างการผ่าตัดเนื้องอกมดลูกของฉัน ฉันสลบไปเพราะยาสลบ ฉันจะหายใจไม่สะดวก พยาบาลและเจ้าหน้าที่ในห้องผ่าตัดได้ใช้เครื่องมือในการช่วยหายใจ. โดยการใส่ท่อช่วยหายใจเข้าไปในปาก ผ่านช่องคอเข้าไป เพื่อช่วยระบบหายใจดีขึ้นในระหว่างที่ฉันสลบ จึงมีอาการคอแห้ง เสียงแหบ เจ็บคอเล็กน้อย ฉันนอนกลืนน้ำลายตัวเองไปหลายชั่วโมง เพราะต้องงดน้ำ
รู้สึกปวดแผลที่หน้าท้องจากการผ่าตัดเนื้องอกมดลูก แบบเปิดหน้าท้องซึ่งยาวประมาณ10 เซนติเมตร และปวดมากขึ้นเรื่อย ๆ จนต้องบอกพยาบาลว่าปวดแผลเหลือเกิน ในเวลาประมาณ 20.30 น. ของวันเดียวกัน พยาบาลมาสอบถามความรู้สึกปวดว่ามากน้อยแค่ไหน โดยการวัดจาก ระดับ 1 - ระดับ 10 (ระดับ 1 คือ ปวดน้อย และเพิ่มปริมาณตามลำดับจนถึงปวดมากที่สุดในระดับ 10) ของฉันให้ระดับความปวดอยู่ที่ ระดับ 8 (ถือว่าปวดมาก) และได้ฉีดยาระงับอาการปวดให้ฉัน 1 เข็ม แต่ความรู้สึกปวดก็ยังไม่หายสักเท่าไรเลย ฉันนอนไม่หลับทั้งคืน และได้ยา Paracetamol อีก 2 เม็ด จนถึงเช้าวันรุ่งขึ้น พยาบาลได้เปลี่ยนเวร ได้บอกกับพยาบาลว่าปวดอีกครั้ง พยาบาลใจดีได้ฉีดมอร์ฟีนให้ฉันอีกครั้ง ทำให้ฉันนอนหลับไปได้นิดหนึ่ง
พยาบาลได้แนะนำว่า หลังผ่าตัดเอาเนื้องอกมดลูกออกไปแล้ว ให้พลิกตัว และขยับร่างกายบ่อยๆ เพื่อช่วยไม่ให้ท้องอืด และแผลจะได้ประสานกันได้ง่าย และจะไม่เป็นผังผืดบริเวณแผลภายในช่องท้องที่ผ่าตัดไว้ หากเป็นผังผืดอาจจะต้องผ่าตัดใหม่ ซึ่งแน่นอนต้องเจ็บตัวอีกครั้งหนึ่ง ฉันได้ทำตามคำแนะนำของพยาบาลทุกอย่าง ทั้งลุก นั่ง พลิก ตะแคง และกำหนดลมหายใจเข้าออก แต่เป็นไปอย่างทุกข์ทรมาณ แสนสาหัส ทำให้อดคิดไม่ได้ว่าการเจ็บป่วยนี่. ไม่ดีเอาเสียเลยจริงๆ
วันที่ 30 พฤษภาคม 2560
วันนี้ต้องทานอาหารอ่อนๆ และต้องทานไปอีกหลายวัน. เริ่มจิบน้ำหรือดื่มน้ำผลไม้ได้บ้าง และไม่ควรดื่มนมเป็นอย่างยิ่ง. อาหารประเภทถั่วอีกอย่างหนึ่ง เพราะจะทำให้ท้องอืด. หลังผ่าตัดเนื้องอกมดลูกหรือผ่าตัดอะไรก็ตาม ในช่องท้อง. ต้องระวังเรื่องอาหารการกินเป็นพิเศษค่ะ
