อิ่มละมุน กรุ่นฟาง
รัก...
...ในสิ่งเล็กๆ
สิ่งเล็กๆ...
...ที่บ่งบอกรัก
แม้ปราศจาก...
ห้อมล้อม...แซ่ซ้อง...
มากมวลใจ....
หากแต่เพียง...
อิ่มละมุน... กรุ่นฟาง...
เพียงน้อย...
ท่ามแมกไม้...
สายลม...แสงอรุณ...
อันอ่อนโยน...
ก็(น่าจะ)เพียงพอ...
ต่อใจที่พร้อมเรียนรู้...รับรู้
ความเป็นอยู่อย่าง เรียบง่าย... ผาสุกยิ่ง แล้ว มิใช่หรือ?
เพียงอาจ...สามารถ
รู้เท่า...รู้ทัน...
...ใจ...พอ...หรือไม่
เพียร...
เถิด...
เพียร...
เพียรรู้...
ให้...
...เท่า...
...ทัน...
...ใจ...
ฤดูกาลแห่งข้าว
ต้นหนาวหนึ่ง
๒๓ ธันวาคม ๒๕๕๘
ความเห็น (2)
หอมมาไกล...เลยทีเดียวครับ
ชอบจังครับ กับคำๆ นี้ "รัก ในสิ่งเล็กๆ"
ขอบคุณมากค่ะ อาจารย์ พนัส 
แผ่นดิน
พยายามรักษา "ขณะแห่งใจ" ให้พอแค่..."รัก ในสิ่งเล็กๆ"
แต่ยังชักกะเย่อ กับใจที่ "หลง" ไม่เว้นวาย
อยากขยายอีกสักสามไร่ จะสวยๆๆไปจดทิวมะพร้าวนั่นอะค่ะ ซูมๆๆ ๕๕ สาธุค่ะ
(แค่สามไร่ ยังแทบคลาน ลุ้นว่า "รัก ในสิ่งเล็กๆ"จะผ่าน ไม่ผ่าน สู้ สู้ สู้)
มีเนินพริก มะนาว ผักหวานป่ามาฝากค่ะ
