มูจิ 3

เมื่อเธอได้พบ ที่นี่ ซึ่งไร้สถานที่ 

  และได้พบ เดี๋ยวนี้ ซึ่งไร้กาลเวลา 

  เมื่อนั้นเธอจะหมดความสงสัย 

  ในอิสระไม่มีขอบเขตของเธอ

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

เธอเชื่อความคิด 

 เธอจึงอยู่อย่างสับสน 

 และความสงบถูกบดบัง

เบื้องหลังความวุ่นวายแห่งความคิด 

 คือธรรมชาติรู้ที่สงบนิ่ง 

 เงียบ ไร้ขอบเขต และอิ่มเต็ม

ผู้มีปัญญา 

 ละความสนใจเรื่องราวไม่สิ้นสุดของความคิด 

 และเข้าไปหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว 

 กับธรรมชาติรู้ที่เงียบสงบไร้ขอบเขต

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

เมื่อเธอไม่เป็นอะไรสักอย่าง 

  เธอจะพบจักรวาลแห่งความรัก 

  โลกแห่งความสงบ 

  มหาสมุทรแห่งความเบิกบาน 

  มันฟังดูขัดแย้ง 

  ว่าเธอต้องทิ้งทุกสิ่งที่เคยคิดว่าเป็นเธอ เป็นของเธอ 

  เพื่อที่จะพบทุกสิ่งที่กล่าวมาข้างต้น 

  ในการพบทุกสิ่ง 

  เธอต้องสละชีวิตเดิมเพื่อพบธรรมชาติเดิมแท้ 

  พบชีวิตนิรันดร์

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

ใจ เหมือนคนยืนอยู่ข้างแม่น้ำ  

  พยายามขายน้ำให้เรา

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

ภาพเมฆที่ล่องลอยอยู่ในท้องฟ้า

เมฆ เปรียบได้กับเวทนา 

ความรู้สึกทางกาย 

  อารมณ์ 

ความคิด 

ความรู้สึกทางใจ

ทั้งหมดล้วนเป็นปรากฎการณ์ที่ถูกรู้ 

  เกิดเองด้วยเหตุปัจจัย 

  ตั้งอยู่ เปลี่ยนแปลง 

  แล้วดับไปเองเมื่อหมดเหตุปัจจัย 

  เมื่อมีเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป 

  จึงทำให้เกิดเวลาขึ้นมา

ท้องฟ้า 

เปรียบเหมือนธรรมชาติรู้ 

  นิ่ง ว่าง สงบ ไร้ขอบเขต 

  ปรากฏการณ์ทั้งหมดล้วนเกิดขึ้นในความว่างนี้ 

  แต่มันไม่สามารถกระทบความว่างได้ 

  ความโกรธเกิดขึ้น 

ความว่างไม่โกรธ 

  ฟ้าแลบ ฟ้าร้อง ฟ้าผ่า 

ทำอะไรความว่างไม่ได้ 

  สิ่งที่ทำให้เกิดเมฆ ก็อยู่ในความว่าง 

  เมื่อเมฆสลายตัวไป ก็กลายเป็นความว่าง 

  ความว่าง จึงไร้การเกิดดับ ไร้สุข ไร้ทุกข์ ไร้กาลเวลา

ทุกอย่างเกิดขึ้นจากธรรมชาติรู้ หรือ สตื 

  และดับลงในธรรมชาติรู้

พระพุทธองค์จึงตรัสว่า สติเป็นธรรมอันเอก 

  ธรรมทั้งหลายล้วนรวมลงในสติ 

  เหมือนรอยเท้าสัตว์ทั้งหลายรวมลงในรอยเท้าช้างฉะนั้น 

  จงเป็นท้องฟ้า อย่าเป็นเมฆ

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

เมื่อใจปรับตัวเองให้แค่อยู่กับที่นี่ 

 ใจจะไม่ใช่ใจอีกต่อไป 

 มันคือธรรมชาติแท้ 

 ธรรมชาติแท้หนึ่งเดียวที่เป็นเราอย่างแท้จริง

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

ท่านมูจิ 

 ก่อนที่ผมจะได้รู้จักคำสอนของท่าน 

 ผมเกิดความเข้าใจด้วยตัวเอง 

 ว่าผมไม่ใช่สิ่งที่ควบคุมได้ 

 ผมไม่ได้เป็นเจ้าของร่างกายนี้ 

 ผมไม่ได้เป็นเจ้าของความคิด 

 ความรับผิดชอบ 

 การตัดสินใจ หรืออื่นๆ 

 ผมรู้สึกมีความสุขมาก 

 และผมก็ไม่สามารถที่จะพูดได้ว่า "ผม" มีความสุข

ท่านมูจิตอบ 

 แน่นอนที่คุณจะรู้สึกมีความสุข 

 เมื่อคุณไม่ได้ถูกยึดไว้ด้วยความเชื่อว่านี่คือคุณ 

 คุณซึ่งเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด 

 ความเครียด 

 ความกดดัน 

 ความรับผิดชอบ 

 และข้อผูกมัด 

 เหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่อัตตาตัวตนใช้ผูกมัดคุณไว้

