" คนเป็นครู...ท้อได้...แต่...อย่าถอย"
ปิดเทอมมาได้ ๕ - ๖ วัน แล้ว แต่..ครูมะเดื่อยังต้อง
ไปทำงานทุกวัน เพียงแต่ไม่ใช่งานสอน..หากแต่...
เป็นงานที่จะต้อง " จัดเตรียมห้องสมุด " เพื่อเตรียม
ไว้เปิดใช้ ในการเปิดเรียนภาคปลาย ปีการศึกษา
2560 นี้
จาก บันทึกนี้ ทำให้คุณมะเดื่อ " เลือก " ที่จะอยู่เฉย ๆ ไม่คิดที่จะจัด จะหา จะทำ
อะไรในห้องสมุดอีกต่อไป .... จนกระทั่ง ๓๐ กันยายน ๒๕๖๐ เป็นวันที่ " สิ้นสุด"
ของบรรยากาศเก่า ๆ ที่สุดจะ " ทึบทึม เสมือนโลกนี้ไร้สิ้นแสงตะวัน ! "
ดูเหมือนว่า คุณมะเดื่อรู้สึกเหมือน ค่อย ๆ สะลึมละลือ ขึ้นจากการหลับ !
เมื่อ " ว่าที่ผู้นำนาวา " คนใหม่ ได้มาพูดคุยกับคุณมะเดื่อ และขอให้คุณมะเดื่อ
ช่วย " เตรียม" ภารกิจหลาย ๆ อย่างไว้เป็นแนวทางก่อนที่ " ผู้นำ " จะเข้ามา
ทำหน้าที่อย่างเต็มตัว
เหตุนี้...ห้องสมุด..ที่ไร้ค่า จึงต้องกลับมา " ทำหน้าที่" ของมันอย่างเต็มกำลัง
อีกครั้งหนึ่ง....ห้องเรียนไม่เพียงพอ...คุณมะเดือจึงใช้ " อาคารอเนกประสงค์"
ที่ "ทั้งร้อนและทั้งรก " เพราะ ครึ่งหนึ่งใช้เป็นที่เก็บโต๊ะ เก้าอี้เก่า ๆ และ อีกสารพัด
สิ่งของที่กองสุม ๆ กันไว้ ในขณะที่อีกครึ้งหนึ่งใช้เป็น "ห้องเรียนอนุบาล ๑" ซึ่ง
ไม่เหมาะสมเลย เนื่องจาก ที่นี่ " ร้อน" สุด ๆ และไม่มีอะไรที่เหมาะสมจะใช้
เป็นห้องเรียนให้เด็กเล็ก ๆ ได้เรียน ได้ทำกิจกรรม รวมทั้ง นอน ในภาคบ่ายเลย
แม้แต่นิดเดียว คุณมะเดื่อจึงขอเสนอให้แลกห้องกับ ห้องสมุด (ไร้ประโยชน์)
ทันทีที่มีโอกาส ( ได้พูดอย่างเต็มที่)
ตลอด ๔- ๕ วันนี้ คุณมะเดื่อทั้งรี้อ...ทั้งขัด ทั้งถู ทั้งยก ทั้งจัด ฯลฯ ก็ยังไม่ลงตัวเลย
จะหาลูกมือก็ไม่ได้ .... เพราะครูทุกคนก็ต้องจัดเก็บ ปัด ขัด ถู ห้องต่าง ๆ เช่นกัน
( เพราะทิ้งมาตลอดยุคทึบทึม) เพื่อต้อนรับ " แสงทองของเทอมใหม่" (หวังไว้นะ )
แม้จะเหนื่อย แม้จะล้า เพียงใด แต่ เมื่อนึกถึงประโยชน์ที่เด็ก ๆ จะได้รับ
จาก " ห้องสมุดจริง ๆ " เสียที หลังจากที่ แทบไม่รู้จักห้องสมุดเลย
มาตั้งเกือบ ๗ ปี .... กำลังใจก็มาเพิ่มเสริมแรงให้เดินหน้าต่อไป
" เป็นครู ท้อได้ แต่ ... ถอยไม่ได้ " คือคำพูดที่คุณมะเดื่อ
สั่งตัวเองเสมอ ....
บอกกับตัวเองว่า...." เอาเถอะ....บรรยากาศแบบนรกของระบบงานทั้ง ๘ ขุม ก็ ผ่านมาแล้ว...
ยุคสมัยหน้านี้ มันก็คงไม่มีนรกขุมที่ ๙ โผล่มาให้ตื่นเต้นกันอีกหรอก อย่างดีมันก็แค่ ๘ น่ะแหละ
ยังไงเสีย ก็ต้องสู้....ถ้าเดินหน้าได้.....เวลาที่เหลือนี้ คุณมะเดื่อก็ต้องเดินหน้าทุกงานเต็มกำลัง เพื่อ...
เด็ก ๆ ที่อยู่ตรงหน้านี้......แต่...ถ้าเดินหน้าไม่ได้ ก็อยู่กับที่ สอน สอน และ สอนอย่างเดียว...
จนหมดเวลา !!
ความเห็น (6)
สมัยก่อนเค้าเปรียบอาชีพนี้เหมือนคนแจวเรือจ้างข้ามฟากค่ะ...ท่าพระจันทร์ กับ ศิริราช..เจ้าค่ะ..
หวัดดีจ้ะยายธีที่รัก
" ข้ามจากท่าพระจันทร์ไปศิริราช"
ก็แสดงว่า...พอข้ามฟากไปได้ ก็ " เข้าโรงพยาบาล"
ทันทีเลยสิจ๊ะยายธีที่รัก 55555555555
ก็คงจริงนะ เพราะ เห็นพวกพี่ ๆ ที่เขาเกษียณไปแล้ว
พูดเหมือน ๆ กันว่า " พอออกจากโรงเรียนก็เวียนกันเข้า
โรงพยา่่บาลทันที" ด้วยประการะฉะนี้....แล.....สาธุ !
ดีใจด้วยครับ
ได้ห้องสมุดห้องใหม่
เตรียมพร้อมกับการเปิดเทอมใหม่
ได้ผู้นำคนใหม่ด้วยนะครับ...
ขอบคุณจ้ะน้องขจิต
จ้าาา ก็ต้องเดินหน้าต่อนะ
แม้นว่าจะไม่เชื่อมั่นว่า
" ใหม่ กับเก่า" จะแตกต่างกันหรือไม่
แต่..ก็ต้องเดินต่อ เพราะ เด็ก ๆ รออยู่จ้ะ
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับกำลังใจจ้ะ
เพราะคำว่า "อเนกประสงค์" นี่แหละครับ มันเคยทำให้คำว่า "บูรณาการ" มีตัวมีตน 55
หวัดดีน้องอาจารย์แผ่นดิน
จริง ๆ ด้วยนะ อเนกประสงค์
แปลว่า ความต้องการมากกว่าหนึ่ง
จึงต้องบูรณาการอย่างเบ็ดเสร็จ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะ