๒๐๔.....โรงเรียนของเราน่าอยู่...มองดูก็รู้ว่า..พอเพียง..


เมื่อเรียนรู้..ปฏิบัติ และเข้าใจ ตลอดจนมีความสุขได้จากการยึดมั่นในคำสอนของพ่อ..ก็ไม่จำเป็นจะต้องเป็น “ต้นแบบ” หรือ “ศูนย์การเรียนรู้ที่ยิ่งใหญ่” แต่เป็นไปเพื่อไม่เบียดเบียนตนเองหรือใครๆ..ยิ่งใหญ่ได้ในใจครู นักเรียนและชุมชน..

ศาสตร์พระราชา..ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง..เริ่มต้นเรียนรู้เชิงประจักษ์ในห้องพอเพียงของโรงเรียน...หลักการทรงงานของพ่ออยู่ในห้องนี้ ผมเห็นและอ่านทุกวัน..พ่อชี้ทางให้เดินอย่างรอบคอบและเป็นระเบียบเรียบร้อย..พ่อ..บอกให้เริ่มต้นจากสิ่งที่ง่าย ไม่สลับซับซ้อน พ่อสอนและผมศึกษาอย่างตั้งใจ...จนเกิดแรงบันดาลใจ..

ให้ก้าวต่อไปให้ได้..บอกตัวเองว่า..พ่อมองเราอยู่..และจะเป็นกำลังใจให้ลูกทุกคน ขอให้ลูกมุ่งมั่น จริงจัง และใช้สติปัญญา ตอบปัญหาให้ได้..ว่าจะทำอะไร..ทำอย่างไร ทำแล้วเกิดประโยชน์ต่อครูและผู้เรียนอย่างไร....

ทำเรื่องแหล่งเรียนรู้และสิ่งแวดล้อมก่อน..เป็นนวัตกรรมด้านบริหารจัดการที่สำคัญของโรงเรียนขนาดเล็ก..เป็นเครื่องมือเสริมต่อการเรียนรู้ ให้นักเรียนปฏิบัติควบคู่กับทฤษฎี มีการทำงานร่วมกัน..เป็นบ่อเกิดของการ คิดเป็น ทำเป็น แก้ปัญหาเป็น เน้นคุณธรรมจากกิจกรรมที่ทำ

ความต่อเนื่องจากการรับราชการครู..กับความยั่งยืนของศาสตร์พระราชา ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง เดินเคียงคู่กันอย่างอบอุ่น..แม้จะต้องใช้เวลายาวนานแต่ก็เห็นผลที่งดงาม...

เมื่อเรียนรู้..ปฏิบัติ และเข้าใจ ตลอดจนมีความสุขได้จากการยึดมั่นในคำสอนของพ่อ..ก็ไม่จำเป็นจะต้องเป็น “ต้นแบบ” หรือ “ศูนย์การเรียนรู้ที่ยิ่งใหญ่” แต่เป็นไปเพื่อไม่เบียดเบียนตนเองหรือใครๆ..ยิ่งใหญ่ได้ในใจครู นักเรียนและชุมชน..

๑ ทศวรรษที่ผ่านมา คิดใหม่ ให้สร้างสรรค์..แต่ไม่ใช่ทำใหม่ไปเรื่อยๆ ผมจะซ่อมบำรุงในสิ่งที่มีอยู่เดิมให้ใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ..ด้วยความจำกัดด้านบุคลากรและงบประมาณ..จึงต้องประหยัดสุด..แต่ได้ประโยชน์สูง

เมื่อผมประเมินผลงานตนเอง บนรากฐานของความพอเพียง..จากแนวคิดจนเป็นรูปธรรม..แหล่งเรียนรู้ที่ชื่อ..เล้าไก่..โรงเห็ดนางฟ้า..บ่อปลา..พัฒนากิจกรรมได้ทุกวัน

แปลงผักปลอดสารพิษ แปลงนา สวนป่าสมุนไพร..ยังคงไว้ให้เข้าใจและเข้าถึงซึ่งคำว่าเกษตรอินทรีย์..มีน้ำหมักชีวภาพ ฮอร์โมนนมและดินปุ๋ยหมักใบไม้..ที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม พร้อมที่จะเพิ่มผลผลิตให้แก่สวนเกษตร..จึงเป็นสิ่งวิเศษสุดที่ทำได้ในบ้านหลังเล็กๆและก้าวมาไกลได้ถึงขนาดนี้....

ที่มองอย่างไรก็รู้ว่า..โรงเรียนของเราน่าอยู่..ดูอย่างไรก็เห็นว่า...พอเพียง..

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๑๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๙











หมายเลขบันทึก: 618713เขียนเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2016 20:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2016 20:06 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท