๔๖. ตามเพื่อน...เยือนเมียนม่า

ผมไม่เคยขึ้นเครื่องบินไปประเทศไหนเลย แม้แต่ประเทศในกลุ่มอาเซียน เคยไป ๒ ประเทศ โดยนั่งรถทัวร์ไปทัศนศึกษากับกลุ่มผู้บริหารฯ พอไปถึง อ.แม่สาย ก็เลยข้ามไปฝั่งเมียนม่า ล่าสุด..ไปอุบลราชธานี ก็เลยข้ามไปฝั่งลาว ที่เมืองปากเซ..

เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา..เพื่อนบอกว่าจะขึ้นเครื่องไปเมียนม่า..ผมรู้สึกตื่นเต้นที่จะได้เห็นภาพบ้านเมืองของเมียนม่า..ประเทศในฝันที่อยากไป ผมจึงขอติดตามไปด้วย โดยให้เพื่อนถ่ายภาพและบรรยายเรื่องราวมาให้ดู..ส่วนตัวผมก็ทำงานไปตามปกติ..ที่โรงเรียน....

ก่อนไป..เพื่อนถามว่า รู้จักเมียนม่า.จากหนังสือมากน้อยแค่ไหน..จะได้ไปเที่ยวเผื่อ ในช่วงเวลา ๒ วัน ๑ คืน..ผมก็เลยบอกเพื่อนไปเท่าที่จำได้..สุดท้าย..เพื่อนก็ได้ไปในจุดนั้นจริงๆ ส่งภาพมาให้ดูมากมาย..เหมือนผมได้ติดสอยห้อยตามไปด้วย

ผมบอกเพื่อนไปว่า..

...ความงามของเจดีย์เหลืองอร่าม ทำให้เมียนม่าเปรียบได้กับเมืองแห่งอารยธรรมที่เต็มไปด้วยเรื่องราวทางศาสนา ที่ใครต่อใครพากันติดใจและหลงรักตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เห็น..

วิถีชีวิตในแบบชาวเมียนม่าก็เป็นอะไรที่เห็นครั้งแรกอาจจะยังรู้สึกเฉยๆ หากแต่เมื่อได้รู้จักกลับยิ่งอยากอยู่ใกล้ และเมื่อได้ใกล้ชิด ก็ยิ่งอยากทำความรู้จัก..

ใครชอบไหว้พระขอพร ต้องไปที่ พระเจดีย์โบตะตอง..เจดีย์ที่สร้างขึ้นเพื่อรับพระเกศาธาตุก่อนนำไปรรจุในพระเจดีย์ชเวดากอง ที่นี่โดดเด่นเรื่องการขอพรจาก “เทพทันใจนัดโบโบยี”

เทพทันใจนัดโบโบยี..ชาวเมียนม่าเคารพนับถือมากและมีความเชื่อว่าหากอธิษฐานสิ่งใดก็จะได้สมหวัง เชื่อมากก็สมหวังมาก และขอได้ครั้งละ ๑ ข้อเท่านั้น

ด้านตรงข้ามวัดก็จะเป็น เจ้าแม่กระซิบ เลยไปอีกไม่ไกลนัก จะได้นมัสการ พระมหาเจดีย์ชเวดากอง มหาเจดีย์อันโด่งดัง ภายในบรรจุพระเกศาธาตุของพระพุทธเจ้ารวม ๘ องค์ เป็นเจดีย์ที่ถือว่าสูงที่สุดและเก่าแก่ที่สุดในโลก...

เพื่อนผม..เป็นนักท่องเที่ยวสายวัดวาอาราม..เล่าให้ฟังว่า..ภาพที่เห็นตรงหน้า..เจดีย์ชเวดากอง ยิ่งใหญ่ งดงาม ตระการตา ตื่นตาตื่นใจมากมาย งดงามในทุกมิติ ไม่ว่าจะมองยามไหน มุมไหน..