เวลาประมาณ. 09.00 น. แพทย์เจ้าของไข้ "นางฟ้า" ของฉันได้มาดูอาการหลังผ่าตัดเนืื้องอกมดลูกของฉันที่ห้องพัก และได้พูดคุยมากมาย พร้อมทั้งอธิบายให้ฟังว่า ฉันแพ้ยาตัวที่ได้แจ้งไว้ ชื่อยา Diclofenac อาการแพ้ยาคือเป็นผื่นแดงทั้งตัว แต่ยาตัวนี้เป็นยาระงับอาการปวดที่ดีชนิดหนึ่ง ซึ่งคุณหมอได้ Test ยาตัวนี้อีกครั้งหนึ่ง ฉันแพ้ยาชนิดนี้จริง ๆ และคุณหมอก็ไม่ได้ให้ยาแก้ปวดตัวไหน เพราะยา Diclofenac มีพี่น้องตระกูลเดียวกันอีกหลายตัว และมอร์ฟีนก็ให้คนไข้ในปริมาณมาก ๆ ไม่ได้ โอว....นั่นสิ...ฉันเจ็บปวดจากการผ่าตัดเนื้องอกมดลูกซะเหลือเกิน
คุณหมอ ได้ให้ฉันดูภาพเนื้องอกมดลูกที่ผ่าตัดออกไป มีขนาดโตประมาณ 14 เซนติเมตร ช่างน่ากลัวเสียเหลือเกิน มันอยู่ในท้องฉันได้อย่างไรตั้งนานแสนนาน เจ้าเนื้องอกนี้. แต่รู้สึกดีที่ออกไปจากร่างกายฉันได้ซะที คุณหมออธิบายให้ฉันทราบอีกครั้งหนึ่งว่าได้ตัดมดลูกพร้อมรังไข่ทั้งสองข้างออกไปพร้อมเนื้องอกในมดลูก สาเหตุที่ต้องตัดมดลูออกและรังไข่ ออกไปทั้งหมด เนื่องจากอายุเฉลี่ยของหญิงไทย จะหมดประจำเดือนในอายุประมาณ 50 ปี ซึ่งฉันอายุ 47 ปี อีก 3 ปี ตามอายุเฉลี่ยก็เข้าสู่วัยหมดประจำเดือนและเข้าสู่วัยทองตามธรรมชาติ ประกอบกับฉันมีบุตรแล้ว และเป็นการการันตีว่าเนื้องอกจะไม่กลับมาเป็นอีกในมดลูก ปีกมดลูก หรือรังไข หรือบริเวณใกล้เคียง แต่จะมีผลตามมาคือเมื่อตัดรังไข่แล้ว ร่างกายจะไม่มีโรงงานผลิตฮอร์โมนเอสโตรเจน ซึ่งเป็นฮอร์โมนเพศหญิง อีกต่อไป และจะทำให้ร่างกายเข้าสู่วัยทองก่อนวัยอันควร คุณหมออนุญาตให้ฉันนอนพักฟื้นที่โรงพยาบาลอีก 5 วัน หรือจนกว่าฉันจะสบายใจ
คุณหมอกำหนดนัดมาดูแผลจากการผ่าตัดเนื้องอกมดลูก และตัดไหมจากการเย็บแผลผ่าตัดอีกครั้งหนึ่ง ปรากฎว่าแผลดีมากแห้งสนิท เป็นรอยแผลเป็นนิดเดียวเอง. ดีกว่าที่คิดไว้ซะอีก และนัดมาตรวจหลังผ่าตัดเนื้องอกมดลูกอีก 1 เดือน เพื่อติดตามอาการข้างเคียงและคุยเรื่องอาการวัยทองที่อาจเกิดขึ้นได้
การผ่าตัดเนื้องอกมดลูกในครั้งนี้ทำให้ฉันน้ำหนักลดไป 5 kg. ซึ่งเป็นเรื่องน่ายินดีทีเดียว
