๕๑๗. ขอบคุณพี่...ที่สมุทรปราการ

ผมถามเด็กๆว่า..คิดถึงพี่ๆโรงเรียนสมุทรปราการมากน้อยแค่ไหน..เด็กๆบอกคิดถึงมาก..ผมก็เลยถามต่ออีกว่า..ทำไมถึงคิดถึง..เด็กๆตอบคล้ายๆกัน คือ พี่ใจดี ..พี่น่ารัก..และก็ได้ของรางวัลจากพี่..ทำให้คิดถึง..รวมทั้งอาหาร (ที่ไม่เคยทาน) วันนั้น..มันอร่อยมากๆ..ก็ยิ่งคิดถึงมาก..

“พี่เขาให้อะไรบ้างล่ะ” “ขนม และของเล่นครับ”

“อะไรอีก..” “กระเป๋า..ในกระเป๋ามีสมุดและปากกาด้วยค่ะ”

ผมนำอุปกรณ์กีฬาบางอย่างที่พี่ให้ไว้ มาให้นักเรียนเล่นบ้างแล้ว ส่วนของอื่นๆ ตั้งใจจะแจกเปิดเทอม ทั้งเสื้อผ้า ถุงเท้า เกมนันทนาการและสื่อการสอน

นึกขึ้นมาได้..ว่าต้องทำหนังสือขอบคุณโรงเรียนสมุทรปราการ..แต่จะให้น้องเขาขอบคุณกันเองจะดีกว่า เริ่มที่ชั้น ป.๓ – ๔ ...นักเรียนเขียนแบบบรรยายความรู้สึก แล้ววาดภาพประกอบ..

ส่วน ป.๕ – ๖ เขียนในรูปแบบของจดหมาย..ลองมาติดตามบางส่วนของจดหมาย ว่าเด็กๆเขาคิดและเขียนอย่างไร....

“..ผมขอขอบคุณคณะพี่ๆ และคุณครูที่สมุทรปราการ ที่ได้มาพัฒนาโรงเรียนบ้านหนองผือ เช่น ทาสีห้องสมุด วาดการ์ตูนที่ห้องน้ำ และทำสนามเปตองใหม่ และป.๖ ก็ได้ทาสีสนามเปตองที่พี่ๆทำให้ ผมรู้สึกดีใจที่พี่ๆได้มาโรงเรียนของผม และพัฒนาโรงเรียนของผมให้ดียิ่งขึ้น และพวกผมได้เล่นเปตองสนุกมากครับ...”

“..แบดมินตันผมก็เล่นสนุกมากเลยครับ ผมอยากให้พี่มาอีกครับ และขอให้พี่มีความสุข..”

จาก..ณภัทร แช่มโสภา (บ๊วย)

โรงเรียนบ้านหนองผือ

๒๑ มีนาคม ๒๕๖๐

ถึง พี่โรงเรียนสมุทรปราการ

กระผมขอขอบคุณคณะพี่ๆ ทุกท่าน พร้อมกับคณะครูอาจารย์จากโรงเรียนสมุทรปราการ ที่ได้นำอุปกรณ์การเรียน พร้อมทั้งมาพัฒนาสิ่งแวดล้อม วาดภาพ ระบายสีอาคาร ห้องน้ำ รั้วโรงเรียน สนามเปตอง เป็นต้น

ซึ่งบอกได้เลยว่าสิ่งที่กล่าวมาข้างต้นนั้น ยังนำมาสู่ความเพลิดเพลิน ทำให้โรงเรียนสดใส นักเรียนมีความคิดสร้างสรรค์และรู้สึกถึงความพยามของพี่ๆทุกคนที่ได้บรรจง ทำสิ่งต่างๆให้ลุล่วงไปด้วยดี โดยเฉพาะสนามเปตอง ที่พี่ช่วยกันทำจนสำเร็จ

ท้ายนี้ ขอให้พี่ๆทุกท่าน คุณครูทุกท่าน และภาคเอกชนทุกหมู่เหล่า จงแต่ควาสุขความเจริญครับ

รักและคิดถึง

ด.ช.ศรายุท กรับทอง (โก้)

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๒๔ มีนาคม ๒๕๖๐.