สวัสดีวันอังคาร...
สวัสดีวันที่สองของสัปดาห์ วันนี้กับภาระกิจการสอนวิชาภาษาไทยชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 เด็กซนทั้งหลาย วันนี้รับหน้าที่สอนสองคาบติดกันเลย ค่อนข้างที่จะวุ่นวายหน่อยวันนี้เพราะการสอนสองคาบติดต่อกันต้องบริหารเวลา ให้ดี ยิ่งคาบสุดท้ายก่อนเลิกรับประทานอาหารกลางวันต้องปล่อยก่อนเวลานิดหนึ่งเขา สั่งมาแบบนี้ สื่อการสอนที่เตรียมมาค่อนข้างพร้อมแต่ก็เกิดข้อเกิดข้อผิดพลาดทางเทคโนโลยี เล็กน้อยแต่ก็สามารถแก้ไขได้ทันดีที่เตรียมตัวสำรองมา ของแบบนี้มันไม่มีอะไรแน่นอน สอนไปได้สักพักเด็กโดนเรียกตัวไปเรียนในรายวิชาอื่น ข้อผิดพลาดข้อที่สองเกิดการสลับคาบเรียนแบบกระทันหันหรือสลับตามใจครูผู้สอน คาบนี้ครูผู้สอนไม่ว่างอยากเปลี่ยนก็เปลี่ยนไม่มีการแจ้งกันล่วงหน้าเด็กนัก เรียนสับสนครูที่กำลังสอนก็สับสนเหมือนกัน ตามใจคนไม่ทัน ก็เลยต้องหยุดการสอนแล้วให้นักเรียนไปเรียนวิชาอื่น เราก็ต้องเปลี่ยนไปสอนในคาบเรียนอื่น นี้ละหนาไม่มีอะไรแน่นอน เกิดข้อผิดพลาด เกิดการเปลี่ยนแปลงได้เสมอ ปรับความรู้สึกให้ทัน รับมือให้ทัน...
เด็กน้อยป.1 ก็ยังคงความซนไว้เสมอต้นเสมอปลาย การสอนในระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 นี้มันไม่ใช่เรื่องง่าย พลังกายต้องพร้อม พลังใจต้องพร้อม และพลังเสียงต้องพร้อม เมื่อสอนไปหนึ่งคาบความรู้สึกเหมือนโดนสูบพลังออกจากร่างกาย เด็กก็ยังคงความเป็นเด็ก ความคิดเขายังเป็นเด็กชอบเล่น สนุกสนานเฮฮา เขาไม่ได้คำนึงถึงความเหมาะสมเด็กก็คือเด็ก ว่ากล่าวตักเตือนไปดูเหมือนจะนิ่งจะฟังแต่ไม่ถึงห้านาทีก็กลับมาซนเป็นลิง เหมือนเดิม ต้องคอยว่าคอยกระตุ้นอยู่เสมอ ...การทำหน้าที่เป็นผู้สอนอยู่หน้าห้องก็เปรียบเสมือนการแสดงอย่างหนึ่ง ถึงแม้เราจะต้องเจอกับอะไรมาความรู้สึกจะเป็นอย่างไร แต่เมื่อมายืนอยู่หน้าห้องแล้วต้องสวมหน้ากากอีกหน้ากากหนึ่งที่มีชีวิตชีวา พร้อมที่จะสอนเด็ก มีหลายบทบาท สวมบทนางเอกแสนดีเมื่อเด็กนักเรียนน่ารักตั้งใจเรียน และต้องสวมบทนางร้ายบ้างเมื่อเด็กเกเรดื้อซน เพื่อที่จะควบคุมคนให้อยู่...เด็กน้อย
ไม่มีความเห็น