บันทึกนี้คุณมะเดื่อตั้งใจว่าจะเพียง " เกริ่นนำ"
เพื่อที่จะ " กรุยทาง" นำสู่บันทึกอื่น ๆ จะเป็นบันทึกที่
คุณมะเดื่อจะเขียนถึง " สารพันปัญหา" ของโรงเรียน
ที่ไม่ยากหากจะคิดแก้ไข เพียงแต่ "ครูหรือผู้บริหาร"
ไม่ได้ให้ความสนใจ หรือจะพูดอีกอย่างก็ได้ว่า " ไม่ได้ใส่ใจ"
ที่จะแก้ปัญหา "อย่างจริงจัง"
ต้องยอมรับสารภาพว่า คุณมะเดื่อห่างเหินจากการเอาใจใส่
ในการแก้ปัญหานานาของโรงเรียนมาร่วม ๑๐ ปีทีเดียว ด้วยเหตุผล
" เชิงลบ" ในระบบการบริหารงาน ได้แต่เก็บ " สะสม" ปัญหาเอาไว้
บางครั้ง (เท่านั้น) ที่ " ทนไม่ได้" ก็ต้องยื่นมือเข้าไปแก้ไขสถานการณ์
เฉพาะหน้า เพื่อมิให้มันบานปลาย จนกลายเป็น " โรคเรื้อรัง"
การได้แต่มองปัญหาเพียงอย่างเดียวทั้ง ๆ ที่ รู้ ทั้ง ๆ ที่เห็น
ว่าทางแก้นั้นทำได้อย่างไรนั้น.... บอกตามครงว่า " อัดอั้นตันใจ"
อย่างสุด ๆ
ให้คิดไปว่า " หากโรงเรียนในเมืองไทยสักครึ่งประเทศเป็นแบบโรงเรียนนี้
คงจะเป็นเรื่องเศร้าจริง ๆ และเศร้ามาก ๆ สำหรับวงการศึกษาไทย
ยุค ๔.๐ นี้ ....!
"ระบบบริหารงาน "....เป็นเสมือนกลไกที่จะทำให้งานเดินหน้าไปได้
อย่างราบรื่น แต่ถ้าหากระบบขาดหลักเกณฑ์ ไร้การจัดการที่ถูกต้อง
และไม่มีการนำพาเอาหลักการใด ๆ มาใช้ในการบริหารงาน
ก็จะทำให้การปฏิบัติงานของบุคลากร " รวนเรเซซวน" ไม่เป็นขบวน
เหมือนเรือที่ไร้ " หางเสือ" แล่นไปอย่างไม่รู้ทิศรู้ทาง
ยิ่งถ้าหากบุคลากรปฏิบัติงานแบบ " ใช่ครับผม..เหมาะสมครับท่าน"
ด้วยแล้ว " ความอับปาง" ก็บังเกิดแก่นาวาแห่งการศึกษา
อย่างไม่ต้องกังขาแต่อย่างใด....!
!
นับแต่วันนี้ เหลือเวลาให้คุณมะเดื่อนำเอาปัญหาต่าง ๆ นานา
ตลอดเวลาเกือบ ๑๐ ปี มาสะสางหาทางแก้ไข อีกเพียง " ๒๖ เดือน"
เท่านั้น และ ณ วันนี้ คุณมะเดื่อก็ต้องเริ่มแก้ปัญหา
ในบางเรื่อง บางประการแล้ว .... !
" ไม่มีโรงเรียนไหนแย่...ถ้าผู้บริหารดี...และ...ไม่มีโรงเรียนไหนดีถ้ามีผู้บริหาร ...แย่ ๆ "
ดูเหมือนจะเป็น...สัจธรรม...และคำกล่าวนี้ก็เน้นให้เห็นชัด ๆ แล้วว่า...
ผู้บริหาร...คือผู้ชี้นำหรือเป็นผู้ถือ " หางเสือเรือ" ให้แล่นตรงทาง
โรงเรียนของคุณมะเดื่อ ที่ผ่านมาเกือบสิบปีนี้เสมือนเรือที่ " หมุนคว้าง"
ไร้ทิศไร้ทาง และดูเหมือนว่า " ผู้ที่เกี่ยวข้อง" ก็ " เอาหูไปนาเอาตาไปไร่"
ไม่อย่างจะสนใจใยดีอะไรเลยอีกด้วย
ภารกิจการสอน อันเป็นหน้าที่หลัก กับภารกิจอีกมากมาย
ที่จะกระทำตามนโยบาย ดูแล้ว สับสนวุ่นวายพิลึก !
ดูเหมือน " ทำไปวัน ๆ เฉพาะหน้าให้ผ่าน ๆ ไป"
ไร้ซึ่งการวางแผนและกำหนดเป้าหมาย โดยสิ้นเชิง !
หากมิตรรักแฟนเพลงอ่านมาถึงตรงนี้... อาจจะคิดว่า....คุณมะเดื่อ
มองสิ่งรอบ ๆ ตัวในแง่ลบหรือเปล่า ? ... ก็คงไม่ผิดหรอก...
กับการที่ครูใกล้เกษียณอย่างครูมะเดื่อ ที่เป็นลูกหลานของ
ชุมชนนี้ สอนที่นี่้ อยู่ที่นี่มาตั้งแต่วันแรกของการเป็นครู
ตราบจนทุกวันนี้...ไม่เคยโยกย้ายไปไหน เกือบ ๔๐ ปี
ผู้บริหาร ๔ คน ย่อมเชื่อมต่อยุคสมัยมาได้โดยตลอด
มองปัญหาได้ตลอดทั้งอดีต ปัจจุบัน และ อนาคต
ก็ได้แต่หวังใจไว้ว่า ... บุคลากรอื่น ๆ นั้น จะหันมาให้ความร่วมมือ
ช่วยกันแก้ปัญญาหานั้น ๆ ให้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี ....เท่านั้น..!
-สวัสดีครับพี่ครู
-ตามมาให้กำลังใจครับ
-ไม่ว่าปัญหาอะไรที่เกิดขึ้นและสะสมเอาไว้ วันหนึ่งก็ต้องถูกสะสางออกมา
-เพียงแต่อาจจะรอวัน เวลา ที่เหมาะสมน่ะครับ
-26 เดือนไม่นานเกินรอ หลังจากนันครูก็จะได้พักผ่อนและมาเยี่ยมเยียนกันที่บ้านไร่ของผมนะครับ
-มาพักผ่อนยาวๆ เลยนะครับ..
-รอต้อนรับครูครับ
จิตว่าง..คือ..จิต ที่ควรแก่งาน..ปัญหาหมดไป..ด้วย..ความราบรื่น....จ้าาาา