ขอบคุณภาพประกอบจาก google
เป็นความเข้าใจผิดของมวลมนุษย์มาตั้งแต่โบราณกาลในเรื่องความมั่นคง ทั้งในระดับปัจเจกบุคคลและระดับชาติ เชื่อได้เลยว่าเกือบทุกชาติเข้าใจผิดด้านความมั่นคง ดังต่อไปนี้
ความมั่นคงที่เข้าใจกันผิดกันอย่างที่กล่าวข้างต้นนั้น ทั้งหมดทั้งมวลคือการหลงลืม ละเลยถึงการดูแลห่วงใยสุขภาพอนามัย อันเป็นรากฐานเป็นแก่นแท้ด้านความมั่นคงของความเป็นมนุษย์ ซึ่งควรจะกำหนดให้เป็นความมั่นคงหลักอีกด้านหนึ่ง
ผู้เขียนขอเรียกความมั่นคงที่เกี่ยวกับการดูแลสุขภาพนี้ว่า “ความมั่นคงด้านสุขภาพ”
“ความมั่นคงด้านสุขภาพ” ที่เรามนุษยชาติต้องหันกลับมารณรงค์กันใหม่ มีอยู่ 2 หัวข้อใหญ่ๆด้วยกันคือ
1.ความมั่นคงด้านสุขภาพจิต
หมายถึง การส่งเสริมให้มีสุขภาพจิตที่ดี เมื่อมีจิตที่ดีจะส่งผลต่อการตัดสินใจในเกือบทุกด้าน ทั้งการบริหาร การเรียนรู้ การปรับตัวเข้ากับสังคม ซึ่งสุขภาพจิตมีองค์ประกอบดังนี้
- ด้านความคิด ต้องคิดดี คิดอย่างมีสติ คิดอย่างสร้างสรรค์
- ด้านอารมณ์ สามารถควบคุมอารมณ์ ควบคุมความเครียดได้ดี
- ด้านจิตวิญญาณ มีจิตใจที่ดี มีเมตตา มีจิตสาธารณะ จิตสำนึกที่ดีต่อสังคม
2.ความมั่นคงด้านสุขภาพกาย
หมายถึง การส่งเสริมสุขภาพกาย สุขอนามัยที่ดีต่อบุคคลทั่วไปให้ร่างกายแข็งแรง มีภูมิป้องกันกับโรคภัยต่างๆ มีสิ่งแวดล้อมและสังคมที่เหมาะสมต่อการดำรงชีพ สามารถเข้าถึงอาหารและยารักษาโรคได้อย่างพอเพียง
ซึ่งสุขภาพกายและสุขภาพจิต ต่างมีความสัมพันธ์สอดคล้องกันแทบแยกออกจากกันไม่ได้ เช่นหากสุขภาพจิตไม่ดีย่อมส่งผลต่อสุขภาพกาย แสดงออกภายนอกให้กายรับรู้ ให้เห็นอาการ และหากสุขภาพกายไม่ดี เจ็บไข้ได้ป่วย ก็ย่อมส่งผลต่อสุขภาพจิต ส่งผลต่อระบบประสาท ให้เกิดความเศร้าหมอง เกิดความเครียด ควบคุมอารมณ์ไม่ได้ เป็นต้น
ถึงเวลาแล้วที่มนุษย์เราจะต้องเข้าใจกันใหม่ ถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องสร้างความมั่นคงทั้งสุขภาพกายและสุขภาพจิต สร้างสิ่งที่จะสามารถชะลอความสึกหรอ ความเสื่อมถอย ความชราภาพ ฟื้นฟูการทำงานทั้งร่างกายและจิตใจ ให้กลับมาแข็งแกร่ง สดใส ให้โลกใบนี้น่าอยู่ตลอดไป
...........................................