๕๗๔. #ความสุขที่ไร้เงื่อนไข #Unconditional Happiness

สมศรีเป็นผู้หญิงหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม ทำงานเป็นผู้จัดการธนาคารชื่อดัง สาขาตั้งอยู่แถวฝั่งธน ด้วยนางเรียนเก่งตั้งแต่เด็ก สอบชิงทุนได้ไปเรียนฟรีจนโทเกียรตินิยมจากอังกฤษ บวกกับพื้นเพเดิมนางเป็นคนถ้าตั้งใจทำอะไรแล้ว จะตั้งใจมากแบบกัดไม่ปล่อย ทำให้นางเลื่อนตำแหน่งจาก junior สุดๆจนได้เป็นถึงรองผู้จัดการฯ ด้วยอายุเพียง 27 ปีเท่านั้น!
ด้วยนางเป็นคนขยันมาก เวลาว่าง นางฝึกเทรด forex และลงทุนอสังหาริมทรัพย์ รวมถึงเป็นตัวแทนออนไลน์ขายอาหารเสริมแบรนด์ของดาราชื่อดัง ทำให้นางมีรายได้เฉลี่ยรวมเงินมากกว่าเดือนละ 200,000 บาท ทำให้นางมีคอนโดหรูขนาด 68 ตร.ม.ในย่านเพลินจิต ขับรถ Benz C Class สีขาวคันงามไปทำงานได้ทุกวัน รวมถึงมีไลฟ์สไตล์ คูลๆ ที่ไปกิน เที่ยว ชิม ช๊อปอัพลงไอจีได้บ่อยๆ รวมถึงนางมีแฟนหนุ่มทำงานสายงานการเงิน เจอกันอังกฤษตอนเรียนโท วางแผนจะแต่งงานกันภายใน 2 ปีนี้...
ฟังดูชีวิตสมศรี ก็น่าจะ happy ดีมีความสุข ใช่ไหมครับ? ดูครบถ้วน perfect ดี แถมมี lifestyle ที่ beyond standard ทั่วไปด้วยซ้ำ!
แต่สมศรีมีปัญหาครับ!
นางมีปัญหาว่า ทำไมนางไม่มีความสุขเลย
บางทีนางก็สงสัยตัวเองนะ ว่าชั้นก็ประสบความสำเร็จประมาณนึงในมาตรฐานของสังคมแล้ว เอ...ทำไมชั้นไม่ค่อยมีความสุขเลย
สมศรีใช้เวลานับปีในการค้นหาคำตอบของปัญหานี้
ว่าทำไมชั้นถึงไม่มีความสุข ทั้งๆที่ชั้นประสบความสำเร็จขนาดนี้ ชั้น deserve ที่จะมีความสุขนะ ถ้าฉันไม่มีความสุข แล้วในโลกนี้ใครจะมีความสุขได้อีกล่ะ?
ย้อนรอยชีวิตแบบสมศรีแบบสั้นๆ
นางเรียนเก่งได้ที่หนึ่งตลอด เพราะนางตั้งเป้าและมุ่งมั่นที่จะเอาที่หนึ่งให้ได้ เรียนอย่างจริงจัง อ่านหนังสืออย่างเคร่งเครียด พอสอบออกมา รอลุ้นผล ปรากฏเอ้ยสอบได้ที่หนึ่งว่ะ เย่ๆมีความสุข!
นางตอนเรียนม.ปลาย มหาลัยอยากเข้าจุฬา
นางเอาจริงเอาจัง ขยันเรียนพิเศษ กลับมาเคร่งเครียดทำข้อสอบเข้าย้อนหลัง 10 ปี สุดท้ายสอบติดจุฬา ยะฮู้ววว มีความสุขจังเลยค่ะ!!
นางเรียนป.ตรี อยู่ๆไปเจอบอร์ดประกาศสอบชิงทุน
ไปเรียนโทที่ Nottingham ประเทศอังกฤษ
นางขยันเรียนมากขึ้นอีก จริงจังกับการเตรียมตัว
จนสอบชิงทุนสำเร็จ โอ้ยมีความสุขจัง!
เรียนจบกลับมา หวังทำงานได้เงินเดือนสูง
นางมุ่งมั่นแบบสุดลิ่มทิ่มประตู สุดท้ายได้งานแล้ว
คุณพระ มีความสุขจัง!
ฟังดูเหมือนไม่น่ามีปัญหาอะไรใช่ไหมครับ
ทำไมนางถึงไม่ค่อยมีความสุขนักๆ
ทั้งๆที่ดูน่าอิจฉากว่าหลายๆคนด้วยซ้ำ
ปัญหามันอยู่ตรงนี้แหละ
สาเหตุของเรื่องนี้คือ...
