คิดเขียนแทบตายหาหมาอ่านไม่ได้สักกี่ตัว ไม่คุ้มค่าเหนื่อย พพจ.จึงทรงเพ่งบัวสี่เหล่า แล้วไปสอนเฉพาะปัญจวัคคีย์เป็นกลุ่มแรก แต่กลุ่มเน็ท ไม่มีการวัดไอคิว หรือระดับคุณธรรม แค่มีเบอร์บัตรปชช. ก็เข้ามาได้แล้ว แถมบางทีมาด่าเราเสียอีก
บันทึกใน GotoKnow ต้องบ่มถึงจะมีคนอ่านครับ ยิ่งเก่ายิ่งมีคนอ่านครับ
นั่นคือต้องรอให้ Google เข้ามาเก็บข้อมูล วิเคราะห์พิสูจน์คุณค่า (ตามประสา AI ของ Google) แล้วค่อยไปแสดงในผลลัพธ์ของการค้นหาของคนไทยครับ
สิ่งที่เราไม่ได้ทำตอนนี้คือการเก็บข้อมูลกลับจาก Google ว่าเอาผลลัพธ์จากเราไปแสดงให้ใครบ้างครับ เราทำงานกับ Google นี่เขาจะเป็นระบบเปิดและนำเสนอข้อมูลแบบ on-demand ต่างกับ Facebook ครับ ที่ Facebook จะเป็นระบบปิดครับ ที่ Facebook จะเป็น on-time ถ้าบันทึกใหม่ๆ ก็จะมีคนอ่านแล้วพอผ่านไปก็จะไม่มีคนอ่านครับ
เทคนิคหนึ่งที่จะทำให้มีคนอ่านเยอะคือ อาจารย์เขียนบันทึกต้องเผื่อ AI อ่านก่อนคนอ่านครับ พยายามให้มี keywords ที่คนจะค้นหาในเนื้อหาที่อาจารย์เขียนครับ
(คิดดูแล้ว เดี๋ยวนี้หุ่นยนต์มีบทบาทกับชีวิตเราเหลือเกินครับ แม้บทความที่เราเขียนหุ่นยนต์ก็ต้องมาก่อนครับ)