เรื่อง..กิน..เรื่องใหญ่...
เห็น..สิ่งมีชีวิต..ที่เดิน..เป็นฝูงจำนวนเป็นแสน..เดินทางผ่านหมู่บ้าน..ทำให้รถติด..คอย..ขบวนเป็ด..
ใคร..จะคิดบ้างว่า..สุด..ท้าย..มัน..ก็จะมาอยู่..บน..จาน..อย่างที่เห็น...
อารมณ์..ณ.บัดที่กิน...คงไม่ได้นึกถึง..ชีวิต..บนจานเป็นแน่..หาก..อยู่ที่.."ลิ้น"..ที่สัมผัส..ความอยาก..แห่ง..อารมณ์..ที่ยึดเหนี่ยว..แต่ยืดหยุ่น..ไม่ได้
สารพัด..หยาก..เป็นต้นว่า....อืมม..เป็ดพะโล้,,เป็ดย่างเกลือ..ก๋วยเตี๋ยวเป็ด..กระเพราเป็ด..+++++....
สุดท้าย....อยู่บนจาน..แกงเผ็ดเป็ด..ขั้วเกลือ..ในกะทะ..อืมมม..."อร่อย..สุดยอด..".."ความหยาก"...
ความสุข..กับการ "กิน"...ใน แกลลอลี่..ชีวิตวันนี้..ที่..ยาก(ส์)....จะออกจาก..วัฏรแห่งการ..กิน ขี้ ซี่ นอน...(๕๕๕๕)
นึกถึงคำพูดของลูกสาว น้องปอที่เรียนผลิตอาหารสัตว์ วิจัยจนได้ผล สุดท้ายส่งขายให้โรงเชือด
ถ้ามีเครื่องผลิตโปรตีนทดแทนโปรตีนจากชีวิตสัตว์ คงจะดีไม่น้อย นะครับท่านยายธี ขอลาบเป็ดจานนึงคับ
สวัสดีค่ะ คุณ พ. แจ่มจำรัส ยายธีคิดถึง คำที่ยินในเมืองไทย..สมัยหนึ่งว่า..เรื่องกินเรื่องใหญ่..เรื่อง.ตายเรื่องเล็ก... เจ้าค่ะ...เราจึงกินๆๆและกิน..เหมือน ตั๊กแตน..เป็นร้อยล้านตัวลงเขมือบไร่....ของชาวนา...อย่างในอาฟริกาหรือในออสเตียรเลีย..และเรากินทุกอย่างที่ขวางหน้า..แม้จะมีพิษ..ซ่อนอยู่..ทั้งๆรู้...อย่างผู้รู้ทั้งหลาย..เช่นว่า.ยา.ฆ่าแมลง..ซึ่งกำลังเป็นปัญหาใหญ่อยู่ในปัจจุบัน..แม้จะถูกเรียกร้อง.ให้งดการผลิตและใช้ยาประเภทนี้.ก็..ยังถูกอณุญาติใ้ห้ผลิตได้ต่อไป..อีก...และใช้ๆๆๆกันต่อไป...อย่างที่เห็นและอย่างที่เป็น..อยู่ ณ.เวลานี้...(ิิิิิิิิิิิิิิิิอิ)
สวัสดีเจ้าค่ะ..คุณ Halfluna Inrainblow ...."ต้อง ลาบเป็ด ยโสธร ด้วยรึเปล่าคะ..หรือจะลาบเป็ด เยอรมัน...อิอิ..(ขี่เครื่อง บิน มากินเล้ยยยย...จาาทำให้กิน..เป็ดที่นี่ทำท่าจะถูกกว่าเมืองไทย ๕๕๕...)...
ความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งมีชีวิตครับ..