เราอยู่ในยุคที่ฝากฝังความดีไว้
เพราะมีชาวบ้านนิสัยไม่ดี คิดบวชเป็นพระกันมาก
เราต้องฝากฝังความดีไว้กับชาวบ้
จึงจะมีชาวบ้านดีๆ คิดบวชเป็นพระกันมากขึ้น
เราด่าพระที่ทำผิดวินัยฝ่ายเดี
เพราะชาวบ้านมักเอาเครื่องกระตุ
เราต้องด่าตัวเองด้วย ตอนเผลอเอากิเลสไปถวายท่าน
จึงจะมีชาวบ้านจูงใจให้พระผิดวิ
เราฝากฝังศาสนาไว้ในมือพระฝ่
เพราะชาวบ้านชอบเอาธุ
เราต้องฝากฝังศาสนาไว้กับตั
จึงจะมีชาวบ้านชอบเอาธุ
เราคาดหวังให้พระประพฤติธรรม สั่งสอนธรรมไม่ได้
เพราะชาวบ้านชอบของขลัง ชอบคำทำนายจากพระ
เราต้องคาดหวังให้ตัวเองชอบเจริ
จึงจะมีชาวบ้านร้องขอให้
ไม่มีใครบวชเป็นพระตั้งแต่เกิด
พระทุกรูปเริ่มต้นจากการเป็
ชาวบ้านเป็นอย่างไร แนวโน้มของพระก็เป็นอย่างนั้น
พระพุทธเจ้าจึงฝากฝั
กับคนใน ‘บริษัทพุทธ’ ๔ จำพวก
คือ ท่านไม่ได้ให้ไว้ใจพระ ฝากภาระไว้กับภิกษุฝ่ายเดียว
แต่ยังมีภิกษุณี
อุบาสก (ชาวบ้านที่เป็นชาย)
และอุบาสิกา (ชาวบ้านที่เป็นหญิง) ด้วย
ถ้าใครไม่คิดดูแลศาสนา
ก็อย่าแปลกใจที่พบแต่พระทิ้
ถ้าใครเห็นแค่พระผิดวินัยแล้
ประกาศตนเป็นคนไร้ศาสนา
ก็อย่าแปลกใจถ้ายามใกล้ตาย
รู้สึกเหมือนเด็กหลงทางที่ไม่มี
หรือรู้สึกเหมือนคนจะจมน้
ดังตฤณ
กุมภาพันธ์ ๕๘
ไม่มีความเห็น