วันที่ 6-8 ธันวาคม 2558
เมื่อกลับถึงโรงแรมตอนเย็น (วันที่ 6 ธันวาคม) เราให้พนักงานเรียกแท๊กซี่ให้ วันนี้เราให้ทิปพนักงานที่ดูแลกระเป๋าเยอะหน่อย เพราะต้องขนกระเป๋าหลายใบเข้า-ออกที่เก็บหลายรอบ รถแท๊กซี่ที่ไปส่งที่สนามบินคันใหญ่ เวลาเขาเอากระเป๋าขึ้นรถ เขามีทางเลื่อน ไม่แบกกระเป๋าหนักๆ เหมือนที่บ้านเรา
Vancouver International Airport ดูใหญ่โต กว้างขวาง เราเห็นว่ามีเวลาอีกนานจึงหาที่นั่งพักผ่อน บางคนก็หลับ (คนนี้หาที่หลับตลอด) เมื่อได้เวลาพอสมควรเราจึงไป check in กระเป๋าที่ใส่ Maple syrup เรากลัวแตกจึงต้องขอให้ติดป้ายระวังของแตกซึ่งต้องเอากระเป๋าไปโหลดอีกที่หนึ่ง
สาวไทยกับปฏิมากรรมภายใน Terminal ชื่อ The Spirit of Haida Gwaii: The Jade Canoe (อ่านที่นี่)
เมื่อเข้าไปในสนามบินด้านใน เจอร้านค้า World Duty Free ที่สะดุดตาทันทีเพราะมีของมากมาย ดิฉันได้แซลมอนรมควันที่สไลด์เป็นชิ้นบางๆ ที่แช่แข็งไว้ เขาห่อโดยมีแพ็คน้ำแข็งใส่ให้ด้วยสองแพ็ค (กว่าจะถึงเมืองไทยก็ละลายหมดไปนานแล้ว)
บริเวณ Gate ที่กว้างขวางภายใน Vancouver International Airport
เที่ยวบิน CX889 ออกจาก Vancouver ตามเวลา พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินดูแลการเก็บกระเป๋าของผู้โดยสารอย่างดี แต่ละคนก็มีของมาก ต้องจัดที่ในชั้นเก็บของเหนือศีรษะอยู่นาน ดิฉันได้ที่นั่ง 65A ริมหน้าต่าง สังเกตเห็นชายฝรั่งตัวใหญ่มากที่นั่งริมทางเดินแถวกลาง เขายืนทำท่าจะเก็บของบนชั้นเหนือที่นั่งของเขาอยู่ตลอดเวลา ทำให้ไม่มีใครเอาของไปใส่ช่องนั้น ความจริงเขามีกระเป๋าใบเล็กๆ และถุงเอง แต่กันท่าไว้ไม่ให้คนอื่นใช้ช่องนั้น พอพนักงานต้อนรับปิดชั้นเก็บของทั้งหมด เขาก็เอาทั้งหมอนและผ้าห่มที่ใช้บนเครื่องบินยัดใส่ถุงที่อยู่ด้านบนทันที เขาคนนี้ดื่มเบียร์ไปหลายกระป๋องและกินอาหารว่างบ่อยมากจนพุงโต เราสามคนต่างก็สังเกตเห็นเหมือนกันและคิดตรงกันว่าเขาแปลก
ก่อนขึ้นเครื่องดิฉันกินยาแก้แพ้ คืนนี้เลยหลับได้มากกว่าตื่น ตั้งใจจะกินบะหมี่สำเร็จรูปบนเครื่อง (เขาให้ขอได้ตลอดเวลา) ก็ไม่ได้กิน เราไปถึงสนามบินฮ่องกงในตอนเช้าวันที่ 8 ธันวาคม
ในบรรดาสนามบินนานาชาติที่ได้สัมผัสในการเดินทางครั้งนี้ ดิฉันมีความเห็นว่าสนามบินฮ่องกง ดูโอ่โถง กว้างขวาง และสะดวกสบายที่สุด ที่นั่งรอมีมากมาย มีอินเทอร์เน็ตความเร็วดีมากให้ใช้ มีจุดให้ชาร์ตไฟได้สะดวก ห้องน้ำสะอาด รองลงไปคือสนามบิน Vancouver ส่วนสนามบินสุวรรณภูมิอยู่อันดับสุดท้าย
ที่นั่งรอภายในสนามบินฮ่องกง
ที่นั่งบางส่วนดูมีความเป็นส่วนตัวดี มีแม่และเด็กเล็กๆ มานั่งนอนอยู่
สิ่งอำนวยความสะดวกในยุค Mobile communication
ความกว้างขวางภายในอาคาร
เครื่องบินลำนี้ที่จะพาเรากลับเมืองไทย คนที่อยู่เบื้องหลังความพร้อมของการเดินทางกำลังขึ้นไปทำหน้าที่บนเครื่องบิน
ถ่ายจากหน้าต่างเครื่องบิน
เที่ยวบิน CX713 จากฮ่องกงถึงเมืองไทยออกช้ากว่าเวลาประมาณ 1 ชม. เราทั้งสามคนกลับถึงเมืองไทยโดยสวัสดิภาพ
วัลลา ตันตโยทัย
บันทึกเมื่อวันที่ 5 มกราคม 2559
ไม่มีความเห็น