@ไม่มีภาพ....มีแต่ความทรงจำ...ที่แสนงาม@ ..


น้องเคยเล่าให้พี่ฟังว่า...

น้องจำได้แม่น!! ....ครั้งเดียวในชีวิตของน้อง.. ที่น้องมีโอกาสใกล้ชิด"พ่อ"

..

วันนั้น.. เมื่อประมาณปี พ.ศ.2515 ครอบครัวของเราซึ่งขณะนั้นอยู่กันที่ จังหวัดนครปฐม(น้องเกิดที่นั้น(นครปฐม) แต่พี่เกิดที่นี่(สุราษฎร์ธานี) พ่อกับแม่ ..บอกกับพวกเราว่า... เราจะไปกราบ"พ่อ"กัน จะเอา.พี่ชายของน้อง...คนที่เดินแล้วล้มมาทั้งชีวิต... คนนี้แหละ!!...ไปกราบพ่อ.. ไปขอความเมตตาจาก "พ่อ" ให้พ่อช่วยรักษาพี่ของน้อง...ที่ราชบุรี

..

..

(น้องบอกว่า...วันที่ไปกราบ"พ่อ"นั้น..พ่อกับแม่ พาน้องกับพี่ชายคนนี้ไปเพียงลำพัง...

วัยเด็กของพี่นั้น พี่จำไม่ได้ทุกเรื่อง..พี่จำได้ก็แต่เรื่อง.. ที่วิ่งเล่นสนุกไปวัน ๆ... แต่สำหรับน้องแล้ว.. น้องจำเหตุการณ์สำคัญที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของน้องได้เป็นอย่างดี..ในหลาย ๆ เรื่อง)

..

น้องบอกกับพี่ว่า...น้องจำภาพต่าง ๆ ในเหตุการณ์ของวันนั้นได้ติดตา...ภาพฝุ่นที่ฟุ้งกระจาย...เมื่อเฮลิคอปเตอร์ พระที่นั่งของ "พ่อ" ลงจอด

..

น้องไม่รู้หรอกว่า...คนอื่นจะรู้สึกอย่างไร... น้องรู้แต่เพียงว่า..พ่อกับแม่ได้พาพี่ชายของน้อง และตัวน้องเอง มานั่งรอกราบ "พ่อ" อยู่บริเวณนั้น..แถว ..หน้าๆ

..

น้องรู้แต่เพียงว่า..."พ่อ" ท่านได้เดินเข้ามาหา "ลูก ๆ ของท่าน" พ่อหยุดยืนอยู่ตรงนั้น แล้วน้อมตัวของ "พ่อ".... เข้ามาหาพวกเรา...

พ่อส่งสายตา..มองพวกเรา.. มองลูกของพ่อทุกๆคน...ด้วยสายตาคู่นั้น......มองออกไปให้ได้ไกลที่สุดเท่าที่สายตาของพ่อ...จะมองได้

..

น้องบอกกับพี่ว่า...น้องนั่งพนมมือมอง "พ่อ" อยู่ตรงนั้น..ตรงหลัง คุณยายชราท่านหนึ่ง ที่ก้มกราบ"พ่อ" และปูผ้าขาวเพื่อให้พ่อได้เหยียบ....

น้องได้ยินคุณยายชราท่านนั้น...พูดบางอย่างกับ "พ่อ"

น้องได้เห็น "พ่อ" อย่างใกล้ชิด.... ครั้งเดียวในชีวิต

..

พ่อกับแม่... ปลามปลื้มใจเป็นล้นพ้น ที่ได้เห็น "พ่อ" ในเหตุการณ์วันนั้น

..

ความตั้งใจของครอบครัวที่จะขอความเมตตาจากพ่อ...มลายหาย...ไปสิ้น

..

..

"พ่อ" ได้มอบสิ่งอื่นที่มากกว่านั้น...ให้กับพวกเรา


มันยิ่งใหญ่เหลือเกิน.. จนพวกเรานึกไม่ถึงเลยครับว่า..."พ่อ" จะทำหลายๆสิ่ง..หลายๆอย่างในชีวิตของ"พ่อ" ให้กับพวกเรา...ได้มากมายถึงเพียงนี้

..

..

หนึ่งชีวิต ของ "พ่อ"....พ่อเกิดมา.. พ่อคิดถึงแต่คนอื่น

หนึ่งชีวิต ของ "พ่อ"....พ่อเกิดมา...พ่อมีแต่ให้...ผู้อื่น

หนึ่งชีวิต ของ "พ่อ"....ทำไม "พ่อ"ถึงรัก...พวกเราถึงเพียงนี้

..

..

ผมขอสัญญาครับ ."จะรัก.... และทำสิ่งดีๆ เพื่อพ่อ...โดยไม่มีเงื่อนไข... ทำสิ่งดี ๆ เท่าที่ตัวเองมีกำลังและความสามารถที่จะทำได้

...

และวันไหนก็ตามที่ผมท้อ...

ผมจะมองขึ้นไปบนฟ้า...มองหา "พ่อ" นะครับ

..

เพราะผมรู้ว่า..."พ่อ" ไม่เคยทิ้งพวกเรา.....

..รักพ่อสุดหัวใจ....




หมายเลขบันทึก: 639830เขียนเมื่อ 27 ตุลาคม 2017 16:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 28 ตุลาคม 2017 12:11 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท