088--ช่วยกลางอากาศตอน 22

จากเป็นทีมเดียวที่ฝึกซ้อมเป็นประจำทุกวันการปฏิบัติการครั้งนี้ มีทีมช่างภาพและวิดีโอทั้งในและต่างประเทศเหมาเครื่องติดตามไปทำข่าวด้วยหลายคณะ

ศูนย์ปฏิบัติการฯช่วยกลางอากาศ ซึ่งตั้งอยู่ในค่าย ฯชั่วคราวระหว่างยังไม่มี่ที่ตั้งถาวร แม้จะมีเครื่องเพิ่มหลายลำแล้ว แตเครื่องที่ติดกรวยกู้ภัยยังคงมีเพียงเครื่องเดิม

เพียงลำเดียวอย่างเดิม แต่ก็เตรียมพร้อมตลอดเวลาอยู่แล้วสามารถนำเครื่องขึ้นไอ้ภายใน 5นาที ตามติด ๆ ไปเป็นเครื่องคณะช่างภาพทั่งไทยและต่างประเทศ ทุกคนโบกมือให้เป็นกำลังใจ " จากนักบินถึงลูกทีมทุกคน ขอต้อนรับสู่การปฏิบัติงานร่วมกันอีกครั้งขณะนี้ไกล้จะถึงพื้นที่เป้าหมายแล้วขอให้ทุกคนรายงานความพร้อม "อัมพะวันนักบินที่ 2 พร้อม“

" พลกู้ภัย 1 พร้อม“พลกู้ภัย 2 พร้อม "“ พลกู้ภัย3พร้อม “ “นักบินกู้ภัย ถึงศูนย์ " ใกล้ถึงเป้าหมายแล้วทุกคนพร้อมแล้ว " ศูนย์ฯ“ถึง ทีมช่วยกลางอากาศ รับทราบขอให้ทุกคนโขคดีแคล้วคลาดปลอดภัย““ทีมช่วยกลางอากาศฯถึง ตชด.กาญจนบุรีขอทราบตำแหน่งเป้าหมาย มีอะไรเปลียนแปลงหรือไม่ เปลี่ยน “ "ถึงทีมช่วยกลางอากาศ –เป้าหมายเป็นร่มสีแดงขาวอยูที่ทิศ 11 นาฬิกาพิกัด..................ระยะสูง 600 ฟิต ลอยไปทางทิศเหนือค่อนข้างเร็ว เปลี่ยน“ " ตชด.กาญจนบุรี ทีมช่วยกลางอากาศ รับทราบขอบคุณ “ ชลลดาฯตอบ แล้วพูดกับลูกทีม“ "จากหัวหน้ช่วยกลางอากาศ ถึงทุกคนในทีมช่วยกลางอากาศโปรดทราบ ขณะนี้เราใกล้จะถึงเป่าหมายแล้ว ขอให้ทุกคน ตรวจเช็คเครื่องมือเครื่องใช้และอุปกรณ์เซพตี้ต่างๆ ให้พร้อมเป้าหมายอยู่ทิศ 11 น ............... ความสูงประมาณ 600 ฟิต " อีกไม่กี่นาทีต่อมาเสียงตชด.กาญจนบุรี ก็ดังขึ้นอีก “ตชด.กาญจนบุรีถึงทีมกู้ภัย ตชด.กาญจนบุรีได้ส่งร่มบินของค่ายขึ้นไปประกบเป้าหมายแล้วเป็นร่มสีเหลืองขาว เปลียน " " จากทีมช่วยกลางอากาศถึง ตชด.กาญจนบุรี รับทราบ ทีมช่วยกลางอากาศเห็นร่มแดง-ขาวกับเหลืองขาวที่อยู่ใกล้กันแล้ว “ จากนั้นก็รายงานเข้าศูนย์“จากทีมช่วยกลางอากาศ ถึงศูนย์ฯ เห็นเป้าหมายแล้วกำลังจะเข้าปฏิบัติการ เปลี่ยน ““ ศูนย์ ฯถึงทีมช่วยกลางอากาศ รับทราบ ขออวยพรให้ช่วยได้สำเร็จ และปลอดภัยทุกคน " " ถึงศูนย์ ทีมช่วยกลางอากาศ น้อมรับพร และขอบคุณค่ะ " " หัวหน้าทีมช่วยกลางอากาศ“ถึงพลกู้ภัยทุกคน เข้าประจำที่ “ ชลลดา ฯ สั่งการ พลกู้ภัยทั้ง 3 ต่างปีนขึ้นไปประจำบนแท่นยืนปลายกรวยหัวเครื่องพร้อมเกี่ยวสายเซฟตี้ประจำตัวกับโครงกรวยที่ใกล้สุด ทุกคนรู้สึกถูกลมแรงพัดผ่านตัวหวิว ๆในบัดดล นับแต่ออกมายังกรวย ชลลดา ฯนำหัวเครื่องมุดต่ำลงไปใต้เครื่องร่มบินเป้าหมายประมาณ 2 เมตร ทิ้งระยะห่าง ประมาณ 5 เมตร พอได้จังหวะลมไม่เปลี่ยนทิศทางหรือขึ้นลงมากนักก็เร่งเครื่องบินกู้ภัยเงยหัวเครื่อง ...........(ขออภัยที่เกิดปัญหาตัวหนังสือเป็นคนละขนาดในบางส่วนบางตอน ของตอนนี้ครับ และโปรดรออ่านต่อตอนหน้า )