วันนี้เห็น Timeline ของลูกศิษย์ ป.บัณฑิต (คนที่อ่านหนังสือโกมล คีมทอง)
นำภาพถ่ายชุดนี้ขึ้น
ลูกศิษย์เป็นครูอัตราจ้างโรงเรียนหนึ่งในเขตเทศบาลเมืองเชียงใหม่ (เสื้อแดง)
สำหรับผมแล้ว ภาพสวยมาก บอกเล่าเรื่องราวได้ทั้งหมด
อารมณ์ของการกอด อารมณ์ของการมีน้ำตาระหว่างกัน
แทบไม่ต้องมีคำอธิบายใด ๆ ใต้ภาพ
คนเป็นครู
เมื่อเธอได้สอนใคร เขาจะเป็นลูกศิษย์ของเธอตลอดชีวิต
และเขาก็จะมีเธอเป็นครูของเขาตลอดชีวิตเช่นกัน
ผมชอบสอนลูกศิษย์ของผมแบบนี้
อาชีพนี้พิเศษกว่าอาชีพอื่นก็ตรงนี้
ฐานะเงินทองเที่ยบกับอาชีพอื่นไม่ได้
แต่ความรู้สึกและความภาคภูมิใจสูงมาก
เต็มหัวใจที่สุด
วันนี้ (๙ มี.ค.๕๙)
ผมโพสต์ถามลูกศิษย์ไว้ว่า "เธอรู้แล้วใช่ไหมว่า ครูที่ดีคืออะไร"
ลูกศิษย์ผมตอบว่า "คะอาจารย์ ต้องขอบพระคุณอาจารย์ด้วยนะคะที่สร้างแรงบันดาลใจให้หนูคะ"
ผมนี่แหละที่แอบภูมิใจเขาลึก ๆ
รางวัลของคนเป็นครูของครูไงครับ
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...
ป.ล. ลูกศิษย์ผมตั้งชื่อภาพชุดนี้ว่า "น้ำตาเรือจ้าง"
อย่างนี้ไม่ต้องแอบคร้า ภูมิใจสุด ๆ ไปเลยค่ะ
ทดแทนเวลาเหน็ดเหนื่อย "หัวปุ๊" ได้แน่เลย ^_,^
ขอบคุณครับ คุณหมอ ธิ 555
เป็นความภูมิใจของคนเป็นครูครับ
สมเป็นคุณครูกระดาษทรายเบอร์ 0
555
เบอร์ 0 เสมอครับ อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง 555