เรื่องเล่าระหว่างวันที่ 4 - 9 เมษายน 2559

17 เมษายน 2559

เรียน ผู้บริหาร เพือนครูและท่านผู้อ่านที่รักทุกท่าน

วันจันทร์ที่ 4 เมษายน 2559 เช้าพยายามจะตื่นเช้าแต่ก็สายไปนิด รถติดปานกลางหน้าห้างเซ็นทรัล รัตนาธิเบศร์ ถึงเขตก็รีบไปศาลากลางจังหวัดนนทบุรี ขึ้นไปห้องประชุมชั้น 5 มีหัวหน้าส่วนราชการสังหัดกระทรวงศึกษาธิการ และผู้อำนวยการโรงเรียนทั้ง 3 เขต ทยอยกันมาจนเต็มห้องประชุม วันนี้เป็นการประชุมทางไกลจากกระทรวงมหาดไทยไปยังผู้ว่าราชการจังหวัดทุกจังหวัด เป็นเรื่องการทำงานของ กศจ. ตามคำสั่ง คสช.ที่ 10/2559 รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ ปลัดกระทรวงศึกษาธิการ จึงไปชี้แจงผ่านเครือข่ายมหาดไทย มีรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยและปลัดกระทรวงมหาดไทย ร่วมรับฟังด้วย จบการชี้แจงกลับสำนักงานเขต เที่ยงเจ้าหน้าที่เขาชวนทานข้าวที่ห้องสโมสรเพื่อฉลองตำแหน่ง ศึกษาธิการจังหวัด ตกลงปลงใจด้วยความมึนตึบในสมอง เพราะแลหาทีมงานโดยตรงไม่มีนอกจากแปลงร่างจาก สพป.นนทบุรีเขต 1 บ่ายเลยนั่งทำงานในห้องสโมสรต่อเนื่องไป

วันอังคารที่ 5 เมษายน 2559 เป็นวันที่ยังอึมครึมเพราะมีการประสานจาก ศธ ให้ ศธจ ประสานประธานกรรมการ กศจ. นัดประชุม กศจ.ในวันที่ 11 หรือ 12 เมษายน 2559 ให้จงได้ เมื่อคำสั่งแต่งตั้ง กศจ ยังไม่ออกมา การนัดประชุมจึงไม่ทราบว่าจะเขิญใครในฐานะใด เขาบอกว่ามีวาระสำคัญที่จะต้องนำเข้าที่ประชุมพิจารณา คือ การเลื่อนขั้นเงินเดือนต้องพร้อมทุกเขต การเรียกบัญชี การย้ายครู ในสถานการณ์อย่างนี้พอเข้าใจได้ว่าเป็นเรื่องที่ฝ่ายบริหารประเทศต้องการยุติประเด็นที่ผู้ไม่หวังดีจะถือโอกาสโจมตีว่าการใช้ ม.44 สร้างความเสียหายแก่ครูในวงกว้าง เช่น เงินเดือนไม่ขึ้น ไม่ได้แต่งตั้งจนบัญชีหมดอายุ ซึ่งจะต่อเนื่องเป็นลูกโซ่กันไป

วันพุธที่ 6 เมษายน 2559 เป็นวันหยุดราชการ แต่เหมือนวันเปิดเพราะต้องคอยค้นหาที่อยู่กรรมการ กศจ. เพื่อประสานการประชุม โดยที่คำสั่งยังไม่ออกมา หลายเขตถามมาด้วยความวิตกว่า การที่ประธานนัดประชุมก่อนมีคำสั่งนั้น ผิดถูกอย่างไร ก็ต้องตอบเป็นการให้กำลังใจว่าประธานสามารถทำหน้าที่ได้เพราะท่านเป็นประธานโดยคำสั่ง คสช.ที่ 10/2559 การที่ท่านนัดประชุมเพราะคาดว่าในวันดังกล่าวองค์ประกอบของคณะกรรมการจะครบตามที่กฎหมายกำหนด บ่าย ๆ ไปเดินห้างเซ็นทรัล เวสเกต เย็นไปฟังพระอภิธรรมสวดศพท่านผู้ว่าฯ จิระศักดิ์ เกษณียบุตร สามีท่าน ผอ.รร.อนุบาลนนทบุรี ที่วัดชลประทานรังสฤษดิ์

วันพฤหัสบดีที่ 7 เมษายน 2559 เช้านี้เข้าสำนักงานแบบบักโกรกเพราะนอนไม่หลับ เหนื่อยง่ายหายใจลำบาก เป็นอาการที่ตามมาจากการพักผ่อนน้อย เข้าไปพบคณะกรรมการประสานและส่งเสริมสถานศึกษาเอกชนจังหวัดนนทบุรี ที่ห้องประชุมชั้น 2 ใช้เวลาทักทายเล่าการเปลี่ยนแปลงตามคำสั่ง คสช. ที่ 10/11 ให้ฟังแบบย่อๆ

จากนั้นขึ้นไปชั้น 3 เปิดประชุมปฏิบัติการครูสอนคณิตศาสตร์ บรรยายพิเศษให้ฟังประมาณ 30 นาที เป็นการสร้างจูงใจในการสอนคณิตศาสตร์ให้สนุกและเข้าใจง่าย บ่ายนั่งทำงานเอกสารเกี่ยวกับการ เตรียมประชุมคณะกรรมการกลั่นกรองการเลื่อนขั้นเงินเดือน

วันศุกร์ที่ 8 เมษายน 2559 เช้าประชุมคณะกรรมการกลั่นกรองการเลื่อนขั้นเงินเดือนลูกจ้างประจำ เลื่อนขั้นเงินเดือนผู้บริหารโรงเรียน เลื่อนขั้นเงินเดือนข้าราชการในสำนักงาน และเลื่อนขั้นเงินเดือนครู พิจารณาไปตามเกณฑ์ นำองค์ประกอบทุกมิติมาพิจารณาร่วมก็ได้ข้อยุติ เวลา 10.00 น. เดินทางไปรดน้ำขอพรท่าน ผวจ.นนทบุรี ที่จวนผู้ว่าราชการจังหวัด ท่าน้ำนนท์ ขากลับเลยไปซื้อไก่วิเชียรบุรีไปเป็นอาหารกลางวัน 5 ตัว บ่ายทำงานเอกสารเกี่ยวกับการเชิญกรรมการ กศจ.ประชุม เสนอ ผวจ.ในฐานะประธาน กศจ.ลงนาม เสาร์อาทิตย์นัดหมายมาทำงานกัน บ่ายเพื่อนร่วมรุ่นที่เรียนกฎหมายปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง รุ่น 2 แวะมาเยี่ยม รับรองกันที่ห้องสโมสรจน 2 ทุ่ม

วันเสาร์ที่ 9 เมษายน 2559 เข้าสำนักงานเพื่อเตรียมงานการประชุมให้พร้อม โดยเฉพาะเรื่องการเลื่อนเงินเดือน ปีนี้กระจายเศษคืนให้ครู 12 คนจากจำนวน 15 คน และคืนไปตามจุดทศนิยมมากไปหาน้อย เพื่อร้กษาที่มาของโควตา ทั้งนี้ได้ดูแล้วว่าทุกโรงเรียนอย่างน้อยได้ 1 ขั้น 1 คน บ่าย ๆ หนังสือเชิญประชุมก็ลงนามเรียบร้อยจากประธาน กศจ. และคำสั่งแต่งตั้ง คศจ.ก็ออกมาวันนี้ สิ่งที่ต้องทำให้ได้คือให้หนังสือเชิญประชุมถึงกรรมการ มีท่านรองฯ และเจ้าหน้าที่มาข่วยกันทำงานหลายคน พรุ่งนี้ก็มีนัดกันมาทำงานยกเว้นผม จะกลับบ้านที่พัทยา ก่อนจากได้นิทานข้อคิดจากเพื่อนฝูงมาเล่าต่อ มีคณะละครสัตว์

มาทำการแสดงที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง..

พวกเขาต้องการหาคนงานเพื่อช่วยเตรียมงาน

โดยมีข้อตอบแทนว่า...

ทำงาน 3 ชม. ให้ตั๋วเข้าชมที่นั่งหลังสุด1ใบ

ทำงาน 6 ชม. ให้ที่นั่งตรงกลาง

ทำงานทั้งวัน ให้ที่นั่ง VIP ด้านหน้าสุด

มีพี่น้องที่ยากจนคู่หนึ่งยินดีทำงานทั้งวัน เพื่อจะได้นั่งด้านหน้าสุดซึ่งเป็นที่นั่ง VIP

เขาทั้งสองเริ่มทำงาน ตั้งแต่ตอนเช้าจนตะวันตกดิน เขาทำงานไม่หยุด ช่วงเวลาพักทานอาหารกลางวันพวกเขากินหมั่นโถวเพียงแค่คนละลูก เมื่อถึงช่วงบ่าย สองพี่น้องต่างก็เริ่มมีอาการเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า แต่ที่นั่งVIP ทำให้เขายืนหยัดที่จะสู้ต่อ และเมื่อถึงตอนค่ำ พวกเขาก็ได้รับตั๋วที่นั่งด้านหน้าสุดสมดั่งใจหมาย

สองพี่น้องนั่งอยู่บนเก้าอี้VIPด้วยความอ่อนล้าและเสื้อผ้าที่เปรอะเปื้อนมอมแมม อีกทั้งสองมือก็เต็มไปด้วยตุ่มน้ำใสๆเจ็บระบมไปหมด

และเมื่อพิธีกรออกมาประกาศให้รู้ถึงรายการแสดงในค่ำคืนนี้ ผู้ชมต่างพากันปรบมือเป่าปากวิ๊ดวิ้วเกรียวกราว แต่สองพี่น้องผู้น่าสงสาร นั่งเอาหัวชนกันหลับอยู่บนเก้าอี้VIPด้วยความเหนื่อยล้า!

……………………..

เราต่างรู้สึกว่าสองพี่น้องคู่นี้ช่างน่าสงสารและน่าขันสิ้นดี

แต่เมื่อกลับมาพิจารณาตัวเอง พวกเราก็ไม่ได้แตกต่างจากสองพี่น้องนี้เลย!

โลกนี้เต็มไปด้วยสีสัน เปรียบไปก็เหมือนคณะละครสัตว์

เราทุกคนต่างก็อยากได้ที่นั่งที่ดีที่สุดในการชมการแสดง

เราจึงทุ่มเทสุดกำลังกายใจเพื่อให้ได้ที่นั่งที่ดีที่สุดมาครอบครอง

แต่ในวันที่เราได้รับตั๋วใบนั้นมาครอบครอง เราก็แก่เสียแล้ว !

หูตาเริ่มฝ้าฟาง โรคภัยเริ่มรุมเร้า เหนื่อยล้ามาทั้งชีวิต สุดท้ายก็หลับสนิทอยู่บนเก้าอี้ VIP

มาถึงตรงนี้ คุณคิดว่าคุณควรเลือกนั่งชมการแสดงแม้จะไม่ใช่ที่นั่งที่ดีที่สุด หรือจะเลือกนั่งหลับอยู่บนเก้าอี้ที่ดีที่สุด

นายกำจัด คงหนู

ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานนทบุรี เขต 1