ชีวิตคือการเดินทาง เอ้า...อุปมาง่ายๆคล้ายกับการเดินทางไปกินก๊วยเตี๋ยวก็ได้...คุณเดินทางไปถึงร้านอร่อยเจ้าประจำแม้สุดริมซอยก็ตามได้อย่างไร อะไรบอกให้คุณไป ...ตัณหา/ความอยากใช่ไหม.. แล้วจำได้อย่างไรว่าร้านอยู่ที่ไหน...พอกินแล้ว บางคนว่าอร่อยดี บางคนว่าต้องเติมน้ำส้ม พริก ..นีก็สัญญาอีกแล้ว จำได้ว่าอะไหรหร่อย/ไม่หร่อยแบบเลือกเฟ้นยึดติด (อุปาทาน)....แล้วถามว่า ทำไม "สัญญา" สำคัญปานนี้ กลับไม่มีในวงจร "ปฏิจจสมุปบาท" (รู้จักไหมทฤษฎีสำคัญสุดของศาสนาพุทธ) ทำให้ฉันกำลังคิดจะโม วงจรนี้ครั้งใหญ่ ให้กลายเป็นนิกายพุทธใหม่ไปเลย มีลูกศิษห้าคนแรกไหม ให้สิทธิเศษไม่ต้องเสียค่าแรกเข้า ๕๕๕
ไม่มีความเห็น