งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา (30 พฤษภาคม 2559)
สวัสดีเช้าวันจันทร์ที่แสนสดใส
วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดของเพื่อนสนิทฉันเอง เธอผู้นั้นก็คือ ครูพลอย :)
ในสำหรับเช้าวันนี้ฉันไม่มีการเรียนการสอนแต่ก็มีงานของครูประจำชั้นให้ทำอีกหลายๆงานเช่นเคย คือ การคุมเด็กในการทำความสะอาด การคุมแถวของเด็กในการทำกิจกรรมหน้าเสาธง การเก็บเงินออมทรพย์ การเช็คสถิตินักเรียนในการมาเรียนในแต่ละวัน และการตกแต่งชั้นเรียน เป็นต้น
ในช่วงบ่ายก็ได้รับทราบข่าวจากครูฝ่ายวิชาการว่า จะมีงานเลี้ยงที่จะจัดให้กับครูแม้ว ในตอนเย็นวันนี้ให้นักศึกษาฝึกสอนทุกคนอยู่รับประทานอาหารร่วมกันกับคณะครูด้วย
ครูแม้วจะได้ไปเป็นนิติการที่อำเภอจอมทอง เราเคยได้มีโอกาสพูดคุยกับครูระหว่างทางเดินตอนจะกลับหอ ครูบอกว่าครูอยากลองเปลี่ยนสายงานดูบ้างและครูก็เรียนและสนใจทางนี้เป็นพิเศษก็เลยเรียนต่อพอเรียนจบก็ไปสอบ ปรากฎว่าติด ได้เป็นนิติการที่อำเภอจอมทอง ครูบอกว่างานครูก็ดีไปอีกอย่าง ไม่ใช่ว่าครูไม่ชอบ แต่ครูอยากลองทำสิ่งที่ตัวเองชอบบ้าง และก็ถือว่าเป็นโอกาสที่ดีที่ครูสอบติดพอดี
พอได้คุยกับครูแล้วฉันรู้สึกว่า ครูเป็นคนที่ขยันมากๆคนหนึ่งที่เรียนไปด้วยและทำงานไปด้วย คือจะทิ้งอย่างใดอย่างหนึ่งไปไม่ได้ จะต้องทำให้ดีทั้งสองอย่าง และก็ได้ข้อคิดอีกอย่างหนึ่งก็คือ คนเราก็อยากจะทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ เพราะถ้าได้ทำแล้วงานก็จะออกมาดี เราอาจจะมาค้นพบหรืออยากลองเปลี่ยนบรรยากาศการทำงานดูบ้าง มันก็ไม่สายเกินไปที่จะทำ
ก่อนที่ฉันจะมีการสอนภาษาไทยพวกเราเหล่านักศึกษาฝึกสอนทุกคนก็ได้ถือโอกาสที่ว่างกันทุกคนไปเซอไพร์ซวันเกิดของ ครูพลอย เพื่อนของเรานั่นเอง พวกเราก็ไม่ลืมที่จะเก็บภาพบรรยากาศดีๆเหล่านี้เอาไว้ จากนั้นก็มีการพูดคุยกันต่างๆนานา เป็นโอกาสที่ดีที่พวกเราได้พบปะและพูดคุยกันอีกรอบ
เราก็ขออวยพรให้เพื่อนรักของเรา ประสบความสำเร็จสำหรับทุกสิ่งที่คาดหวังไว้ สุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ ไม่มีอะไรจะอวยพรให้มากมาย แต่ทุกวันนี้อยู่ด้วยกันทุกวันก็ช่วยเหลือกันไป พยุงกันและกันไปให้ถึงฝั่งนะ และก็ขอขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้กับเรา ขอบคุณจริงๆ :)
รักกันๆนะทีมทุ่งฟ้าบด
และในส่วนของตอนเย็นนั้นพวกเราก็ได้อยู่ร่วมงานเลี้ยงอำลาให้ครูแม้วด้วย และก็มีของที่ระลึกเล็กๆน้อยๆมาให้ครูถึงจะเป็นช่วงเวลาเล็กน้อยที่เราได้อยู่ร่วมกันในโรงเรียนนี้แต่พวกเราก็จะไม่ลืมว่าครูเคยเป็นครูที่โรงเรียนนี้ค่ะ
งานเลี้ยงอำลานี้ เหล่าคณะครูก็มีการโชว์ลูกคอ คนละเพลงสองเพลง ทำให้งานนี้มีสีสันมากยิ่งขึ้น ทำให้ฉันได้คิดถึงภาพอนาคตของตัวเองเลยว่า ถ้าเกิดเราเป็นครูจริงๆแล้วจะต้องมีเพลงประจำตัวที่ใช้ร้องในงานหรือเปล่า และถ้าเราจะปฏิเสธก็ไม่เหมาะ ดังนั้นเราจะต้องฝึกการร้องเพลงและก็ต้องมีเพลงประจำตัวเผื่อไปร้องในงานต่างๆด้วย :)
และนี่ก็เป็นภาพสำหรับงานเลี้ยงอำลาสำหรับคืนนี้ค่ะ
คณะครูโรงเรียนของเราก็ให้ความร่วมมือในการมาร่วมงานอำลาของครูแม้ว ถือเป็นการส่งท้ายให้กับครูแม้ว
นี่เป็นภาพเมนูอาหารอันแสนเอร็ดอร่อยสำหรับงานเลี้ยงในวันนี้ค่ะ
พวกเราคณะนักศึกษาฝึกสอนก็ไม่พลาดในการมาร่วมงานกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา
และสุดท้ายก่อนที่งานเลี้ยงจะเลิกราก็มีการมอบของที่ระลึกให้กับครูแม้วของเรา
โดยมีการมอบของที่ระลึกของคณะครูก่อนจากนั้นก็ให้นักศึกษาฝึกสอนได้มอบให้ครูแม้วต่อ แล้วก็เป็นการมอบของจากรองผู้อำนวยการโรงเรียนและผู้อำนวยการโรงเรียนและก็มีการกล่าวเพื่อลาจากกันและอวยพรให้ครูแม้วในการปฏิบัติงานในหน้าที่ใหม่ได้อย่างราบรื่นและประสบความสำเร็จจากท่านผู้อำนวยการโรงเรียน
พวกเราก็ขอลาครูแม้วและอวยพรให้ครูแม้วประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานใหม่ค่ะ :)
ความเห็น (1)
ทุกคนมีทางชีวิตเป็นของตัวเอง ;)...