แสงสีหลากสี
ม่วง คราม น้ำเงิน เขียว เหลือง แสด แดง
ปรากฏอยู่เหนือขอบฟ้า หลังจากที่ม่านตาของเขาทำงาน เขาพบว่าตัวเองนอนอยู่เพียงลำพังคนเดียว ในดินแดนที่เขาเรียกมันเอาเองว่า
‘ดินแดนสีรุ้ง’
เขาแปลกใจว่า เหตุใด เขาจึงมาอยู่ที่นี่เพียงลำพัง เขาย้อนคิดถึงความทรงจำครั้งสุดท้ายก่อนที่เขาจะมาที่นี่
“เรายืนอยู่หน้าน้ำตกโฮลล์ แล้วไมก้าก็จับมือเรา กระโดดลงไปในน้ำ แล้วเราก็มาโผล่ที่นี่?” เขาใช้มือกุมขมับ พลางคิดถึงภาพความทรงจำก่อนหน้านั้น
“ความเชื่อ ความเป็นไปได้ การเดินทาง ........
อ๊ะ หรือว่า..”
เขารู้สึกปลื้มปีติอย่างบอกไม่ถูก แล้วลุกขึ้นยืนกระโดดโลดเต้น
สักพัก เขาก็กลับมานั่งลงแล้วใช้มือประสานที่หน้าตัก หลับตาลง หายใจเข้าออกช้าๆ แล้วเริ่มจินตนาการเห็นภาพครอบครัวของเขา รวมทั้งไมก้า เพื่อนใหม่จากต่างดาวของเขาด้วย เขาค่อยๆใส่ความเชื่อของเขา ลงไปในภาพนั้น เชื่อว่าพวกเขาเหล่านั้น กำลังยืนอยู่ต่อหน้าเขา แล้วเพ่งกระแสจิตที่เขาฝึกฝนมา อย่างเต็มความสามารถ.......
ไม่มีความเห็น