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

เมื่อเรามองทุกอย่างด้วยอัตตาตัวตน 

 เรากำลังฝัน 

 เมื่อเรามองหาอัตตาตัวตนที่ภายใน 

 เราตื่น

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

ยิ้ม 

รู้ว่ากำลังยิ้ม

 รู้สึกถึงความผ่อนคลายเบาสบายภายใน  

 ความผ่อนคลายนี้เป็นสิ่งถูกรู้ 

 หันความสนใจเข้าไปที่ธรรมชาติหนึ่งซึ่งกำลังทำหน้าที่รู้ความผ่อนคลาย 

 แล้วอ่านคำสอนของท่านมูจิ

ธรรมชาติซึ่งเป็นผู้เห็นนี้มีอยู่ภายในเธอ 

 มันคือตัวเธอที่แท้จริง 

 มันเป็นสิ่งเดียวที่มีอยู่เสมอมา 

 ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน 

 ไม่ว่าจะเป็นเวลาเท่าใด 

 ไม่ว่าจะรู้สึกอย่างไร 

 เมื่อเธอหันความสนใจไปยังธรรมชาติรู้ภายใน 

 มันอยู่ตรงนั้นเสมอ 

 มันไม่เคยหลับ 

 มันไม่เคยเหนื่อย 

 มันไม่เคยหนีไปอยู่ที่อื่น 

 มันไม่เคยหายไป 

 มันอยู่ที่นี่เสมอ 

 ไม่เหมือนใจของเธอ ที่ก่อตัวขึ้น แล้วดับหายไป

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

หลายคนที่พอวางแผน จะเดินทางไปเข้าร่วม satsang 

 จะมีอุปสรรคต่างๆนาๆเกิดขึ้น

นี่คือใจที่เริ่มรู้สึกตกใจกลัว 

 และสร้างการต่อต้านขึ้นมา

ให้สังเกตเห็นสิ่งนี้และรู้ว่า 

 นี่คืออัตตาตัวตนที่กำลังกลัวความเป็นอิสระ 

 ความกลัวนั้นก็จะละลายหายไป

ความสนใจของเธอ 

ความตั้งมั่นในธรรมชาติเดิมของเธอ 

 จะมีอำนาจเหนืออัตตาตัวตน

จงตอบรับความเป็นอิสระ 

 และสังเกตเห็นได้ว่า 

 นับตั้งแต่นาทีนั้นเป็นต้นไป 

 ทุกอย่างที่เกิดขึ้นจะเป็นไปด้วยดี

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

ใจมันจะพูดยังไง คิดยังไง ไม่สำคัญ 

 เป็นเพราะความสนใจของเราต่างหาก 

 ที่ทำให้มันมีกำลัง 

 หาสิ 

 ใครคือผู้ฟัง?

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

เธอไม่จำเป็นต้องเรียนรู้อะไรมากมาย 

 และยิ่งไม่มีอะไรที่ต้องคิด 

 ภายในตัวเธอ มีความสั่นสะเทือน มีความเงียบ 

 แค่ตระหนักรู้ถึงมัน และเงียบไว้ 

 หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับความเงียบ 

 และความเงียบจะกลายเป็นครูของเธอ 

 มันจะกลายเป็นทุกสิ่งทุกอย่างสำหรับเธอ 

 มันจะเป็นเพื่อน เป็นพระเจ้า เป็นครูเป็นผู้บำบัดของเธอ

อยู่กับเขา 

 เขาคือสัตกูรู 

 เขามีอยู่แล้วภายในใจของเธอ 

 เธอจะไม่สามารถแยกออกจากเขา 

 เธอจะไม่หลงทาง 

 ชีวิตแล้วชีวิตเล่า ร่างกายแล้วร่างกายเล่า 

 เขาอยู่กับเธอ 

 จนกว่าเธอจะจดจำได้ว่าเขาคือตัวตนที่ไม่สามารถแยกออกจากเธอ

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

ธรรมชาติเดิมที่บริสุทธิ์  

 ซี่งเป็นตัวตนที่แท้จริงของเธอ 

 มองดูทุกสิ่งโดยไม่จำเป็นต้องสร้างอะไร 

ไม่ต้องตีความใดๆ 

 มันสมบูรณ์อยู่แล้ว

มันไม่ต้องการสิ่งใด

โลกไม่สามารถเติมเต็มสิ่งใดให้ธรรมชาติเดิม 

 เช่นเดียวกับดวงจันทร์ไม่สามารถเติมเต็มความสว่างให้ดวงอาทิตย์

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

ความนิ่งสงบที่มีอยู่เองตามธรรมชาตินี้ 

 คือมหาสมุทรแห่งความเป็นเธอ 

 สันติอันยิ่งใหญ่ และความเงียบไม่มีขอบเขตนี้ อยู่"ที่นี่" เสมอ 

 มันคือความระเหยหอมแห่งเธอ 

 ความรักนี้ ความไร้ขอบเขตนี้ ความอิ่มเต็มนี้ 

 ล้วนแผ่ออกมาจากความเป็นเธอ 

 แต่ธรรมชาติแท้จริงของเธอ 

 ดอกไม้ที่เป็นที่มาของความระเหยหอมเหล่านี้ 

 ไม่มีใครจะเห็นได้ 

 มันไร้รูปแบบ ไร้รูปร่าง 

 ไม่มีขนาด ไม่มีน้ำหนัก ไม่มีสีสัน 

 มันอยู่เหนืออายุ อยู่เหนือกาลเวลา 

 แต่ทั้งอายุและกาลเวลานั้นมีได้เพราะธรรมชาตินี้เอง

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&