วัฒนธรรมการเรียนรู้ : วาบของความคิด

จงเรียนให้รู้...จงดูให้จำ...จงทำให้จริง...ทุกสิ่งมีทางสำเร็จ

แสงแดดสว่างจ้าที่นอกอาคาร...ขณะผมมองผ่านออกไปทางประตูของห้องสมุด ป. เอก สาขาวิชาวัฒนธรรมศึกษา

เห็นลมพัดใบไม้...ต้นหญ้า...ที่ลาดลงไปตามเนินเขาเกาะยอ...ความพลิ้วสวยงามของกิ่งใบยามต้องลม...ยากที่จะบรรยายได้...คงต้องมาเห็นเองจึงจะเข้าใจในความเป็นไปของสรรพสิ่งเหล่านั้น...

การอธิบายใด ๆในบางครั้งดูเหมือนยากแก่การเข้าใจ...ต้องพบและลงมือทำเองจึงจะเข้าใจได้...เหมือนเกลือมีรสเค็มถ้าเราไม่ชิมเองก็ยากจะอธิบาย...

วันนี้พักเที่ยงหลังทานอาหารแล้วมีแถมท้ายเด้วยผลแอบเปิ้ล...หอมหวาน...แต่จะบอกเพื่อน ๆก็อธิบายไม่ถูก...ในความหอมหวานนั้น...

ทำให้ผมคิดว่า...ของบางอย่างเราต้องเรียนรู้และลงมือทำเอง...สัมผัสเองจึงจะรู้และเข้าใจได้ดีกว่าคำอธิบายนะครับ...ฮา ๆ เอิก ๆ...

[กอบัว]

อาจารย์เป็นคนโรแมนติกมากค่ะ

[NongNew]

ชอบประโยคที่ว่า การอธิบายใด ๆในบางครั้งดูเหมือนยากแก่การเข้าใจ...ต้องพบและลงมือทำเองจึงจะเข้าใจได้...เหมือนเกลือมีรสเค็มถ้าเราไม่ชิมเองก็ยากจะอธิบาย...

 

[จันทรรัตน์ เจริญสันติ]

วาบความคิดผุดคำหนึ่งขึ้นมาค่ะ..."ประสบการณ์นิยม" เป็นวาบความคิดติดกรอบของตัวเองค่ะ...

[ยูมิ]

สวัสดีครับ  คุณกอบัว

การชื่นชมกัน  เหมือนการย่อโลกสวยมาไว้บนฝ่ามือแล้วมองความงดงามนั้นนะครับ

ขอบคุณครับ

จาก...umi

[ยูมิ]

สวัสดีครับ  คุณนิว

ขอบคุณมากครับที่ชอบประโยคดังกล่าว

ขอบคุณครับ

จาก...umi

[ยูมิ]

สวัสดีครับ  คุณจันทรรัตน์

ถ้ารู้แล้วไม่อยากอยู่ในกรอบ...ควรหาเส้นทางเพื่อทะลุกรอบออกไปนะครับผม...ฮา ๆ เอิก ๆ

ขอบคุณครับ

จาก...umi

[ออต ญาณพิสิษฐ์]

เห็นด้วยครับโรแมนติกมาก

[ยูมิ]

สวัสดีครับ  คุณออต

คำชื่นชมกันเป็นความหอมหวานทางอารมณ์อย่างหนึ่งนะครับ...และเป็นสิ่งสะท้อนกลับไปหาฐานดั้งเดิมทุกครั้งและเป็นอะกาลิโกด้วยนะครับ

ขอบคุณครับ

จาก...umi

[The Wanderer]

   สวัสดีค่ะ อาจารย์ umi
      เป็นบันทึกที่มีทั้งศิลป์และปรัชญานะคะ
      เป็นการจุดประกายให้ตัวเองพยายาม
      จะทำบางอย่างให้จริงจังอีกครั้ง
      ขอบคุณอาจารย์ค่ะ

[ยูมิ]

สวัสดีครับ  คุณ The  Wanderer

ขอบคุณครับที่เข้ามาเติมเต็ม...

เป็นการจุดประกายความคิดท่ามกลางกระแสวัฒนธรรมที่เคลื่อนไหล...

ขอบคุณครับ

จาก...umi