กฎหมายของเมียนม่า กำหนดไว้ว่า..เข้าวัดต้องถอดรองเท้า บ้านเมืองเขาเคร่งครัด มากๆ และ..เพื่อนผมได้ไปกราบพระตาหวานด้วย งดงามสมคำร่ำลือ ในบริเวณรอบองค์พระจะเป็นที่โล่ง ที่ประชาชนจะเข้ามากราบไหว้ ปฏิบัติสมาธิ และเป็นที่มีสาวๆมาทำงานเป็นจิตอาสากวาดถู ทำความสะอาด ซึ่งหนุ่มๆก็จะมาช่วยทำความสะอาดด้วย

เพื่อนผม..ถ่ายภาพสวนสาธารณะมาให้ดู ซึ่งถ้าสังเกตดีๆ จะพบร่มกางเป็นหย่อมๆ โดยทั่วไป จะเป็นจุดที่หนุ่มสาวเมียนม่าจะนัดมาพบกัน โดยเขาจะกางร่มบัง ซึ่งถือเป็นเรื่องปกติ..

เมียนม่า..เป็นประเทศปิด ไม่มีห้างสรรพสินค้า ไม่มีโรงหนัง จุดนัดพบจึงเป็นลานวัด ที่จะมาช่วยกันทำความสะอาด มาพบกัน...วัดแต่ละแห่งจะมีบริเวณกว้างขวาง เด็กๆก็จะมาวิ่งเล่น เป็นที่พบปะสังสรรค์...

ชาวเมียนม่า..ตื่นเช้ามาจะสวดมนต์อยู่ที่บ้าน พอสายๆ สัก ๙ โมงจึงจะออกไปวัด ไปทำกิจกรรมต่างๆ ตลาดเช้าจะไม่มีเหมือนบ้านเรา คนเมียนม่าเลื่อมใสศรัทธาในพระพุทธศาสนามาก คนในเมียนม่ามากกว่า ๙๐% นับถือศาสนาพุทธ ที่เหลือก็จะเป็นอิสลาม เขาเล่ากันว่าในวันทำบุญที่วัด ถ้ามีการประกาศให้ร่วมกันบริจาคจตุปัจจัยทำบุญ คนเมียนม่าที่มีจิตเลื่อมใสศรัทธา เขาจะถอดสร้อยคอแก้วแหวนเงินทองที่ติดตัวมา บริจาคกันจนหมดตัวเลย..

เพื่อนผมถ่ายภาพแท็กซี่มาให้ดู..แท็กซี่จะเป็นป้ายแดง รถทั่วไปจะป้ายสีขาว รถแท็กซี่ส่วนใหญ่จะเปิดกระจกไม่เปิดแอร์ ถ้าเปิดแอร์ก็จะเพิ่มราคาค่ารถ ซึ่งก็ต้องต่อรองราคากันก่อน เขาบอกว่าเปิดแอร์เปลืองน้ำมัน...

การไปเยือนเมียนม่าครั้งนี้..เพื่อนผมทานอาหารที่ร้านการะเวก..เป็นร้านอาหารที่เลิศหรู อลังการงานสร้างเป็นที่สุด ก่อนเข้าห้องอาหารจะมีสาวเมียนม่านั่งอยู่บนตั่ง คอยทาทานาคาให้แก่ลูกค้าก่อนเข้าห้องอาหาร สาวเจ้าก็น่าตาสุดสวยน่ามอง โดยเฉพาะหนุ่มๆจะชอบมาก นั่งให้สาวสวยทาทานาคาที่แก้มทั้งสองข้าง..ตาก็มองสาวแบบไม่กระพริบตากันเลยทีเดียว..

พอเพื่อนผมกลับมาถึงเมืองไทย..ประโยคแรกที่ผมถามเพราะความอยากรู้ก็คือ..ภาพข้าวสวยในจาน..เห็นมีเม็ดสีน้ำตาลโรยอยู่ด้านข้าง มันคืออะไรหรือ?..เพื่อนบอกว่าเป็นถั่วลิสง..ทานแล้วจะช่วยเพิ่มอรรถรสของอาหาร..สงสัย..ผมต้องลองทานบ้างแล้ว...

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๒๑  ตุลาคม  ๒๕๖๐

 

[พิมพ์สุภา]

ปิดเทอมคราวหน้าต้องหาโอกาสไปคะ

[คุณมะเดื่อ]

เคยไปแล้ว แต่ แถว ๆ ประตูของพม่า

" มูด่อง แห่งตะนาวศรี " จ้ะ