สมศรีนางเป็นคน "ผูกเงื่อนไข" ความสุขของตัวเอง 
เข้ากับสิ่งต่างๆอยู่ตลอดเวลา
นางเรียนหนังสืออย่างเคร่งเครียดเคร่งครัด เพื่อให้มีความสุข 1 วัน คือวันประกาศผลสอบ
เพราะนางผูกความสุขไว้กับผลสอบ
ตอนเอ็นท์นางfightเวลาทั้งวันทั้งคืน เพื่อการอ่านหนังสือ เพื่อให้มีความสุขในชั่วขณะ (เพราะผ่านไปก็เฉยๆแล้ว เพราะนางผูกความสุขไว้กับการเข้าจุฬาได้
เช่นเดียวกับสอบชิงทุนได้ และได้งานดีๆ ก็ logic ไม่ต่างกัน คือ แทนที่นางจะได้มีโอกาสมีความสุขในทุกวัน แต่นางกลับเลือกไปผูกเงื่อนไข เอาความสุขไปผูกกับความสำเร็จ คือต้องสำเร็จก่อนแล้วถึงจะมีความสุข! ซึ่งกว่าจะสำเร็จแต่ละทีแม่งโคตรนาน แถมยังสำเร็จเสร็จสุขแป๊บๆก็จบละ
ซึ่งเป็น logic ที่บิดเบี้ยว จอมปลอม และเป็นชุดความคิดที่ผิดพลาดชุดหนึ่งแต่คนกลับยึดมั่นในชุดความคิดนี้มากที่สุดในโลก!
ความสุข ณ วันสำเร็จ เป็นความสุขที่ชั่วขณะ คือเกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไปในเวลาโคตรสั้น! และนี่คือต้นเหตุสำคัญที่สุดที่ทำให้สมศรีไม่มีความสุขอย่างแท้จริง ทั้งๆที่ประสบความสำเร็จเหลือเกิน!
แล้วคุณล่ะครับ?
คุณเคยเป็นเหมือนสมศรีรึเปล่า?
คุณเคยรอให้ความสำเร็จเกิดขึ้นก่อน แล้วถึงจะอนุญาตให้ตัวเองสัมผัสกับความสุขไหม?
ถัดจากวินาทีนี้
อย่าผูกความสุขเข้ากับเงิน...
ไม่ต้องรอมีเงินถึงจะมีสุข
อย่าผูกความสุขเข้ากับสิ่งของ...
ไม่ต้องให้ได้สิ่งของนั้นมา ชั้นถึงจะมีความสุขได้
อย่าผูกความสุขเข้ากับชื่อเสียง...
มีชื่อเสียงเมื่อไหร่ มีคนรู้จักเยอะๆ แล้วชั้นค่อยมีความสุข
อย่าผูกความสุขเข้ากับตำแหน่ง...
ต้องมีตำแหน่งใหญ่โต มีอิทธิพลมากมาย แล้วค่อยสมควรแก่ความสุข
อย่าผูกความสุขเข้ากับใคร...
ไม่ต้องรอให้มีใครซักคน ไม่ต้องให้ใครมาเติมเต็ม ไม่ต้องให้ใครมาสร้างความสุขให้คุณ 
จำไว้ว่า
คุณมีอำนาจเต็มในชีวิตที่จะสร้างความสุขในทุกวัน
หามุมสุขในทุกขณะของการใช้ชีวิต
สุขอย่างเต็มอิ่ม สุขแบบไม่ต้องเพิ่งคนอื่น สุขด้วยตัวเอง สุขแบบไม่เบียดเบียนใคร สุขเพราะการแบ่งปัน สุขแบบไม่ต้องรอ ใช้ชีวิตวันนี้ สุขวันนี้ ไม่รอสุขพรุ่งนี้ เพราะไม่รู้จะมีพรุ่งนี้ให้สุขไหม

(บทความของ"ครูชัย" ที่ผมพบในเฟสบุ๊ค..นำมาแบ่งปันคุณผู้อ่านทุกท่านครับ)

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๑๑  กรกฎาคม  ๒๕๖๐

(ภาพ..บรรยากาศ..ในอาคารของโรงเรียนบ้านหนองผือ..แน่นอน..ไม่ได้เกี่ยวข้องกับบทความนี้.)

[คุณมะเดื่อ]

ชีวิตควรผูกติดกับ  " สายกลาง "

[ขจิต ฝอยทอง]

อ่านแล้วได้ความรู้มากๆ

วันนี้มาเลาขวัญครับ

มีโอกาสจะแวะไปเที่ยวโรงเรียนครับ