เรื่องเล่าหมู้บ้าน

เรื่องเล่าหมู่บ้านของตัวเอง

เรื่องประวัติหมู่บ้านคำยิ่งหมี

บ้านคำยิ่งหมี ปัจจุบันตั้งอยู่ที่ ตำบลนามน อำเภอนามน จังหวัดกาฬสินธุ์ แต่เดิมหมู่บ้านที่เป็นพื้นที่ป่าทั้งหมด หรือภาษาพื้นบ้านเรียกว่า โคก มีแต่ต้นไม้ใหญ่ เป็นที่อาศัยของสัตว์ป่ามากมายโดยเฉพาะ หมีดำ ในสมัยนั้นมีแต่คนมาล่าสัตว์ป่าไปทำอาหารบ้างก็เอาไปขาย ต่อมาวันหนึ่งมีสองตายายอพยพย้ายถิ่นฐานมาจากจังหวัดร้อยเอ็ด ตามีชื่อว่า คำ แล้วก็ยายชื่อว่า นางไอ่ ในสมัยนั้นที่ดินยังไม่การซื้อขายเหมือนทุกวันนี้ ใครอยากจับจองเป้นเจ้าของก็ต้องถากถางเอาเพื่อครอบครอง สองตายายเลยเริ่มมาตั้งถิ่นฐานสร้างบ้านไว้หนึ่งหลังแล้วตาคำก็เป็นคนที่มีนิสัยชอบล่าสัตว์มาก มีอยุ่วันหนึ่งตาคำก็ได้เข้าไปล่าสัตว์ในป่ากับเพื่อนอีกสองคน แล้วก็ได้เจอหมีดำตัวหนึ่งกับลูกน้อยมันอีกสองตัวตาคำจึงเกิดความคิดว่าอยากได้หมีน้อยทั้งสองตัวนั้นมาเลี้ยง จึงได้วางแผนกับเพื่อนอีกสองคนล่อแม่หมีดำตัวนั้นออกมาจากลูกของมันจนสามารถเอาลูกของมันมาได้หนึ่งตัว แต่ก็เลี้ยงได้ไม่นาน (ผมคิดว่าธรรมชาติของสัตว์ป่าหวงลูกมันอยู่แล้ว มันจึงตามหาลูกของมัน) มันจึงมาเจอลูกของมันที่บ้านของตาคำโดยตาคำ หมีน้อยโดนผูกล่ามโซ่มันไว้ที่ต้นไม้ข้างบ้าน เป็นช่วงเวลาตอนเย็น ธรรมชาติของหมีดำเป็นสัตว์ที่ดุร้ายมาก มันจึงจะทำร้ายตาคำ ตาคำจึงหยิบปืนขึ้นมาแล้วลั่นไกลปืนออกไปด้วยความโมโห แล้วก็ไปโดนลูกหมีที่แกเอามาเลี้ยงไว้เข้า แม่ของมันจึงโกรธมากยิ่งขึ้นจนวิ่งเข้าทำร้ายตาดำ และก็เมียของแก แต่ตาดำมีปืนป้องกันตัวหมีตัวนั้นเลยเข้าไปทำร้ายเมียแกจนเสียชีวิต ตาคำโกรธมากจนยิงหมีตัวนั้นตายคาที่ แล้วแกก็ปฎิญาณตนเลยว่า จะฆ่าหมีดำทุกตัวที่แกเจอเพราะหมีดำทำให้ภรรยายแกเสียชีวิต ต่อมาก็มีลูกหลานของตาคำย้ายอพยพเข้ามาสร้างบ้านมาปักรากฐานกันที่บริเวณใกล้ๆพื้นที่บ้านตาคำแกจึงตั้งเป็นหมู่บ้านแล้วก็ให้ลูกหลานช่วยกันออกความคิดเห็นว่าจะให้หมู่บ้านชื่อว่าอะไรดี แล้วลูกชายของตาคำก็พูดขึ้นมาว่า พ่อเป็นคนชอบล่าสัตว์และเป้นคนที่เข้ามาตั้งถิ่นฐานที่นี่ก่อน สำคัญที่สุดคือชอบยิงหมี จึงให้หมู่บ้านนี้ชื่อว่า “บ้านคำยิงหมี”แล้วปัจจุบันเมื่อตาคำได้เสียชีวิตลง คนในหมู่บ้านจิงได้ตั้งชื่อใหม่ว่า “บ้านคำยิ่งหมี” จนมาถึงปัจจุบัน

[แผ่นดิน]

ทุกที่มีเรื่องเล่าและตำนาน จริงๆ...ชื่นชม ครับ