วันที่ 87 ภาระหน้าที่ (20 กันยายน 2559)

ขนมจีบ มาโรงเรียนแต่เช้าเพราะเป็นเวรขายขนมจีบ วันนี้ขายคนเดียวเพราะครูอีกสองคนไปไหนไม่รู้เหมือนกัน ขายคนเดียวไม่ใช่ปัญหา สนุกไปอีกแบบ ต้องมีสติอยู่กับตัวเองตลอดเวลา ขนมจีบ 3 ลูก 5 บาท 6 ลูก 10 บาท บางคนก็พกถุงมาเอง ขายดิบขายดีขายเพียงครึ่งชั่วโมงก็หมด สุดยอดค่ะวันนี้ ภาระหน้าที่เสร็จสิ้นไปอีกหนึ่งอย่าง อาหารมื้อเช้าก็คงไม่พ้นขนมจีบ ขายขนมจีบก็ต้องกินขนมจีบ

ภาระหน้าที่ ภาคเรียนนี้นอกจากจะได้รับผิดชอบปฏิบัติหน้าที่สอนแล้ว ยังมีแผนการสอน วิจัยในชั้นเรียน แฟ้มสะสมผลงาน แต่งานทุกอย่างทำมาตั้งแต่เริ่มแรก แผนการสอนส่งให้ครูพี่เลี้ยงตรวจอย่างสม่ำเสมอ ส่งก่อนหนึ่งอาทิตย์หรือสองอาทิตย์ ครูพี่เลี้ยงจะติดตามงานของเราตลอดและตรวจอย่างละเอียด ช่วงแรกยังมีปัญหาเรื่องการวัดผลประเมินผล พอทำไปนาน ๆ ก็ได้รับคำชมว่าเริ่มเก่งแล้วแต่ก็ยังมีข้อบพร่องบางจุด ทุกครั้งที่ส่งแผนให้ครูตรวจ ครูไม่เคยที่จะบอกว่าไม่ว่าง เอาไว้ก่อนพอว่างแล้วจะตรวจให้ คือส่งแผนปุ๊ป ครูจะตรวจให้ทันที หนึ่งแผนใช้เวลาตรวจนานเหมือนกัน จากการสังเกตการตรวจแผน ครูจะเปิดดูตัวชี้วัดและคู่มือครูควบคู่ไปด้วย ถ้าพบข้อบกพร่องตรงไหนครูก็จะให้ข้อชี้แนะเพราะจะได้นำไปแก้ไขให้ดีขึ้น ส่วนแฟ้มสะสมผลงานนั้นทางหัวหน้าวิชาการนัดตรวจเป็นระยะ พอฝึกสอนได้หนึ่งเดือนก็จะขอดูแฟ้มสะสมผลงาน ขอบคุณที่ติดตามงาน ทำให้งานไม่ค้างคาค่ะ ตอนที่ส่งแฟ้มสะสมผลงานครั้งแรกก็ได้รับคำชมว่าดีมาก ถือเป็นกำลังใจที่ดีเพราะฉันทุ่มเทกับงานนี้มาก วิจัยในชั้นเรียนนั้นครูพี่เลี้ยงก็คอยติดตามและถามอยู่เสมอว่าเริ่มดำเนินการหรือยัง เดินการไปถึงไหนแล้ว ตอนนี้ก็เหลือแต่สรุปค่ะ ต้องขอบคุณอาจารย์นิเทศที่ให้คำแนะนำ จากที่ไม่รู้ว่าจะสรุปผลยังไง พอวันที่อาจารย์มานิเทศก็ได้ปรึกษาเรื่องนี้ ตอนนี้ก็เข้าใจอย่างกระจ่างแจ้ง วันนี้หัวหน้าวิชาการนัดส่งงานทุกอย่าง ทั้งแผนการสอน แฟ้มสะสมผลงาน วิจัยในชั้นเรียน จะเหลือแต่วิจัยในชั้นเรียนที่ยังไม่ได้สรุปผลแต่ก็ส่งให้ครูดูก่อน ครูบอกว่าไม่เสร็จไม่เป็นไร พอเก็บงานทุกอย่างใส่กล่องกระดาษ A4 มีครูคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่าส่งงานแล้วเหรอ จะไปแล้วเหรอ ใจหายเลยค่ะ นี่มีเวลาฝึกสอนที่โรงเรียนนี้อีกประมาณครึ่งเดือน ไม่อยากย้ายโรงเรียนแต่ก็ทำไม่ได้ ชีวิตเราต้องเรียนรู้อะไรอีกเยอะ จะหยุดอยู่แค่นี้ไม่ได้ และแล้วภาระหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายก็สำเร็จไปอีกหนึ่งอย่าง ถึงแม้จะไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ก็ตาม อีกนิดเดียวก็จะวิ่งถึงเส้นชัยละ ถ้าไม่ล้มเสียก่อน

