ประวัติหลวงพ่อวิริยังค์ : ตอนธุดงค์อยู่ในถ้ำเขาภูคา นครสวรรค์ เหตุการณ์ระหว่าง พ.ศ.๒๔๗๘

ต่อจากบันทึกนี้นะครับ หนังสือเก่า : ประวัติการสร้างพระพุทธรูปหยกใหญ่ที่สุดในโลก

พระอาจารย์กงมา จิรปุญโญ ได้ปราบมหาโจรอุงจนยอมทุกสิ่งทุแอย่าง โดยวาทศิลป์แห่งสัจธรรมและความจริงแห่งการปฏิบัติในพระธรรมวินัยที่เคร่งครัดของท่าน มหาโจรอุงเข้าบวชเป็นตาผ้าขาวสมาทานศีล ๘ ได้ติดตามอาจารย์กงมาและคณะไปจนถึงถ้ำภูคา จ.นครสวรรค์

ตาผ้าขาวอุงทำความเพียรอย่างยิ่ง อดอาหาร ๒วัน๓วันบ้าง หลวงพ่อวิริยังค์ถามได้ความว่าตอนเป็นโจรฆ่าคนถึง ๙ คน นับเป็นบาปอย่างยิ่ง จนเวลาเข้าสมาะิจะแลเห็นนิมิตต่างๆนานา และเคยถูกประชาทัณฑ์จนสลบ ถูกโยนทิ้งป่าจนคิดว่าตาย พอได้น้ำค้างฟื้นตื่นขึ้นมาก็คิดว่าคนเราเกิดมาแล้วต้องตายแน่ เรามาประพฤติตัวเป็นโจรอยู่อย่างนี้คงจะได้รับบาปกรรมอันใหญ่หลวงต่อไปแน่ๆ จนมาพบอาจารย์กงมา จิรปุญโญ ก็อัศจรรย์ใจตั้งแต่เห็นท่านครั้งแรก พอได้ฟังธรรมจากท่านก็เกิดสลดใจลงอย่างไม่น่าเชื่อ เหมือนจิตถูกชโลมด้วยน้ำอมฤต กลายเป็นจิตที่ให้อภัยทุกสิ่งอย่าง ละตัวออกจากมหาโจรทั้งหลาย และได้เกลี้ยกล่อมจนลูกน้องเลิกเป็นโจรกัน

ตาผ้าขาวอุงอยู่ปฏิบัติกับท่านอาจารย์กงมา อยู่หลายปี เป็นผู้เคร่งครัดในพระธรรมวินัยอย่างยิ่งจนวาระสุดท้ายของชีวิต ตาผ้าขาวอุงได้นั่งสมาธิโดยอดอาหารอยู่หลายวัน นั่งอยู่ในกลดจนหมดลมหายใจ

.................

[ขจิต ฝอยทอง]

ตาผ้าขาวอุงตั้งใจมากเลยนะครับ