บ้านลูกรัก
เมื่อประมาณสามปีที่แล้วดิฉันศึกษาอยู่ที่วิทยาลัยอาชีวะศึกษาขอนแก่นเมื่อจะจบการศึกษาอาจารย์ได้มอบหมายให้ทำโครงการเพื่อสังคมดิฉันและเพื่อนร่วมโครงการจึงได้เลือกทำโครงการบ้านเด็กกำพร้าโดยได้ไปบ้านลูกรักสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าซึ่งอยู่ในตัวเมืองจังหวัดขอนแก่น
ดิฉันและเพื่อนๆได้ไปจัดกิจกรรมสรรทนาการเพื่อให้น้องได้แสดงออกและสร้างความคุ้นเคยกับเด็กๆและได้ทำอาหารกลางวันและรับประทานร่วมกับน้องๆเป็นเวลาสองวันซึ่งตลอดทั้งสองวันในการทำโครงการได้อยู่กับน้องๆตลอดทั้งวันตั้งแต่เช้า ช่วงนอนกลางวัน ช่วงทำงานบ้าน ทำอาหาร ได้อยู่ใกล้ชิดทำให้ได้รู้การใช้ชีวิตในแต่ละวันของเด็กๆแล้วเราก็ทำทุกอย่างแบบที่น้องๆทำ และนอกจากนั้นดิฉันและเพื่อนๆก็ได้ไปหาน้องๆเพื่อนทำกิจกรรมเรื่อยๆเป็นเวลา 4ครั้งต่อเดือนเพื่อสร้างความคุ้นเคยกับน้องๆพาน้องๆเล่นทำให้น้องๆรู้สึกว่ามีเพื่อนเพิ่มและบางทีก็เป็นที่ปรึกษาให้น้องๆที่มีปัญหาด้านจิตใจด้วย
เมื่อวันจบโครงการก็ได้ซื้อของใช้ที่เป็นปัจจัยพื้นฐานให้กับน้องๆเช่น สบู่ ยาสีฟัน ผ้าอนามัย นม และขนม
การทำโครงการครั้งนี้ทำให้ได้รู้จักกับน้องๆแต่ละคนมีชีวิตที่มาที่แตกต่างกันไปได้สร้างความสุขสนุกได้เห็นรอยยิ้มได้อยู่กับเด็กๆได้เห็นอีกมุมหนึ่งของสังคมและรู้สึกเห็นใจน้องๆที่ขาดความอบอุ่นจากพ่อแม่ทำให้รู้ว่าเราโชคดีแค่ไหนที่สำคัญถึงจะเป็นการให้แค่เล็กๆแต่ก็ได้ทำเพื่อสังคม
ความเห็น (1)
การทำงานเพื่อคนอื่น
เหมือนได้ปลูกดอกไม้ไว้ในหัวใจของตนเอง