การเปลี่ยนแปลงทางเคมี คาบที่สามมีสอน ป.5/4 สอนเรื่องใหม่ การเปลี่ยนแปลงทางเคมี ก่อนจะสอนนักเรียนก่อนหน้านี้ก็ทดลองและเรียนรู้ด้วยตนเอง ตอนแรกพบปัญหาก็ปรึกษากับครูพี่เลี้ยง ก่อนทดลองให้นักเรียนสังเกตสมบัติของน้ำสีและน้ำยาซักผ้าขาว จากนั้นให้นักเรียนพยากรณ์ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อผสมน้ำสีกับน้ำยาซักผ้าขาวเข้าด้วยกัน เมื่อพยากรณ์เสร็จก็ทำกิจกรรมเพื่อตรวจสอบการพยากรณ์ ผลปรากฎว่าทั้งห้องพยากรณ์ไม่ตรงกับผลที่ได้จากการทดลอง นักเรียนตื่นเต้นกับการทดลองมาก เมื่อผสมน้ำสีฟ้ากับน้ำยาซักผ้าขาวแล้วคน จะสังเกตได้ว่าน้ำสีฟ้าจะค่อย ๆ จางหายไปและกลายเป็นของเหลวใส ไม่มีสี ตื่นเต้นไหม ตอนที่ครูทำก็ตื่นเต้นเหมือนกัน 555 กลัวจะทดลองไม่สำเร็จ ลองผิดลองถูกอยู่ตั้งนานกว่าจะได้อัตราส่วนที่เห็นผลได้ชัดเจนและใช้เวลาไม่นาน

สอนแทนครู คาบที่ห้าครูพี่เลี้ยงติดประชุมจึงเป็นหน้าที่ของฉันที่ต้องรับผิดชอบสอน สอนเรื่องเดียวกับเมื่อเช้า แต่นักเรียนห้องนี้จะเชื่อฟังหน่อย บอกว่าไม่ทำแบบนั้นก็ไม่ทำ ห้องอื่นนี่บอกว่าอย่าทำนี่ก็จะทำ บอกว่าอย่ากินน้ำตาลก็แอบกิน กว่าจะผ่านพ้นกับภาระหน้าที่สอนแทนครูก็เหนื่อยอยู่เหมือนกัน

ฝืน เมื่อรู้สึกว่าตัวเองเริ่มมีไข้และไม่สบายแต่ก็มีสอนอีกหนึ่งคาบ รู้เลยว่าหน้าตาไม่สดใส แต่ก็ต้องฝืนยิ้ม ครูก็เหมือนนักแสดง จะทุกข์ เศร้า หม่นหมอง พอยืนหน้าห้องก็ต้องยิ้มเข้าไว้ ถ้าเราไม่มีความสุขแล้วนักเรียนจะมีความสุขในการเรียนกับเราได้ยังไง คาบนี้ก็ยังเป็นการทดลองเรื่องสารละลายอิ่มตัว สอนห้อง ป.5/3 เหมือนตัวเองมาสู้รบ แรก ๆ ก็ตั้งใจเรียน พอเริ่มทำการทดลองเท่านั้นแหละ คุยกันเสียงดังมากต้องคอยเตือนอยู่ตลอดเวลา

เมื่อใส่น้ำตาลช้อนแรกลงในน้ำจะเกิดการละลาย ใส่ไปเรื่อย ๆ ไม่เกิดการละลายและตกตะกอน เราเรียกว่าสารละลายอิ่มตัว

สนุกกับการทดลองค่ะ

ทุกครั้งที่ได้ลงมือปฏิบัติกิจกรรม มักจะเห็นรอยยิ้มและความสุข