กิจกรรมบำบัดจะขับเคลื่อนสุขภาวะคนไทยทั้งในและนอกโรงพยาบาลอย่างไร?.....

สวัสดีค่ะผู้อ่านทุกท่าน ดิฉันเป็นนักศึกษากิจกรรมบำบัดชั้นปีที่ 4 ในค่ำคืนนี้ดิฉันอยากจะมาตอบโจทย์ในเรื่องของกิจกรรมบำบัดจะขับเคลื่อนสุขภาวะคนไทยทั้งในและนอกโรงพยาบาลอย่างไร?.....

หลายท่านอาจจะเกิดคำถามขึ้นมาในใจมากมายเมื่อได้ยินคำว่า "กิจกรรมบำบัด" บางคนอาจจะตอบคำถามในใจตนเองว่า "ก็คงจัดกิจกรรมเพื่อบำบัดคนไข้แหล่ะมั้ง" บางคนอาจจะบอกว่า "ก็คงเหมือนๆกับพยาบาลแหล่ะ" ... เอาหล่ะ เรามาทำความเข้าใจ กิจกรรมบำบัดกันใหม่ก่อนดีกว่าค่ะ

สาขาวิชาชีพกิจกรรมบำบัด(Occupational therapy) เป็นวิชาชีพที่ช่วยให้ผู้รับบริการที่มีความบกพร่องทั้งทางด้านร่างกายและจิตใจ สามารถเข้าถึงกิจกรรมดำเนินชีวิตด้วยตนเองได้อย่างสุดความสามารถและมีประสิทธิภาพมากที่สุด ทั้งกิจวัตรประจำวัน อาธิเช่น อาบน้ำ กินข้าว แปรงฟัน หรือการประกอบอาชีพ การอยู่ร่วมกับผู้อื่นในชุมชน สังคม เป็นต้น ปัจจุบันนี้มีเปิดสอนสาขาวิชานี้เพียงแค่ 2 มหาวิทยาลัย ซึ่งก็คือ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และมหาลัยมหิดล ผลิตนักศึกษากิจกรรมบำบัดได้ปีนึงประมาณร้อยคน (ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคนถึงยังไม่ค่อยรู้จักวิชาชีพนี้นัก)

พอรู้จักวิชาชีพกิจกรรมบำบัดกันบ้างแล้วนะคะ ครราวนี้เรามาดูกันในประเด็นที่ว่า กิจกรรมบำบัดจะขับเคลื่อนสุขภาวะคนไทยทั้งในและนอกโรงพยาบาลได้อย่างไร? ดิฉันขอเกริ่นนำสักนิดก่อนว่า เมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2560 ดิฉันได้มีโอกาสโต้วาทีกับเพื่อนๆในสาขา ในประเด็นที่ว่า "Hospital based rehabilitation vs community based rehabilitation" ซึ่งทำให้ดิฉันเห็นถึงข้อดีข้อเสียต่างๆของแต่ละ setting ดังนี้

Hospital based rehabilitation

• มีเครื่องมือที่ครบคัน พร้อมต่อการให้บริการ ทั้งในเคสที่มีความรุนแรงน้อยไปถึงมาก
• ทีมสหวิชาชีพสามารถควบคุมโปรแกรมการบำบัดรักษาได้

Community based rehabilitation

• ค่าบริการถูกกว่าในโรงพยาบาล
• ผู้รับบริการได้อยู่รับการรักษาซึ่งเกิดขึ้นในบริบทจริง