ชีวิตที่พอเพียง 2634. วิ่งออกกำลังที่มัณฑะเลย์



สาวน้อยและผมไปมัณฑะเลย์กับคณะของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ไปสร้างสัมพันธ์กับมหาวิทยาลัย มัณฑะเลย์ และมหาวิทยาลัยอื่นๆ ในพื้นที่ รวมทั้งประชุมสภามหาวิทยาลัยวาระพิเศษ เพื่อพิจารณาแผนพัฒนา มหาวิทยาลัยระยะที่ ๑๒ ระหว่างวันที่ ๔ - ๖ มีนาคม ๒๕๕๙ ผมจึงมีเวลาไปวิ่งออกกำลังกายและชมบ้านเมือง ๒ เช้า

สภาพบ้านเมืองของเขาล้าหลังกว่าต่างจังหวัดของเราอย่างมากมาย ในด้านความเป็นระเบียบเรียบร้อย และความสะอาด

ถนนไม่มีทางเท้า ไม่มีระบบท่อระบายน้ำ มีฝุ่นมาก เมื่อวิ่งเข้าซอย ก็พบร่องน้ำครำกลิ่นเหม็น

เช้าวันที่ ๕ ผมวิ่งเข้าซอยข้างโรงแรม ไปพบ “โรงน้ำชา” ที่คนพม่ามานั่งดื่มชานมกับปาท่องโก๋ท่อนใหญ่ ทอดในกระทะที่น้ำมันดำเมี่ยม ผมวิ่งวนซ้ายเป็นวงกลับสู่โรงแรม บริเวณที่วิ่งเข้าใจว่าเป็นบริเวณวัดทั้งสิ้น มีพระเณรไปบิณฑบาตบ้าง กลับจากบิณฑบาตบ้าง ชุดบิณฑบาตของพระเณรคืออุ้มบาตรมือเดียว อีกมือหนึ่งหิ้วปิ่นโต

ผมวิ่งผ่านซอยที่มีการก่อสร้างตึก ที่เข้าใจว่าเป็นของวัด มีอาคารหนึ่งที่สร้างเสร็จแล้ว ที่บันไดทางขึ้นมีรูปปั้นนาค ที่เศียรมีตะแกรงเหล็กครอบอยู่ น่าจะเพื่อป้องกันคนขะโมย ทำให้สงสัยว่าเมืองที่คนเคร่งศาสนาพุทธ มีพระถึงสามแสนรูป ในหมู่พลเมือง ๒ ล้านคน แต่คนขี้ลักขะโมย สภาพดช่นนี้มันบอกอะไรเรา

คุณอ้อ ไก๊ด์พม่าชาวไตขืน (ไทใหญ่เผ่าหนึ่งใน ๓๓ เผ่าในเมียนมาร์) บอกว่าพม่ามีพลเมือง ๕๐ ล้านคน แยกเป็นชนเผ่าต่างๆ ๑๓๕ ชนเผ่า โดยชนเผ่าใหญ่มี ๘

เช้าวันที่ ๖ ผมวิ่งไปยังด้านหน้ามหาวิทยาลัยมัณฑะเลย์ ที่อยู่เยื้องๆ โรงแรมนั่นเอง มหาวิทยาลัยปิดประตูรั้วใส่กุญแจ เสมือนไร้ชีวิต ไก๊ด์บอกว่าตั้งแต่สมัยที่นักศึกษาก่อการต่อต้านรัฐบาล มหาวิทยาลัยนี้ถูกปิด และย้ายนักศึกษาไปเรียนที่มหาวิทยาลัย ...

หน้ามหาวิทยาลัยมีท่อระบายน้ำขนาดใหญ่ที่เป็นท่อเปิด มีน้ำครำอยู่เต็ม ส่งกลิ่นคลุ้ง ท่อนี้กั้นระหว่างมหาวิทยาลัยกับสวนสาธารณะ

ที่หน้ามหาวิทยาลัยเป็นสวนสาธารณะเล็กๆ ที่ส่วนหนึ่งเป็นสวนสุขภาพ มีเครื่องออกกำลังกายสี่ห้าชิ้น มีคนมาออกกำลัง ๑ คน ผมวิ่งผ่านไปยังถนนใหญ่ที่ตัดกันเป็นสี่แยก มีรถบัส รถเก๋ง รถสองแถว และมอเตอร์ไซคล์วิ่งไปมาขวักไขว่

ผมสังเกตพฤติกรรมของคนขับรถ ว่าเขามีวิญญาณจ้าวถนนยิ่งกว่าในประเทศไทย ในขณะที่ในยุโรปและสหรัฐอเมริกา คนเดินถนนเป็นจ้าวถนน พฤติกรรมนี้น่าจะเป็นดัชนี บอกอารยธรรมได้อย่างหนึ่ง



ถ่ายจากชั้น ๔ ของโรงแรมตอน ๖.๔๐ น.

วิ่งเข้าไปในซอย

ผ่านบ้านแบบนี้

รั้วไม้ไผ่ขัดแตะทำให้ผมนึกถึงบ้านผมสมัยเด็ก

พระบิณฑบาต

ปาท่องโก๋กับกระทะน้ำมันดำสนิท

ดื่มน้ำชายามเช้า

ลู่วิ่งของผม

ทำไมต้องมีตาข่ายล้อมเศียรนาค

น้ำดื่มไมตรีจิต

อะไรเอ่ยฝาครอบสีแดงอยู่ริมถนน

น้ำดื่มไมตรีจิตนั่นเอง

ภาพนี้ถ่ายจากบนรถ

รถสองแถวแถมชั้นหลังคา

โรงงานสลักพระหินอ่อน

หน้ามหาวิทยาลัยมัณฑะเลย์

สวนสาธารณะ

อีมมุมหนึ่งของสวนสาธารณะ

รถอีแต๋นวิ่งเสียงดังสนั่น

วิจารณ์ พานิช

๖ มี.ค. ๕๙



หมายเลขบันทึก: 604657เขียนเมื่อ 7 เมษายน 2016 16:29 น. ()แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน 2016 16:29 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

น้ำมันดำเหลือเกินค่ะ แต่น้ำใส่ตุ่มเล็กๆ นั้นน่ารักค่ะ

ชอบใจน้ำใส่ตุ่ม

ดูโอบอ้อมอารีดีครับ

รถสองแถวทำให้คิดถึงสมัยก่อนในชนบทเลยครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท