บรมธรรมแห่งสัมมาทิฐิ

บรมธรรมแห่งสัมมาทิฏฐิ

เมื่อพระธรรม

ปรากฏแล้วในโลก

หมายถึงพระพุทธองค์

ตรัสรู้ธรรม

และเห็นแจ่มแจ้งในธรรม

นั้นคือความเห็นแจ้งจุดกำเนิด

และจุดสิ้นสุดของโลกโดยธรรม

สูญญตาธรรมนั้นเอง

เต็มเปี่ยมอยู่ทั้งจุดกำเนิด

และสิ้นสุด

ไม่ใช่การค้นหาแล้วจึงจะพบธรรม

ได้โดยง่าย

ผู้หลงงมงายจึงแสวงหาธรรม

ที่ผิดๆอยู่เสมอ

อันไม่ยอมฟังธรรมจากจิต

ที่เห็นแจ้ง

เป็นที่มาแห่งความเนิ่นช้า

เมื่อพระพุทธองค์ตรัสบอกธรรม

อันเป็นเหมือนเปิดของที่ปิด

หงายของที่คว่ำ

เห็นแจ้งเฉพาะหน้านั้นแล

สูญญตาธรรม

ธรรมอันปราศจากทุกข์สิ้นเชิง

ธรรมอันปราศจาก

ความเกิดความดับอีกสิ้นเชิง

นั้นคือนิพพานธรรม

จุดสูงสุดแห่งธรรม

และจุดสิ้นสุด

ความเกิดดับแห่งสังขาร

สูญญตาดำรงมั่นอยู่เช่นนั้น

ตลอดอนันตกาล

ไม่มีที่สิ้นสุดแห่งอดีตไม่มีที่สิ้นสุดในอนาคต

เต็มเปี่ยมเพียบพร้อม

ในปัจจุบันกาลทั้งหมดทั้งสิ้น

จิตอันลุถึงสูญญตา

คือจิตอันว่างดับและบริสุทธิ์

มันคือความหลุดพ้น

จากสังขารโลกและสังสาระ

อย่างสิ้นเชิง

ไม่มีโลกจักรวาลและสังสารวัฏ

สิ้นสุดวัฏฏะอันเวียนวน

นั้นคือธรรมที่ถูกปกปิดอยู่

และถูกเปิดเผยโดยการตรัสรู้ธรรมของพระพุทธองค์

ไม่จำเป็นต้องตรัสรู้เองอีก

โลกจักรวาฬสังสารวัฏ

และสรรพสิ่ง

ดับสนิทลง

ในความว่างแห่งจิตว่าง

อันถูกลุถึง

นั้นคือความดับแห่งตัวตนสิ้นเชิง

ไม่เห็นสิ่งใดไม่รู้สิ่งใด

ไม่มีสิ่งใดปรากฏแก่จิต

นั่นคือนิพพานธาตุอันดับสนิท

ชีวะที่หลุดพ้นจากนิพพาน

ก็เป็นอิสระธาตุอิสระธรรม

ดำเนินไปเอง

เพื่อไปสู่ความดับเอง

เรียกว่าอริยะธาตุ

ธรรมธาตุอันปราศจากตัวตน

อันคือธรรมชาติ

ที่ดำเนินไปอย่างธรรมชาติ

เพื่อไปสู่ความดับสนิทสูญ

นั้นด้วยตัวของมันเอง

นึ้นคือความหมายของธรรม

อันสมบูรณ์

มันไม่มีการหมายมั่นที่จะต้องกระทำกับสังขาร

มันไม่ใช่ต้องศึกษามากต้องรู้มาก

มันไม่ใช่ตัวการประพฤติปฏิบัติอันหลากหลายนั้น

มันเป็นสภาพความเป็นจริง

ที่มีอยู่อย่างนั้น

ดำเนินอยู่เองอย่างนั้น

และสิ้นสุดไปเองอย่างนั้น

บนสูญญตาธรรมความว่าง

อันดับสนิท

เป็นแก่นแท้ถาวรอยู่ตลอดเวลา

เพียงผู้เป็นธรรมเปิดให้เห็นธรรม

คือความจริงแท้จริง

ของสรรพสิ่งทั้งหลาย

ไม่ใช่ฐานะที่ผู้ที่ไม่เคยเห็น

จะนำพาใหัรู้เห็น