" เนื้องอกมดลูก" เป็นเรื่องปกติที่ผู้หญิงทุกคนเป็นกันได้ ไม่มีข้อบ่งชี้ที่ชัดเจนว่า. "เนื้องอกมดลูก" เกิดจากสาเหตุอะไร แต่มีผลการวิจัยออกมาว่าประชากรเพศหญิงใน 100 คน จะป่วยเป็นเนื้องอกมดลูก 15 คน ซึ่งเป็นตัวเลขที่ไม่น้อยทีเดียว แต่เมื่อเป็นโรคเนื้องอกมดลูดแล้ว. จงอย่าไปกังวล และกลัวโดยไม่มีเหตุผล เพราะในปัจจุบันวิวัฒนาการทางการแพทย์ของไทย เครื่องมือแพทย์ รวมทั้งบุคลากรทางการแพทย์ของไทยมีความพร้อมในระดับหนึ่งในการดูแลรักษาอาการเจ็บไข้ของคนไทย แต่ก็ไม่ยืนยันว่าระบบสาธารณสุขในเมืองไทยเท่าเทียมกันทุกโรงพยาบาล
ความเห็น (10)
-สวัสดีครับ
-ตามมาอ่านบันทึีกที่ 2
-ได้เรียนรู้ใจมากขึ้น
-ขอบคุณครับ
เป็นกันเยอะจริงๆ ด้วยนะ คนที่จันรู้จักหลายคนก็ตัดกันมาแล้วทั้งนั้นค่ะ
เขียนให้เห็นภาพได้ดีมากเลยครับ และน่าจะเป็นความรู้เรื่องสุขภาพสำหรับผู้หญิงทั่วไปได้ดีด้วยครับ
เขียนไปอีกเรื่อยๆนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ
ชีวิตต้องเดินต่อไปค่ะ. ตอนนี้ต้องทำให้ตัวเองมีสุขภาพแข็งแรงเหมือนเดิมค่ะ เดี๋ยวไม่มีแรงเขียนบันทึกเรื่องต่อไป
ผ่านไป 2 เดือนแล้ว มีอาการเป็นไงบ้างคะ ได้รับผลกระทบวัยทองกระทันหันอย่างไรบ้าง
ตอนนี้มีอาการร้อนวูบวาบบ้างนะค่ะ แต่ก็ไม่กระทบต่อการใช้ชีวิตในประจำวันเท่าไหร่นัก ถือว่าปกตินะค่ะ
สัปดาห์หน้าจะผ่าตัดแล้ว คุณหมอแนะนำให้ตัดมดลูกและรังไข่ ปากมดลูก เพื่อป้องกันมะเร็งถาวรไปเลย รู้สึกกลัวว่าจะมีผลกระทบชีวิตประจำวัน อายุ 48 เคสของคุณแม่มด คล้ายๆกัน เลยอยากรู้ว่า ผ่านไปหลายเดือนแล้ว สุขภาพดีโดยรวมก่อนผ่าตัดกับหลังผ่าตัดเป็นอย่างไรค่ะ
สุขภาพโดยรวมดีนะคะ คุณ Judy พื้นฐานสุขภาพเป็นอย่างไรบ้าง ส่วนตัวของดิฉันเองก่อนผ่าตัดเป็นคนที่มีสุขภาพดีคนหนึ่ง (ไม่รู้ว่าเข้าข้างตัวเองหรือเปล่า) แต่ไม่เคยเจ็บป่วยอะไร ผลการตรวจสุขภาพก็ไม่เลวทีเดียว หลังผ่าตัดก็มีอาการร้อนวูบวาบบ้าง เป็นอาการวัยทองเพราะผ่าตัดรังไข่ออกไป ซึ่งดิฉันเป็นหลังผ่าตัดไปแล้วประมาณ 2- 3 เดือน นั่งในห้องแอร์ยังรู้สึกได้คะ ตอนไปพบคุณหมอหลังผ่าตัดผ่านไป 1 เดือน ก็ยังไม่มีอาการร้อนวูบวาบเลย ตอนนั้นหมอบอกว่าหลังผ่าตัดถ้ามีอาการวัยทอง คือร้อนวูบวาบจะมีในระยะเวลา 1 เดือน (ซึ่งดิฉันไม่เป็น แต่เป็นหลังจากนั้น 2 - 3 เดือน) แต่ก็ไม่มากคะ และช่วงแรกหลังผ่าตัดใหม่ ๆ อาจมีนอนไม่หลับบ้าง คงเป็นเพราะกังวล และเครียดหลังผ่าตัด คุณหมอให้ยานอนหลับมาทาน ช่วงหลังก็นอนหลับปกติคะ ไม่ต้องใช้ยานอนหลับ การผ่าตัดไม่หน้ากลัวคะ ไม่ต้องกังวลนะคะ ปัจจุบันคุณหมอเก่งคะ ไม่ทราบผ่าตัดที่โรงพยาบาลอะไรคะ บางคนผ่าตัด 3 วัน กลับบ้านได้เลย เพื่อนดิฉันก็พึ่งผ่าตัดไปเมื่อสัปดาห์ที่แล้วนี่เองคะ เวลาผ่าใช้วางยาสลบหรือบล๊อคหลังคะ (มีคนบอกว่าถ้าบล๊อคหลังจะเจ็บน้อยกว่าวางยาสลบลองปรึกษาคุณหมอที่ผ่าตัดนะคะ) เป็นกำลังใจให้ สู้ ๆ นะคะ หลังผ่าตัดเขียนบันทึกมาคุยให้ฟังบ้างนะคะ
ไปที่ รพ จุฬาฯ ค่ะคลีนิคพิเศษ ไปพบคุณหมอเพราะตรวจสุขภาพประจำปีแล้วเจอว่า มดลูกโต คุณหมอให้ออปชั่นว่า จะตัดหมดเลยมั้ยเพื่อตัดความเสี่ยงมะเร็ง ตอนนี้คิดว่า คงรับที่คุณหมอแนะนำ รู้สึกกลัว เหลืออีกหลายวัน กลัวตัวเองจะเปลี่ยนใจ อยากเปลี่ยนใจวันละ 3 เวลาเลยค่ะ แรกๆที่คุณหมอแนะนำกลัวเข้าสู่วัยทอง แต่ไปปรึกษาแล้ว คุณหมอบอก คงมีผลน้อย ยิ่งถ้าอ้วนมีไขมันหน่อย อาจไม่มีผล เพราะในไขมันมีฮอร์โมนช่วยแทนได้ อ่านของคุณแม่มดช่วยให้สบายใจขึ้นหน่อยค่ะ กลัวจะมีผลกระทบชีวิตประจำวัน
กลับมาแชร์กันว่า หลังจากผ่าตัดมาแล้ว ผ่านมาหนึ่งสัปดาห์ก็ดีขึ้นมากเลย บทความที่คุณแม่มดเขียนช่วยให้เห็นภาพและให้กำลังใจไม่น้อยเลย และก็เป็นจริงตามนั้น ส่วนตัวคุณหมอวิสัญญีได้เลือกบล็อกหลังให้เลย ทั้งที่คิดว่า ถ้าให้เลือกจะขอดมยาสลบ แต่ก็ต้องตามที่คุณหมอเห็นสมควร และคิดว่า ดีกว่า ดมยาสลบจริงด้วย ได้ยินและทราบ(แต่ไม่รู้สึก)ระหว่างผ่าตัด รู้สึกแปลกดี เนื้องอกใหญ่มากแต่ผลตรวจแลปไม่เป็นเนื้อร้ายและเหลือแค่ไปพบคุณหมออีกครั้งเดือนหน้า เพื่อตรวจว่าแผลภายในเรียบร้อยดีค่ะ
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับบล๊อกดีๆ ค่ะ