ฆาตกรรมวัดพรหมฯ

ฆาตกรรมวัดพรหมคุณาราม อริโซน่า

โอ้อนาถ ฆาตกรรม อำมหิต
บุกประชิด ยิงท้ายทอย สอยข้างหลัง
ตายเกลื่อดกลาด ทั้งพระโยม วัดพรหมฯดัง
ญาติโยมต่าง หลั่น้ำตา ด้วยอาลัย

เหตุการณ์นั้น เกิดขึ้น ในคืนหนึ่ง
เป็นคืนซึ่ง เดือนดับ ลาลับหาย
ช่วงตีสาม ทุกคน หลับสบาย
มีผู้ร้าย เข้าอาราม ยามราตรี

มันจี้พระ จับแขนไพล่ ให้นอนราบ
โดยไม่ทราบ ชะตากรรม ทำเช่นนี้
สามเณร เด็กวัดแย่ พร้อมแม่ชี
คนอัปรีย์ จี้ให้ยอม พร้อมลั่นไกฯ

เสียงปืนดัง ลั่นวัด สุดปัดป้อง
เลือดก็นอง เนืองพื้น คืนหลับใหล
เสียงระงม ขอชีวิต หวิดขาดใจ
มันไม่ได้ ใส่จิต คิดเอ็นดู

ยิงจนครบ สงบนิ่ง หมดสิ้นเสียง
ทิ้งไว้เพียง ความมืดมิด จิตหดหู่
ร่างทุกร่าง ปราศวิญญ์ สิ้นคนดู
เช้าถึงรู้ โยมวัดมา น้ำตานอง

โอ้วัดพรหรม- คุณาราม ถึงยามเศร้า
ไร้แม้เงา พระโยม ได้หม่นหมอง
เหลือเพียงร่าง รอยกระเสือก เลือดเป็นกอง
ความขัดข้อง หมองไหม้ ได้มาเยือน

แสนอาลัย พระธรรมทูต ชุดประกาศฯ
ที่ถูกฆาต มรณา หาใครเหมือน
ทั้งหกรูป เจอเคราะห์ใหญ่ ไร้สิ่งเตือน
ต้องทิ้งเพื่อน แลโยมญาติ จำจากลา

ยอมจากบ้าน ประเทศไทย วิไลเขต
มาประเทศ เมืองผู้ดี มิกังขา
มาต่อสู้ ประกาศธรรม พระสัมมาฯ
อนิจจา โดนฆ่าตาย ทำได้ลง

สามเณร แม่ชี และเด็กวัด
ผู้ปฏิบัติ ความดีงาม ตามพระสงฆ์
ต้องมาปลิด ชีพม้วย อย่างงวยงง
เหล่าพระสงฆ์ โยมญาติ ปราชญ์อาลัย

โดยเฉพาะ วัดพรหม- คุณาราม
ได้ติดตาม ทำบุญ ทุกสมัย
เพื่ออุทิศ บุญสืบสาน ทานมัย
พร้อมได้ให้ ชื่อวันนี้ อย่างดีงาม

นั่นก็คือ "วันบุญญา มหารำลึก"
เพื่อน้อมนึก มรชน คนสยาม
ผู้เคราะห์ร้าย ในครั้งนี้ ทุกปียาม
ทำบุญตาม ส่งให้ จงไปดี

ขอเชิญชวน ทุกท่าน ที่่อ่านกลอน
จงอาวรณ์ ถึงกัน ในวันนี้
ไปร่วมงาน ที่วัดพรหมฯ กันอีกปี
บอกอีกที อริโซน่า สิงหาเอย

กลอนที่แต่งนี้ ส่่วนหนึ่งเป็นสมมุติฐาน แต่สิ่งที่มั่นใจ แน่ใจก็คือ ทุกคนถูกฆ่าทั้งหมด เจตนาที่แต่งกลอนนี้ ก็เพื่อระลึกถึงผู้จากไป และแต่งเพื่อไว้อาลัยแก่ผู้จากไป ขอให้ทุกดวงวิญญาณจงไปสู่สุคติ