sathaporn-poy

เป็นเรื่องที่น่าสนใจเป็นอย่างมากเรื่องนี้เกี่ยวกับผู้หญิงที่ฉลากลุ่มหนึ่งซึ่งได้เปลี่ยนแปลงรากฐานของประเทศเพื่อสิ่งที่ดีกว่าด้วยการมุ่งหน้าสู่ดวงดาว หนังเรื่องนี้เล่าเหตุการณ์ประวัติศาสตร์เมื่อกลุ่มนักคณิตศาสตร์หญิงผิวดำชั้นนำของ NASA ช่วยให้อเมริกาเอาชนะคู่แข่งอย่างสหภาพโซเวียตในการขับเคี่ยวกันเพื่อเป็นเจ้าแห่งการสำรวจอวกาศ ต้องยอมรับจริงๆ ว่าหนังเรื่องนี้เรียกได้ว่ายอดจริงเหมาะกับชื่อที่ว่า ‘ทีมเงาอัจฉริยะ’  เป็นหนังที่พูดเรื่องวิทยาศาสตร์และอวกาศ ทำเรื่องย่อยยากให้เข้าใจง่าย ใส่แง่มุมได้หลากหลาย แถมยังชวนฮาชวนซึ้งได้อย่างน่าประทับใจ หลักๆ เลย หนังจะพูดถึงความเท่าเทียมกันในสังคมอเมริกันสมัยก่อน คนเชื้อชาติแอฟริกัน-อเมริกัน หรือชาวนิโกรถูกมองอย่างตัวประหลาดในสายตาของชนผิวขาว พวกเขาแบ่งแยกเป็นอีกชนชั้นที่ไม่สามารถจะใช้ของร่วมกันได้ เห็นได้ชัดทั้งบนรถเมล์ที่จัดที่ไว้เฉพาะตึกที่แยกห้องกันอย่างชัดเจน กาแฟก็ดื่มร่วมกันไม่ได้ ไม่เว้นแม้แต่ห้องน้ำที่ต้องมีห้องสำหรับคนผิวสีเท่านั้น นอกจากนี้ก็ยังค้นพบว่ามีบางมุมที่เหมือนหนังจะแฝงไปถึงความเท่าเทียมกันทางเพศด้วย ระหว่างดู ดิฉันมีความรู้สึกว่าแคทรีนนั้น แม้จะดูมีความเก่งเข้าขั้นอัจฉริยะ เพราะสามารถแทรกตัวเข้าไปอยู่ในกลุ่มงานอวกาศรวมกับกลุ่มผู้ชายผิวขาวได้ ดูเหมือนว่าจะมีแต่ช่วงเวลาที่แย่ๆเพราะเจอแต่เพื่อนร่วมงานที่ไม่เชื่อใจ เอาเปรียบเธอต่างๆ มีแต่เจ้านายนี่ล่ะที่ไม่ตั้งแง่รังเกียจเรื่องสีผิวในความคิดของฉันที่ได้ดูหนังเรื่องนี้ยังพบประเด็นสำคัญว่าบางทีต่อให้เรามองแค่ภายนอกของคนเราอาจไม่สามารถมองเห็นเนื้อแท้ของเขาได้บางทีคนเรามองคนอื่นว่าด้อยในเรื่องนึ่งแต่ตัวเองมากกว่าที่อาจจะมีสิ่งที่ด้อยเหมือนกันคนเรามีความคิดไม่เหมือนกันมีพรสวรรค์ไม่เท่ากันมีสิทธิในแต่ละที่ไม่เท่ากันแต่เราสามารถวัดใจคนหรือพิสูจน์ให้คนที่ดูถูกเราได้ว่าด้อยกว่านั้นได้รับรู้ว่าเขานั้นก็ไม่ได้วิเศษไปกว่าเราเพราะคนที่เอาแต่ดูถูกและพูดนั้นไม่ได้พัฒนาเลยในเรื่องนี้สอดแทรกให้เห็นถึงความพิเศษของสมองในการคำนวนการคิดเลขการได้คิดและวิจัยว่าเราต้องศึกษาก่อนพอได้ผลแล้วจึงนำมาถึงข้อสรุป และที่สำคัญหนังเรื่อองนี้ยังมองเรื่องความสามารถเป็นสิ่งสำคัญอีกด้วย