พุทธะ ความรอบรู้ในจิต

พุทธะความรอบรู้ในจิต

รู้ทุกอิริยาบทของเงื่อนกรรม

ทุกๆการกระทํา

มันรฺู้จักว่าได้ทํา

รู้ว่าคุณรู้ว่าโทษ

รู้ประโยชน์

บางครั้งมันหลีกหนี

บางครั้งมันเผชิญหน้า

บางครั้งก็ตอบรับปรากฎการณ์ การสรรเสริญ ความยินดีพอใจ

เหล่านี้รู้มันมาจาก

พุทธภาวะแห่งจิต

มันรู้แจ่มแจ้งไปทั้งหมด

เหมือนแสงอาทิตย์

สาดส่องปฺุยเมฆ

เห็นปุยเมฆอยู่ทั้งหมด

แต่เมฆไม่ได้สนใจแสงอาทิตย์

มุ่งอยู่แต่ทํานํ้าฝน

ดวงอาทิตย์

ก็รู้ถึงเมฆ

รู้ถึงสายฝน

รู้ถึงฝนหยุดแล้ว

แต่เมฆก็ไม่ได้สนใจ

แสงอาทิตย์

ตั้งหน้าตั้งตาทํานํ้าฝน

ตามความปรารถนา

ภายใต้การรับรู้ของแสงอาทิตย์

ตกกี่ครั้งก็รู้หมด

กริยาอาการของจิตคล้ายดั่งนั้้น

จิตมีสภาพรู้

รู้ไปทั้งหมด

อัตตา

คือความหลงเกิด

อาศัยความรู้นั้นมุ่งไปยึดวัตถุ

สร้างความปรารถนา

ความหมายมั่นในวัตถุ

ธาตุรู้ก็รู้ทุกอย่าง

อย่างบฺริสุทธิ์อยู่อย่างนั้น

เหมือนฝ้ามัว

เหมือนคลึ้มฝน

เหมือนปุยเมฆ

นั้นคือลักษณะของอัตตา

ของความหลงมาจากรู้

ทั้งที่รู้ก็แจ่มแจ้งอยู่อย่างนั้น

พุทธะธาตุรู้แห่งจิตก็เต็มตื่น

มันรู้อยู่อย่างนั้น

รูปลักษ์สังขารอันอัตตา

ปรุงแต่งขึ้นมา

กระทํากรรมอันหยาบ

หมายมั่นอยู๎

เหมือนเงา

เหมือนหนังลุง

ผูกเป็นเรื่องราว

เป็นมายาการ

จากความหลง

ไม่ได้พรากจากความรู้แจ้งเลย

เรามองไปเห็นฟฺ้า

เห็นภูเขา

เห็นลําธาร

แต่เราจําได้เพียงนกตัวหนึ่ง

ที่กําลังปิ้งกิน

ธรรมมะแห่งการเกิด

เป็นธรรมแห่งของคู่

เพราะมีการสนองตอบ

จึงมีกรรม

เพราะมีผู้ให้ผล

จึงมีกรรม

การทะยานอยากได้มา

ในวัตถุก็นํามาสู่คู่

หรืออันเนื่องจากคู่

ครอบครัวสังคมนั้น

ล้วฺนเนื่องมาจากความเป็นคู่

เพราะมีผู้ให้ผล

รับผลกรรม

จึงเป็นกรรม

ทําประโยชน์แก่สังคมให้มาก

เพฺึ่อปรับเปลี่ยน

อกุศลกรรม

จากผู้รับรองผล

สัมมาทิฏฐิ