บุญใหญ่ : ได้รับเกียรติเป็นประธานจุดธูปเทียนบูชาพระรัตนตรัย ในพิธีสวดพระอภิธรรมบำเพ็ญกุศลสรีระสังขารพ่อแม่ครูอาจารย์ (๑๐ เมษายน ๒๕๕๙)

ช่วงนี้เป็นช่วงที่ลูก ๆ ปิดเทอมแล้วครับ

สงกรานต์ทุกปีต้องพาลูก ๆ ไปเยี่ยมญาติทั้งฝั่งย่าและฝั่งตา

แต่ปีนี้ติดต้อนรับเพื่อนชาวต่างประเทศ จึงคิดว่า อาจไม่ได้ไปกราบขอพรคุณตาในช่วงสงกรานต์

วันเสาร์ที่ผ่านมา หลังจากเสร็จภารกิจไปให้กำลังใจเพื่อน ๆ จิตตปัญญาศึกษาแล้ว

แม่บ้านถามว่า วันอาทิตย์ว่างไหม จะไปไหนไหม ?

ผมจึงพูดเล่น ๆ ว่า ไปกราบขอพรคุณตาดีไหม ?

ระหว่างที่ลังเลตัดสินใจกันอยู่นั้น หวนให้ระลึกขึ้นได้ว่า

ต้องไปทำบุญช่วยงานกราบสรีระองค์หลวงปู่บุญหนา ซึ่งท่านได้ละสังขารไปเมื่อวันที่ 6 เมษายน ที่ผ่านมา

คำนวณดูแล้วว่า ช่วงสงกรานต์ก็ติดภารกิจ กว่าจะได้ไปคงอีกนาน

พรุ่งนี้ว่างอยู่พอดี แต่คงเป็นการเดินทางแบบ เช้าไป เย็นกลับ หนอ

 

 

 

 

 

พวกเรารีบโทรหาตาว่า พรุ่งนี้ท่านว่างไหม ? ท่านไปกราบหลวงปู่บุญหนาหรือยัง ?

ทุกอย่างลงตัว พวกเราพยายามรีบเข้านอนแต่หัวค่ำ

แต่ .. ผมลืมไปว่า ต้องออกข้อสอบส่งรายวิชา ศึกษาทั่วไปก่อน สุดท้ายก็ได้นอนหลัง 6 ทุ่มเหมือนเดิม หนอ

 

 

 

 

ตอนแรกตั้งใจว่า จะไปทานข้าวเที่ยงที่บ้านตา แต่พอเอาเข้าจริง ๆ ถึงบ้านตาตอนบ่ายสามกว่า ๆ

เยี่ยมหลาน ทักทายญาติ ๆ พักให้หายเหนื่อยแล้ว พวกเราก็รีบเดินทางไปวัดหลวงปู่บุญหนา ที่ อ.พรรณานิคม

เห็นทางวัดกำลังเร่งปรับพื้นที่ทำพระเมรุมาศชั่วคราว มีความเป็นไปได้ว่า คงมีพิธีพระราชทานเพลิงสรีระองค์หลวงปู่ในอีกไม่นานนี้ หนอ

 

 

 

เมื่อไปถึงวัดแล้ว ยังพอมีเวลาอยู่ จึงรีบตรงไปสมัครร่วมเป็นเจ้าภาพสวดพระอภิธรรม

ตอนที่ผมสมัครนั้นได้เป็นเจ้าภาพร่วมลำดับที่ ๑๑

และผมสังเกตุว่า มีญาติธรรมหลายท่านเข้ามาทักและเรียกชื่อผมถูกด้วย

และบางท่านก็ใส่เสื้อสถาบันพลังจิตตานุภาพ จึงทำให้ผมนึกขึ้นได้ว่า

น่าจะเป็นนักศึกษาครูสมาธิ เพราะว่า ผมโชคดีมีบุญวาสนาได้ช่วยงานพระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินธโร

ด้วยการจิตอาสาเป็นอาจาริยสาสอนหลักสูตรครูสมาธิที่สกลนครประมาณ 10 กว่าครั้ง หนอ

 

 

 

ผมได้ยินโฆษกในพิธีประกาศเรียกชื่อ ตัวแทนเจ้าภาพ ให้เข้าไปเตรียมความพร้อมก่อนเริ่มพิธี

โดยมีชื่อผมด้วย ผมตัดสินใจอยู่พักหนึ่งว่า จะเข้าไปเป็นตัวแทนเจ้าภาพหรือไม่

ก็หวนให้ระลึกถึงเมื่อ 7 ปีที่แล้วที่ผมมากราบหลวงปู่เป็นครั้งแรก

ท่านเป็นหนึ่งใน 3 องค์ ที่นำพาผมเข้าสู่เส้นทางธรรม

ผมจึงตัดสินใจเข้าไปรายงานตัวเป็นตัวแทนเจ้าภาพในพิธี

ตอนแรกก็ไม่นึกว่า จะได้ทำหน้าที่อันทรงเกียรติเป็นประธานจุดธูปเทียนบูชาพระรัตนตรัย

แต่ก็มีความรู้สึกว่า จิตใจสงบ เย็นสบาย และมีภาพหลวงตาปรากฏขึ้นตรงหน้าเป็นระยะ

 

เมื่อได้รับมอบหมายหน้าที่จากคณะกรรมการ และปรึกษากับคณะเจ้าภาพร่วมทุกท่านเห็นชอบแล้ว

ปรกติถ้าเป็นงานใหญ่ ๆ เกินตัวอย่างนี้ กระผมจะรู้สึกตื่นเต้นและค่อนข้างเป็นกังวล

แต่ในครั้งนี้ต่างออกไป กระผมมีความสุขพิเศษมาก

ที่จะได้รับ "บุญใหญ่" เป็นศิษย์ที่โชคดีมากที่ได้ทำหน้าที่อันทรงเกียรตินี้

ได้ปฏิบัติบูชาคุณ พ่อแม่ครูอาจารย์ กราบ กราบ กราบ