ด้วยความวุ่นจากต้องย้ายข้าวย้ายของมาอยู่บ้านใหม่ ซึ่งคงเป็นบ้านหลังสุดท้าย..โรงเรียนก็ยังต้องไปตลอด เพราะภารกิจสำคัญที่ได้รับมอบหมายยังคงคั่งค้าง ทำให้ตัวเองและเพื่อนครูอีกหลายๆท่าน ต้องลากยาวไปโรงเรียนกันจนถึงต้นเดือนเมษาเลย
หลังเข้ามาอยู่บ้านในสวนแล้วเกือบเดือน จนโรงเรียนปิดเทอม ครูได้หยุด ข้าวของสัมภาระที่ทยอยขนก็เกือบเรียบร้อย จึงพอมีเวลานึกถึงกิจกรรมที่ชอบทำของตัวเองขึ้นมาบ้าง ก่อนนั้นแทบจะลืมไปเลย ว่าตั้งใจมานานที่จะมาใช้ชีวิตบั้นปลายอยู่ในสวนนั้นเพื่ออะไร
เวลาที่มี ทำให้เห็นความงาม ความสดชื่นของบรรยากาศในสวนนี้อีกครั้ง เสียงนก เสียงกบเขียด แมลง แดดอ่อนละมุนยามเช้า เคล้าด้วยสายลมแรงกลางท้องทุ่งค่อยชัดเจนขึ้น
อันที่จริงหน้าบ้าน ดวงอาทิตย์โผล่ขึ้นมาทักทายทุกเช้าอยู่แล้ว แต่หลายวันที่ผ่านมา ไม่แม้แต่จะสังเกตหรือพิจารณาอะไร เห็นก็เหมือนไม่เห็น แม้สีสันของแสงยามนี้จะงดงามปานใด
สว่างขึ้นมาของวันนี้ไม่เหมือนวันก่อน ความงดงามที่ธรรมชาติประทานให้มวลมนุษย์ปรากฏ คว้ากล้องทะยานออกไปที่หน้าบ้าน เดินพล่านอยู่ที่นั่น ลัดเลาะตามแนวรั้วลวดหนาม เลือกหามุม หาองค์ประกอบ เตรียมที่จะบันทึก
ชัตเตอร์ลั่นไม่หยุด ยาวนาน..เพลินอีกเช่นเคย
ขอให้มีความสุขทุกเมื่อเชื่อวัน นะเจ้าคะ...
ขอให้มีความสุขกับบ้านใหม่ครับ
ดูแล้วพระอาทิตย์ขึ้นสวยมากๆ
ยินดีด้วยนะคะ เดี๋ยวได้ซึมซับความสุขทุกวันนะคะอาจารย์