เดินทางจาก Amsterdam ถึง Kristiansand
ดิฉันพักอยู่กับพี่สาว หลานสาวและลูกชายของหลานสาวที่เมือง Kristiansand ตั้งแต่วันที่ 12 กันยายน 2560 จนถึงวันที่ 20 กันยายน 2560 เวลาที่นี่ช้ากว่าเมืองไทย 5 ชั่วโมง กลางคืนก็มืดช้า
หลานสาวมีร้านขายอาหารไทยแบบรถตั้งอยู่กับที่ เปิดร้านมาได้ประมาณปีกว่าหลังจากบริษัทที่ทำงานอยู่เลิกจ้าง (lay off) บริษัทนี้เลิกจ้างพนักงานเป็นระยะ ๆ หลายรุ่น หลานสาวอยู่ในรุ่นหลัง ๆ เมื่อมาเปิดร้านขายอาหารไทยก็มีรายการทีวีมาขอสัมภาษณ์ ร้านเปิดขายระหว่างเวลา 14.00-18.00 น. หยุดวันเสาร์อาทิตย์
กิจวัตรประจำวันของเราในตอนเช้าคือการเตรียมวัตถุดิบสำหรับการประกอบอาหารในแต่ละวัน หลัก ๆ ก็คือการหั่นเนื้อ หั่นไก่ หั่นผักพวกแครอท หอมหัวใหญ่ พริกหวาน แกะและทุบกระเทียม ห่อปอเปี๊ยะสำหรับทอด พี่สาวเป็นคนทำไส้ปอเปี๊ยะที่มีส่วนผสมของเนื้อไก่บด แครอท กะหล่ำปลี และวุ้นเส้นเอาไว้ล่วงหน้าหนึ่งวัน พอเช้าก็เอาออกมาห่อวันละประมาณ 80-90 ชิ้นและมีบางส่วนที่ห่อแช่แข็งไว้เผื่อสำรอง การห่อปอเปี๊ยะต้องห่อให้แน่น ๆ ไม่อย่างนั้นเมื่อทอดแล้วจะแตก มีเทคนิคที่ต้องฝึกฝน ดิฉันลองห่อดูแล้วยังใช้ไม่ได้ ส่วนใหญ่จึงทำหน้าที่หั่นผักต่าง ๆ มากกว่า
หลังเตรียมข้าวของสำหรับขายอาหารเสร็จ ดิฉันและพี่สาวก็มีเวลาว่าง กิจกรรมหลัก ๆ ที่เราทำประจำคือการออกเดินดูบ้านเมือง เข้าป่าเก็บเห็ด และดูนก อากาศช่วงที่อยู่เย็น แต่ถ้าฝนตกก็จะเย็นขึ้นอีกหน่อย ที่เมืองนี้มีเนินเขา ถนนและเส้นทางเดินสูง ๆ ต่ำ ๆ ทางเดินขึ้นที่พักต้องขึ้นสูงสองขยัก เดินเหนื่อยพอประมาณ
ใกล้ที่พักมีท่าเรือ มีเรือจอดอยู่หลายลำ แต่ช่วงปลาย ๆ สัปดาห์เจ้าของก็เริ่มทยอยเอาเรือขึ้นฝั่งบ้างแล้ว
บ้านเรือนใกล้ท่าเรือ
ฝั่งตรงข้าม
เรือจอดที่ท่าเรือ เชือกเรือที่อยู่ในน้ำ มีหอยแมลงภู่เกาะเป็นสาย
มองทะเลจากเนินสูงด้านหลังที่พัก ยามเช้าที่มีแสงแดดสวย (วันที่ 17 กันยายน 2560)
ลูกและดอก BlackBerry พบได้มากมายตามริมทางเดินทั่วไป
ใบไม้เริ่มเปลี่ยนสี อยู่ริมรั้วบ้านที่อยู่สูง ที่เห็นเป็นลูก ๆ คือแอปเปิ้ล
เมื่อวันที่ 16 และ 17 กันยายน หลานสาวขับรถพาไปเที่ยวไกลจากที่พัก เราไปสวนสาธารณะสองแห่ง (วันละแห่ง) แล้วไปเดินเล่นริมแม่น้ำใกล้กับโรงพยาบาลแห่งเดียวของเมือง และเข้าไปในเมือง
บ้านเรือนที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของแม่น้ำ
บ้านเรือนที่อยู่ริมน้ำในเมือง
มองไปอีกด้านก็เห็นทะเล มีเรือใบ และเรือพายอยู่หลายลำ วันนี้แดดดี ลมดี
Kristiansand เป็นเมืองที่น่าอยู่น่าสบาย คนที่นี่มีความเป็นมิตร เวลาที่เราไปเดินดูนก เจอนักเรียนชั้นประถมขี่รถจักรยานกลับบ้านเป็นกลุ่ม ๆ (โรงเรียนที่นี่เข้าเรียนประมาณ 8.30 น. บ่าย ๆ ก็เลิกแล้ว) เด็กนักเรียนจะยิ้มแย้มทักทายและถามว่าเรามาจากไหน เด็กที่ไม่ได้ขี่รถจักรยานก็เดินเอา มีถนนเล็ก ๆ เส้นหนึ่งที่เราไปเดินดูนกบ่อย เส้นนี้เขาไม่ให้รถยนต์วิ่ง เด็ก ๆ จึงเดินและขี่จักรยานได้สบาย ต่างจากบ้านเราที่เด็กเรียนกันหนักทั้งวัน
หากมีโอกาสตั้งใจว่าจะกลับไปที่ Kristiansand อีก
วัลลาตันตโยทัย
บันทึกเมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน 2560
ไม่มีความเห็น